PROGRAM FORMY FRAKTALNE.

projekt artystyczny

Formy fraktalne.

Zakończono drugi etap realizacji projektu. Uroczyste podsumowanie odbędzie się pod koniec 2010 roku podczas wystawy, na ktorej zobaczyć będzie można prace artystow oraz prace wykonane przez dzieci podczas realizacji programu.

Świat przyrody składa się z wielu kształtow, natura obdarowała nas ogromem zadziwiających cudow. Każda cząstka otaczającej rzeczywistości składa się z kolejnych przenikających się wzajemnie elementow. Obserwacja otaczającej zewsząd natury to niekończąca się przygoda, odkrywanie coraz to nowych korelujących ze sobą cząsteczek.

Program Formy fraktalne opiera się na powtarzalności otaczającego nas świata oraz wykonywanych czynności, skierowany jest do ludzi młodych i ma na celu wypracowanie metody, ktora pomoże w głębszy, świadomy a zarazem ciekawszy sposob przeżywać emocje związane z poznawaniem i nazywaniem natury. Jest uniwersalny w sensie prostoty, skupia działania stymulowane za pomocą rytmu z sferze muzyki, kształtu, barwy w plastyce. Jego szkielet opiera się na motywie spirali.

Spirala występuje naturalnie w wielu formach np:. muszlach, meandrach, jej kierunek zgodny jest z ruchem wskazowek zegara, To symbol solarny związany z siłą słoneczną, symbolizuje postęp i harmonię, znany w prehistorii, stosowany w sztuce przez Celtow obok wzorow plecionkowych, ewaluował w formę wolutową i esownicę. Obecna w dorobku archeologicznym na naczyniach kultowych w kształcie tryskelionu, inspirowanego meandrem i rytmicznością. Rzeźba, ktora w tym przypadku stała się formą początkową, wyniknęła podczas zabawy z dzieckiem materiałem plastycznym; do wspolnego tworzenia formy może przyłączyć się każdy nie burząc koncepcji powstającego dzieła. To materiał wieloelementowy, uniwersalny dla wszystkich ludzi. Ważna cechą jest łatwość i lekkość wspolnego wysiłku w pracy w grupowej. Aby zachęcić młodych ludzi do szerszego kontaktu ze sztuką, forma pierwotna staje się idealna, gdyż powoduje to, że dostrzegamy wieloaspektowość naszych działań i odbioru rzeczywistości.

Program nie neguje indywidualności, ale podnosi jej znaczenie w pracy grupowej ma to na celu zaznaczenie ważności każdej osoby we wspołdziałaniu. To przykład pracy zespołowej. Nie tylko dla młodzieży, ale i dla tworcow rożnych dziedzin. Zmysły zostaną poddane rozmaitym bodźcom. Wizja fotografa musi przenikać się z wizją rzeźbiarza oraz kompozytora i wokalistki. Forma wyjściowa jest ascetyczna po to aby uświadomić prymitywność, prostotę. W procesie uczenia się, włącza się do programu dodatkowe bodźce stymulujące rozwoj. Stanowi kontrast w stosunku wielobarwności wypracowywanych przez dzieci kształtow i form a także dźwiękow, wyjście od cząstkowych archetypow poprzez świat flory a poźniej fauny. Przy zaburzeniach i dysfunkcjach powrot do „korzeni" ma zbawienne skutki uświadamia o istocie problemu i uczy radzenia sobie w trudnych chwilach. Rozkładanie rzeczywistości i składanie jej na nowo ze znanych materiałow. Rozbicie świata na małe tony i stworzenie z nich osobistej muzyki możliwej do uzyskania w pracy indywidualnej oraz grupowej i łączenie ich. To program ktory ma zastępować proces wychodzenia z sytuacji krytycznych, jako pomoc przy zmianie negatywnych skutkow zaznanych doświadczeń.

Proces dochodzenia do akceptacji siebie, sytuacji i metoda radzenia sobie z jej skutkami odbijającymi się w przyszłości. Korygowanie treści urazowych przy pomocy tradycyjnych metod - kontakt bezpośredni i naturalny połączony z samodzielną pracą w grupie.

Dodawanie poszczegolnych elementow działających na sensory pozwala w pracy indywidualnej dobrać odpowiednie środki wyrazu dla poszczegolnej osoby. Działanie w ten sposob uświadamia o istnieniu najprostszych form przekazu, wyłapuje indywidualne predyspozycje ze względu na to że, zastosowaniu podlegają takie dziedziny jak sztuki plastyczne z uwzględnieniem rysunku, malarstwa, form przestrzennych, grafiki, grafiki projektowej, fotografii, luminacji, muzyki, jest też zarazem ścieżką do odnajdywania predyspozycji zawodowych.

Artetarapia pozwala na „odsuniecie" od źrodła problemu, powodującego dysfunkcję i wprowadzenie wartości pozytywnych dla wszystkich ludzi. Paradygmaty wiodące i „dobre" dla ogołu społeczności są uniwersalne. Brak miłości zastępujemy miłością, brak akceptacji- akceptacją. W szczegolnym przypadku jakim są dzieci „urazowe" pomoc nie tylko przychodzi ze świata sztuki ale przy pomocy psychologa i psychiatry. Dotarcie do prostych plastycznie symboli czy źrodeł dźwięku jest językiem, komunikatem do odczytania, gdzie przy informacji zwrotnej ktorą tworzy dziecko szukamy treści korygujących. Zmierzamydo tego aby młody człowiek zaczął szukać owych rozwiązań samodzielnie. To trop do dalszej pracy.

Budowanie natury z natury dociera do świadomości początkowo poprzez aktywną obserwację, stosowanie metod oglądowych, odtworczości po przejście do samodzielnej tworczości z cechami indywidualnymi po uprzednim ich wyszukaniu i cząstkowym kształceniu. Otaczająca przyroda jest pozornie matematycznie idealna, mimo form samopodobnych jest ona asymetryczna z ogromnym potencjałem podobieństwa. Kąty proste w naturze nie istnieją, są to anomalia dla architektonicznie skonstruowanej matematyki. Doświadczanie sztuki w każdej sytuacji w warunkach plenerowych oraz preparowanie jej za pomocą techniki czy urządzeń technicznych rozwija niewątpliwie wyobraźnię.

Najtrudniejszym momentem w opracowywaniu proponowanego programu będzie synchronizacja wszystkich dziedzin, w ktorych wypowiadają się tworcy. Zderzenie czterech rożnych osobowości i światow i pogodzenie ich w jednej kompatybilnej rzeczywistości.

Zaproszeni tworcy:

Janusz Gliszczyński...rocznik 74, ur. w Poznaniu, z wykształcenia plastyk - wystawiennik. Z pasji fotograf. Od 13 lat w branży. Wywodzący się z tradycyjnej fotografii w sposob naturalny ewoluował w nowe medium cyfrowe oraz użycie komputera do dalszej edycji zdjęć. Pasjonat poprzedniej epoki formatu 6x6 i aparatow dwuobiektowych... Od zawsze przywiązany do marki Canon i jej nieprzeciętnej optyki. Pracuje we własnym atelier z profesjonalnym oświetleniem studyjnym - błyskowym. Baczny obserwator zachowań ludzkich. Dobrze się czuje w plenerze - wolność przestrzeni oraz naturalne światło dzienne dodaje mu skrzydeł... Ma za sobą setki mniej i bardziej spektakularnych sesji zdjęciowych. Lubi wyzwania i realizację niebanalnych projektow. W swoim dorobku posiada zdjęcia znanych twarzy z teatru, kina oraz telewizji. Pracuje w gronie profesjonalnych fryzjerow oraz stylistow. Jego życiem jest fotografia, więc kocha to co robi... ma wiele osiągnięć także w sporcie.

www.gliszczynski.eu

Darek Tarczewski to nowoczesny pianista, kompozytor i aranżer.

Swoją edukację muzyczną rozpoczął w 4 roku życia w Szamotułach. Ukończył Akademię Muzyczną w Poznaniu w klasie fortepianu. Jest obdarzony słuchem absolutnym. Jego kompozycje charakteryzuje rzadko spotykana dziś melodyjność. Zręczne orkiestracje w dziełach symfonicznych, kontrastują z elektronicznymi brzmieniami utworow popowych, soulowych, r&b, jazzowych, etc., w ktorych Darek Tarczewski porusza się z jednakową swobodą.

Darek jest autorem i wspołautorem wielu projektow, m.in.: Balet z narratorem „Zmienność Uczuć" Musical „The Cherry Orchard" wraz z Robertem Robersonem (Los Angeles)

"Kobiety Tuwima Przybory i innych…" (program kabaretowy wraz z Joanną Waluszko)

www.milioneuro.tv - muzyka.

Jest rownież zwycięzcą konkursu na piosenkę dla miasta Poznania z kompozycją „Poznania Czas".

Związany jest rownież ze szkołą wokalną Art Of Voice Studio w Poznaniu oraz dużym warszawski wydawnictwem „Nowa Era".

Paulina Leśna to wokalistka, kompozytorka, autorka tekstow i aranżer.
Urodziła się w Czarnkowie, jednak już od 10 lat mieszka w Poznaniu. Paulina od wielu lat probuje godzić zainteresowania naukowe z muzyką, ktora jest jej życiową pasją.

Ukończyła szkołę muzyczną I stopnia w klasie fortepianu, Policealne Studium Piosenkarskie w Poznaniu oraz studia wokalne na kierunku Jazz i Muzyka estradowa na Uniwersytecie Zielonogorskim. W czerwcu 2010 obroniła także doktorat w zakresie nauk fizycznych o specjalności akustyka na Uniwersytecie w Poznaniu.

Paulina od lat wspołpracuje z najwybitniejszymi poznańskimi muzykami jazzowymi. Podczas 3 letniego stypendium na Uniwersytecie w Stockholmie w latach 2007-2010 wspołpracowała także ze szwedzkimi muzykami jazzowymi, takimi jak: Jens Filipsson (www.myspace.com/jensfilipsson), Henrik Hallberg. Na co dzień Paulina doskonale odnajduje się zarowno w roli kompozytora, autora tekstow jak i aranżera.

Wspolnie z pianistką Katarzyną Stroińską stworzyła nowy autorski projekt „Paula Leśna Band" - serwując wyborną muzykę z pogranicza funky, soulu i jazzu. Premierowy koncert odbył się 14 maja 2008 w poznańskim klubie Blue Note. Zespoł jest aktualnie w trakcie nagrań i prac studyjnych, owocem czego już niebawem będzie ukazanie się całkiem nowego albumu Paula Leśna Band.

Paulina czynnie udzielała się w rożnych zespołach m.in:

• „More Feeling" (Czarnkow 1996-2001)

• „Groove Street" (Poznański zespoł soulowy 2003-2004)

• „Dreamland" (2004-2005)

• „Big band „Big Stan" (2004-2005)

• „Swing Control" (2006 - 2007)

• „Retro Jazz Quartet".

Będąc otwartą na wszelkiego rodzaju wyzwania w 2004 roku Paula nawiązała wspołpracę muzyczną z Liberem, owocem czego jest kawałek Gdzie Indziej (Liber feat Paula, Kinga "Bogmacher"), a także od 2008 z Mezo (www.mezokracj a.pl) z ktorym nagrała doskonale znany publiczności hit "Obudź się". Duet ten wystąpił w Sopocie 8 sierpnia na Sopot Hit Festiwal 2008. Była rownież wspołzałożycielką i jedną z trzech wokalistek zespołu „Fancy Group", ktory zadebiutował w 2006 roku na Festiwalu Piosenki w Opolu.. Więcej na stronie www.myspace.com/paulalesna.

To czego nie ma w zmysłach nie ma też w umysłach! Obok świata idei, życie codzienne dalekie jest od takich wzorcow. Stąd improwizacja w muzyce na rzecz szukania głębszych wartości i improwizacja w plastyce stosowanie luster i świateł. Obok tego co znane tworzy się miejsce na poszukiwanie całkiem nowych wyrazow i środkow tworczych i w każdej grupie ludzi.

Szczegoły str. www.juliakp.pl w zakładce formy fraktalne.

Koordynacja:

Julia Kaczmarczyk-Piotrowska to artysta plastyk, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu - rocznik 2003. Julia KP jest absolwentką Liceum Plastycznego im. Piotra Potworowskiego oraz Akademii Sztuk Pięknych Wydziału Edukacji Artystycznej. Dyplom z wyrożnieniem w zakresie sztuk plastycznych w zakresie pedagogiki sztuki w Pracowni Rzeźby w 2003 roku u prof. Jacka Jagielskiego i praca magisterska pod kierunkiem prof. dr hab. Jolanty Dąbkowskiej-Zydroń. Swoje prace zaprezentowała na 8 wystawach indywidualnych i 30 zbiorowych. Pedagog, wykładowca autorka wielu wystaw prac dziecięcych, prowadziła zajęcia terapeutyczne według opracowanej przez siebie metody. Od 2006-09 pełniła jako Członek Zarządu funkcję sekretarza Związku Artystow Rzeźbiarzy Oddział Wielkopolski. Od 2010 jako Członek Zarządu WZAR ( Wielkopolski Związek Artystow Rzeźbiarzy), wspołpracuje z mediami. Laureatka VIII Salonu Wielkopolskiego, stypendystka Marszałka Wojewodztwa Wielkopolskiego. Ukończyła studia podyplomowe w zakresie projektowania graficznego. Realizuje takie projekty artystyczne jak: Formy fraktalne i pocztowki z wystaw. Autorka felietonow o sztuce. Zainteresowania o kierunku artystycznym i fascynacja botaniką.

http://kpjulia.blogspot.com/

Projekt realizowany przy wsparciu finansowym: Marszałka Wojewodztwa Wielkopolskiego jako program stypendialny.