Satyra & Blues

Satyra & Blues

Jerzy Mamcarz uprawia czystą lirykę, kalambury oraz aforystyczne zwięzłe refleksje, którymi składa ukłon w kierunku twórczości Jonasza Kofty. W sposobie obrazowania metaforycznego i w czułej ironii dowcipu autor zda się być godny mistrza. Wirtuozeria Sławka Wierzcholskiego i mistrzowskie prowadzenie koncertów Jerzego Mamcarza są niewątpliwymi atutami tego projektu.Sławek Wierzcholski - wirtuoz harmonijki ustnej, wokalista, autor tekstów i muzyki. Założyciel i lider grupy Nocna Zmiana Bluesa. Ze swym zespołem a także pod własnym nazwiskiem wydał piętnaście płyt oraz wystąpił w wielu programach radiowych i telewizyjnych. Koncertował z czołówką polskich muzyków rockowych i jazzowych. Nagrany wespół z Wojciechem Karolakiem album "Piątek wieczorem" zdobył w roku 2005 miano "Złotej Płyty". Z Nocną Zmianą Bluesa otwierał koncert grupy Blues Brothers (Norymberga 1989) i B.B. Kinga (Warszawa 1996). Na płycie "Chory na bluesa" obok Sławka gra na harmonijce legendarny amerykański bluesman Charlie Musselwhite zaś CD "The Last Mohican of the Blues" zawiera zapis jam session z słynnym Louisiana Redem. W roku 1997, Sławek jako pierwszy Polak-bluesman wystąpił wśród najwybitniejszych harmonijkarzy na Światowym Festiwalu Harmonijki w Trossingen w Niemczech. Od kilku lat w ankiecie Blues Top kwartalnika "Twój blues" Sławek wybierany jest głosami czytelników czołowym harmonijkarzem i wokalistą bluesowym w Polsce.Robert Obcowski, pianista, aranżer, producent (Studio Sonata), skomponował utwory do tekstów Sławka Wierzcholskiego na płytę Krystyny Prońko i Sławka Wierzcholskiego pt. "Kolacja samotnych", wydaną przez Agencję Muzyczną Polskiego Radia. W drugiej części koncertu Satyra & Blues usłyszymy, prócz innych znakomitych utworów Sławka, również materiał z tej płyty. Robert Obcowski jest muzykiem, który swobodnie porusza się w różnych gatunkach muzycznych i współpracuje z wieloma artystami. Jego stała współpraca z Jerzym Mamcarzem artystą z rodowodem "piwnicznym", satyrykiem i autorem piosenek literackich, podsunęła twórcom melanż dwóch pozornie odległych estetyk muzycznych, co okazało się pomysłem, który wyzwala pewne dodatkowe emocje, poszerza kontekst i tworzy efekt synergii.