koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Cantores wiolonczelaKLIMT wystawa WrocławARTYSTA BEZ GRANIC PAFAWAGCO JEST GRANE - LISTOPAD 2024 - nr 365TP Repertuar 11.2024KOK Zaduszki Jazzowe
zmodyfikowano  12 lat temu

Prawykonanie Ballade Concertare

Kalisz »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 10 593 wyświetleń od 27 kwietnia 2008
  • 30 kwietnia 2008, środa
    » 18:00

na fortepian i orkiestrę

Prawykonanie: 30.4. 2008, Filharmonia Kaliska

Fortepian: Katarzyna Neugebauer

„Ballade Concertare” na fortepian i orkiestrę została napisana w 2006 roku. Utwór nawiązuje do romantycznej ballady fortepianowej oraz koncertu solowego, stanowiąc niejako połączenie obydwu tych form. Ballada ma charakter narracyjny, jest przechadzką „po lesie fikcji”. Muzyka nie ma w niej jednak ściśle określonego programu. Odnosi się raczej do odczuć i stanów ducha, które możemy dowolnie transponować na skalę własnych doświadczeń. Rozpoznajemy bowiem jej ton, tak, jak go czasem można uchwycić w opowieściach obcokrajowców, wzdychających w nieznanym języku.

Muzyka jest drogą i może – choć nie musi – być opowieścią. Przebieg formalny Ballady koncertującej jest odbiciem pewnego przebiegu psychologicznego, fantastycznej sytuacji lirycznej. W części pierwszej – Andante maestoso najwidoczniej zarysowany jest konflikt, tak charakterystyczny dla form koncertujących. To obraz zmagania się ze światem, widzianym przez pryzmat własnych lęków. Liryczna część druga skłania do refleksji i zagłębienia się we własnym wnętrzu, gdzie niepokoje okazują się złudzeniem. Bukoliczny charakter finału jest swego rodzaju przebudzeniem po heroicznych doświadczeniach części pierwszej oraz introwertycznej zadumie Adagia. Rzeczywistość w krzywym zwierciadle scherzanda nosi znamiona absurdu, zwłaszcza, gdy przebudzenie ma miejsce w kolejnym śnie.

CZĘŚCI:

  • I. Andante maestoso
  • II. Adagio
  • III. Allegro scherzando

Katarzyna Brochocka – urodzona w 1982 roku, absolwentka Liceum Muzycznego im. F. Nowowiejskiego w Gdańsku, w klasie fortepianu prof. Mariusza Trzebniaka. W lipcu 2007 ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną we Wrocławiu w klasie kompozycji prof. Jana Antoniego Wichrowskiego. W roku akademickim 2005/2006 była stypendystką Uniwersytetu Muzycznego w Bukareszcie w ramach programu „Sokrates Erasmus”, w klasie kompozycji prof. Doiny Rotaru. Jest autorką muzyki do spektakli teatralnych realizowanych w Warszawie, Wrocławiu i Opolu. Jej kompozycje były wielokrotnie wykonywane w Polsce i za granicą (Niemcy, Rumunia, USA), również podczas festiwali muzyki współczesnej, takich jak: Dni Muzyki Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu, czy „Musik Unser Zeit” w Münster. W sezonie artystycznym 2007/2008 utwory Katarzyny Brochockiej znalazły się m. in. w programach Filharmonii Sudeckiej w Wałbrzychu oraz Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie. W roku 2007 kompozytorka otrzymała Stypendium Starosty „Lidzbarskie Kłobuki”. Od stycznia 2008 jest stypendystką Studiów Mistrzowskich w klasie kompozycji dr Edwarda Knight’a na Uniwersytecie w Oklahoma City (USA).

zmodyfikowano  12 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ