DZIENNIKI wg Witolda Gombrowicza | Mikołaj Grabowski

Zapraszamy na spektakl teatralny "DZIENNIKI" wg Witolda Gombrowicza do 
naszego Centrum! W roli głównej znakomity aktor Mikołaj Grabowski!
Mikołaj GRABOWSKI
aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, reżyser teatralny i pedagog.
Urodzony w 1946 w Chrzanowie. Absolwent krakowskiej PWST na wydziałach
aktorskim (1969) i reżyserii dramatu (1977). Po studiach aktorskich
zaangażowany do Teatru im. Słowackiego w Krakowie (1969-77), po 
reżyserskich – do Teatru im. Norwida w Jeleniej Górze (1977-79) i 
Teatru im. Jaracza w Łodzi (1979-81 i 1988-92). Był dyrektorem
naczelnym i artystycznym Teatru Polskiego w Poznaniu (1981-82), Teatru
Słowackiego (1982-85) i Starego Teatru (2002-12) oraz dyrektorem
artystycznym Teatru Nowego w Łodzi (1999-2002). Od 1969 do 1973
asystent na macierzystej uczelni, a od 1998 do 2002 dziekan Wydziału
Reżyserii Dramatu tamże. Gościnnie występował i reżyserował na 
szeregu innych scen w kraju i za granicą, m.in [1]. w krakowskim
Teatrze STU, warszawskim Teatrze IMKA i w Pantheater Kampnagel w 
Hamburgu. Współpracował też z Teatrem Telewizji i Teatrem Polskiego
Radia.
Na przestrzeni lat kilkanaście razy powracał do twórczości Witolda
Gombrowicza (m.in [1]. Trans-Atlantyk, Teatr Jaracza 1981 i 1989; Teatr
Słowackiego 1982; Teatr Śląski 1993; Stary Teatr 2008; Dzienniki,
Teatr IMKA 2010). Zrealizował trzyczęściową adaptację pamiętników
Jędrzeja Kitowicza (Opis obyczajów, czyli... jak zwyczajnie wszędzie
się miesza złe do dobrego, Teatr STU i Teatr Telewizji 1990; Opis
obyczajów część II, Teatr Słowackiego 1996; O północy przybyłem
do Widawy... czyli Opis obyczajów III, Teatr IMKA 2010). Adaptował
też kilkukrotnie prozę Henryka Rzewuskiego (Pamiątki Soplicy, Teatr
Jaracza 1981; Teatr Telewizji 1983; Listopad, Teatr Polski w Poznaniu
1982; Teatr Słowackiego 1983, Teatr Telewizji 1995). W 2009
zainicjował program tematyczny „re_wizje/sarmatyzm” w Starym
Teatrze, ale równie bliska jest mu współczesna twórczość
Bogusława Schaeffera. Ma na koncie blisko czterdzieści wyróżnień
teatralnych, w tym Nagrodę im. Konrada Swinarskiego (1981), oraz Złoty
Krzyż Zasługi (1998) i Srebrny Medal Zasłużony Kulturze – Gloria
Artis (2005).
DZIENNIKI wg Witolda Gombrowicza
Kultową frazę: Poniedziałek – ja, wtorek – ja, środa – ja…
wypowie mistrz, który ponad wszelką wątpliwość nie tylko ukochał
Gombrowicza, ale i konfrontuje go z polską publicznością od 
kilkudziesięciu lat. Kłuje tym Gombrowiczem nasze dobre samopoczucie,
wybija z różnych stref komfortu, proponując rzetelny krytycyzm i 
otrzeźwienie pozwalając lepiej zrozumieć własne błędy i upadki –
jak pisze Tadeusz Nyczek.
Postawa – otwarta – wymaga nie lada odwagi, bo trzeba zrujnować
nieco swoje przyzwyczajenia i zdecydować się na drogę w nowe. Ale tu 
nie chodzi – myślę – tylko o odwagę, a o paraliż historią,
która nas nie rozpieszczała, odbierając nam co chwila naszą
państwowość. U wielu powstało więc przeświadczenie, że tylko
cnoty wyrosłe z tradycji są w stanie gruntować w nas miłość, a 
nawet uwielbienie ojczyzny, i że tylko katolicyzm i wiara w cnoty
naszych „naddziadów” są w stanie pielęgnować naszą
tożsamość. Gombrowicz z całą powagą, podkreślam, z całą powagą
naśmiewa się z tych lęków twierdząc, że: „Polak z natury swojej
jest Polakiem. Wobec czego, im bardziej Polak będzie sobą, tym
bardziej będzie Polakiem. Jeśli Polska nie pozwala mu na swobodne
myślenie i czucie, to znaczy, że Polska nie pozwala mu być w pełni
sobą, czyli w pełni Polakiem...” Dla Gombrowicza więc swoboda
korzystania z własnego rozumu, a nie poddawanie się zbiorowej presji,
jest rozwiązaniem. /Mikołaj Grabowski/
Jak mawiają: będzie i smieszno i straszno, a na pewno mądrze. A jak
dobrze zagrane!
Z A P R A S Z A M Y!
11 września, niedziela, godz. 18:00
Sala Widowiskowa MCDiS, Niepołomice, ul. Zamkowa 4, wejście A

***

Bezpieczne zakupy w Bilety24. W przypadku odwołania wydarzenia, gwarantujemy automatyczny zwrot środków potwierdzony komunikatem wysyłanym na adres e-mail, podany podczas zakupu.