Cuentacuentos

Opowiadają: Eva Rufo, Rachel Karafistan, Wojtek Wiński

Napisał: Mario De Los Santos

Scenografia:* Ewa Lewandowska, *Michał *Paszkowski*

Światło: Ewa Lewandowska, Kuba Staśkowiak

Fotka: Anja Siemens

Film: Arek Nowakowski

Audio:* *Patryk Lichota

Języki: hiszpański, angielski, polski

Tłumaczenia: Marta Krolikowska, Agata Cyrklewicz, Artur Kociałkowski

(...)Pamiętam taki film, ktory oglądałem będąc małą dziewczynką. Dziwne, że nią kiedyś byłem. To tak jakby dwa rożne przeznaczenia splotły się ze sobą(...)

Pragnę być Almodovarowską _dziewczyną tak jak Bibi, tak jak Miguel Bose. Mieć zlew na wszystko i nie przestawać być modną... Jeździć z Madonną limuzyną... Tak jak Patty Difusa napisać swoje wspomnienia... Iść przez życie _Na krawędzi załamania nerwowego... Nigdy nie krzyczeć, Co_ ja zrobiłam, aby na to zasłużyć! _ Zjadać z nim Śniadanie u Tiffaniego i nie pozwalać, aby mi zawracali dupę pierdołami Izraelczykow i Palestyńczykow. (...) Znajdywać wyjście z tego szarego Labiryntu _bez namiętności, bez grzechu, bez szaleństwa (...) Nie mieć innej wiary niż ciało ani innego prawa niż _Prawa pożądania.

* *Joaquin Sabina

Określenia „Chica Almodovar" zaczęto używać w latach osiemdziesiątych, wraz z pojawieniem się pierwszych filmow Pedro Almodovara. Odnosiło się ono do aktorek, a poźniej też aktorow, jak choćby Miguela Bose, występujących w jego filmach i stało się inspiracją dla artystow takich jak Joaquin Sabina, ktory w jednej ze swych piosenek, „Quiero ser una chica Almodovar" (w tłum. „Pragnę być Almodovarowską dziewczyną"), dokonał dość trafnego opisu tego pojęcia. „Chica Almodovar", czy będzie to kobieta, mężczyzna czy hermafrodyta, niezależnie od swojej orientacji seksualnej jest postacią almodovarowską, ktora staje się w „Ja też(...)" punktem wyjścia do odkrywania tożsamości płciowej i seksualnej. Ale przede wszystkim do przyjrzenia się społecznej potrzebie definiowania tego, co nazywamy mężczyzną, kobietą, homo, bi, transwestytą, transseksualistą… Niektore społeczeństwa, w tym Hiszpanie, zdają się akceptować, tolerować, integrować każdą z powyższych kategorii. Ale co jeśli nie pasujemy do żadnej z tych wyraźnie określonych grup? Co dzieje się, gdy ktoś nie jest w całości ani mężczyzną ani kobietą ani transseksualistą, ale każdym i jednocześnie żadnym z nich? Po co nam potrzeba definiowania wszystkiego zmuszająca nas poźniej do podporządkowania się ktorejś

z tych definicji?

---

bilety:

25 zł - normalny, 20 zł - ulgowy, 15 zł grupowy (powyżej 10 osób, opiekunowie wstęp wolny)