w wykonaniu Ewy Wójciak

w tłumaczeniu Eugenii Siemaszkowej i Seweryna Pollaka

Wykonanie: Ewa Wojciak

Aranżacja przestrzeni i światło: Jacek Chmaj

Muzyka: Arnold Dąbrowski

Premiera: 6 listopada 1992

Siedemdziesiąt lat sowieckiego totalitaryzmu poddało człowieka i jego cywilizację tak wielkiej i wszechstronnej presji, iż ukazały się jakby drugie brzegi i nie do końca zbadane perspektywy ludzkiej filozofii i moralności.

Ileż krotkowzroczności i - chciałoby się powiedzieć - bolszewickiej arogancji jest w pojawiających się często komentarzach, iż Rosja (pewnie wraz z odsłonięciem tajemnicy katyńskich grobow) powiedziała nam już o sobie wszystko.

Dla mnie „Requiem" jest cudownym przypadkiem literatury, gdzie konkretne, historyczne doświadczenie znajduje wyraz uniwersalny i ponadczasowy, wcale nie przez ominięcie realiow, a przez siłę wyrazu, bogactwo osobowości i format duchowy Anny Achmatowej.

Chciałabym - w tej sekwencji obrazow, jaką jest moje śpiewanie „Requiem" - znaleźć tę wielość i rożnorodność kobiety pięknej, kobiety arystokratycznie wyniosłej wobec swego cierpienia i szalejącej z rozpaczy matki, a także tej jednej z wielu, poszarzałej i bezimiennej, kolejkowej „mater dolorosa ".

Chciałabym, aby „Requiem" było wyrazem miłości do tych sponiewieranych i zmiażdżonych przez los kobiet.

Ewa Wojciak

bilety:

25 zł - normalny, 20 zł - ulgowy, 15 zł - grupowy (powyżej 10 osób, opiekunowie wstęp wolny)