Wojciech Staroniewicz & Erik Johannessen Quintet

#

WOJCIECH STARONIEWICZ & ERIK JOHANNSESEN QUINTET

To już 12 autorska płyta Wojciecha Staroniewicza, a druga po „North Park” w powyższym składzie. Najwyraźniej kwintet ukonstytuował się na dobre, wypracował własny język, brzmienie i konsekwentnie realizuje wizję muzyczną leadera. Nowy program powstał w 2020 roku, a jaki to był rok, wszyscy pamiętamy: niepewność, zdziwienie, izolacja, sprzeczne komunikaty, strach, uczucie buntu, czasem zniechęcania, które chwilę później ustępuje miejsca nadziei, że już teraz będzie lepiej. Takie i wiele innych, silnych emocji przelewało się gwałtownie przez naszą rzeczywistość. Znalazło to odzwierciedlenie w nowych kompozycjach będących emocjonalną odpowiedzią artysty na ten czas. Tytułowy utwór „Strange Vacation” powstał w 6 dni po ogłoszeniu pierwszego lockdownu w Polsce.

O wiele bardziej przypadł mi do gustu koncert kwintetu Staroniewicza. Jego muzyka także była daleka od rewolucyjnych ambicji, ale miała w sobie rodzaj powagi, który intryguje. Zanurzone w hardbopie i postbopie kompozycje zawierały więcej zmian dramaturgicznych i aranżacyjnych, nieraz zaskakiwały. Dawały też pole wykonawcom, z których grona trzeba wyróżnić Dominika Bukowskiego i Przemysława Jarosza. Ten pierwszy grał na wibrafonie i marimbie, wybijając na nich szarpane, ostre tony, niepokojące akordy, porywające kaskady dźwięków. Bukowski ma znakomite wyczucie czasu i narracji. Umie stworzyć akompaniament, który emanuje chłodem, bądź rozgrzać do czerwoności wybuchową solówką w dobrym guście. Zwróciłem też uwagę na Jarosza, który był perkusistą aktywnym, budującym złożoną, nie tak znowu regularnie rwącą, rytmiczno-brzmieniową otoczkę. Razem z Bukowskim uskrzydlali kwintet Staroniewicza.

Maciej Krawiec – Ruch Muzyczny

Wojciech Staroniewicz nie zawodzi artystycznie, wraz z zespołem prezentuje solidną porcję wyjątkowo pięknego jazzu brzmiącego świeżo i zagranego na najwyższym poziomie.

Kompozycyjnie płyta przepełniona jest ciekawymi harmonicznymi rozwiązaniami, cudownym akustycznym brzmieniem i niezakłóconą ekwilibrystyką nowoczesnego jazzu, grą liderów.

Best of Polish Jazz 2022 wg Paweł Ziemba

Skład zespołu

Wojciech Staroniewicz saksofony ts / ss

Erik Johannessen puzon (NOR)

Dominik Bukowski wibrafon

Konrad Żołnierek kontrabas (na płycie Paweł Urowski)

Przemysław Jarosz perkusja

Erik Johannessen – gra na puzonie, instrumentach perkusyjnych oraz śpiewa w Jaga Jazzist – zespole który zdobył Norweską Grammy za album One-Armed Bandit w 2010 roku. Koncertował na całym świecie z zespołami: Jaga Jazzist, Ensemble Denada, Loud Jazz Band, Trondheim Jazz Orchestra, trio Lord Kelwin, a obecnie gra w Gard Nilssen’s Supersonic Orchestra. Jest nowoczesnym puzonistą free jazzowym, ale lubi także improwizację melodyczną. Komponuje i aranżuje muzykę dla małych i dużych zespołów. Był nominowany do norweskiej nagrody Grammy, jako kompozytor roku za nagranie muzyki dziecięcej Snydelig, z udziałem The National Broadcasting Orchestra (KORK). Gra na licznych pop / rockowych płytach z Susanne Sundfør, Lindstrøm, Marią Mena i wielu innych.

Dominik Bukowski – wibrafonista, kompozytor, absolwent Katowickiej Akademii Muzycznej wydz. Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. Zdobywca indywidualnego wyróżnienia na Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Jazzowych w Gdyni (1999) oraz zwycięzca konkursu Bielskiej Zadymki Jazzowej 2002. Od 2003r. zajmuje II miejsce w kategorii wibrafon roku w ankiecie Jazz Forum. Nagrał ponad 30 płyt. Jego album „Projektor” znalazł się w pierwszej dziesiątce najlepszych płyt 2005 roku według miesięcznika Jazz Forum, zaś ostatnia Vice Versa została nominowana do nagrody Fryderyki 2010. Jako sideman został wyróżniony Złotą Płytą za album „Melisa” Przemka Dyakowskiego, której producentem był Leszek Możdżer. W 2013r. album „Kropla Słowa” Krystyny Stańko, do której Bukowski skomponował większość materiału muzycznego, został „Płytą Roku” według Jazz Forum. Współpracuje i nagrywa z takimi muzykami jak: Amir ELSaffar, Tim Hagans, Cikada Quartet, Brian Melvin, Janusz Muniak, Leszek Możdżer, Piotr Wojtasik i inni. Koncertował na festiwalach w Indonezji, Izraelu i w większości krajów europejskich.

Konrad Żołnierek – kontrabasista i gitarzysta basowy. Absolwent średniej Szkoły Muzycznej w Olsztynie (klarnet) i Akademii Muzycznej w Gdańsku (gitara basowa). Stypendysta Royal Conservatoire de Musique de Bruxelles (Belgia). Był asystentem na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, a od 2020 roku jest wykładowcą w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Na swoim koncie ma współpracę, zarówno jako gitarzysta basowy, jak i kontrabasista, z wieloma muzykami oraz formacjami, tworzącymi w różnych stylach muzycznych (m.in. Jerzy Małek Group, Leszek Możdżer, Sławek Jaskułke, Tomasz Grzegorski, Adam Wendt, Tomasz Sowiński, Wojciech Staroniewicz, Adam Pierończyk, Jarosław Bester, Orkiestra Daniela Nosewicza, Orkiestra Szymona Sutora, Emil Miszk & The Sonic Syndicate, Tomasz Chyła Quintet, DrunkLamb, Confusion Project, Jazz.u i inne). W swoim dorobku ma wiele nagrań oraz wydanych płyt jako członek zespołu lub muzyk sesyjny. Niektóre z nich doczekały się uznania w postaci nominacji oraz nagród.

Przemysław Jarosz - perkusista, absolwent Wrocławskiej Akademii Muzycznej. Jako student, laureat wielu konkursów, nagród i wyróżnień. Od wielu lat współpracuje z czołowymi muzykami polskiej sceny jazzowej, nagrywając kolejne albumy oraz występując na większości festiwali w Polsce i za granicą. Obecnie członek kilku formacji oraz lider własnego tria Yarosz Organ Trio, z którym nagrał już dwa albumy. Od 2005 r. kontynuuje pracę dydaktyczną na rodzimej uczelni, gdzie w 2014 r. uzyskał stopień doktora sztuki. Najnowsze nagrania to: 2013 - Dominik Bukowski Group - "Simple Words”, 2013 - Maciej Fortuna - „Jazz from Poland, vol.1”, 2013 - Lion Vibrations - "Friends", 2014 - Krystyna Stańko - "Snik", 2016 - Yarosh Organ Trio - "Yarosh Organ Trio”, 2016 - Improvision Quartet - „Free Folk Jazz”, 2017 - Yarosh Organ Trio feat. Katarzyna Mirowska - „Alterakcje”

Wojciech Staroniewicz – saksofonista i kompozytor o szerokim spektrum stylistycznym. Jego dyskografia obejmuje ok 50 płyt, w tym także albumów autorskich: „Karambola”, „Quiet City”, „Hand made”, „Conversession”, „Alternations”, „A'freak-an Project”, "Tranquillo”, „A’FreAk-KomEdA Project”, „North Park”, Strange Vacation”. Znakomity sideman, chętnie zapraszany przez innych muzyków, żeby wymienić chociażby wieloletnią współpracę z norweską grupą „Loud Jazz Band” czy sekstetem Włodzimierza Nahornego. Koncertuje jako solista z Polską Filharmonią Kameralną Sopot Wojciecha Rajskiego. W jego karierze artystycznej przewinęło się wiele wspaniałych nazwisk: Andrzej Jagodziński, Włodek Pawlik, Cezary Konrad, Adam Cegielski, Nippy Noya, Helge Lien, Erik Johannessen, Brian Melvin oraz praktycznie cała czołówka jazzowa Trójmiasta.

Wojciech Staroniewicz jako jedyny wśród polskich saksofonistów jazzowych, został zakwalifikowany do półfinału Międzynarodowego Konkursu Improwizacji Jazzowej w Waszyngtonie w 1991 roku, gdzie znalazł się w gronie 21 saksofonistów wybranych z całego świata.