grafika i rysunek

---

Profesor Leszek Rozga należy do najbardziej cenionych grafikow polskich na świecie. Na wystawie w Galerii Sztuki Katarzyny Napiorkowskiej zaprezentowane zostaną grafiki i rysunki z lat 1960-2010, od akwafort o precyzyjnym rysunku po quasi abstrakcyjne, charakteryzujące się spontanicznością i dynamiką kreski suchoryty. Wspolnym, powracającym tematem są interpretacje mitologii oraz odniesienia do źrodeł cywilizacji europejskiej.

Leszek Rozga - fragmenty wypowiedzi:

Tematy w tworczości Leszka Rozgi:"Jestem sługą moich myśli. Człowiek i wszystkie ludzkie sprawy są mi bliskie. Ciało i duch. Jestem trochę moralizatorem i wszystkie moje prace są historyjką z morałem. Nie są to ilustracje, choć, czasami zarzucają mi ilustracyjność i literackość. I chociaż może przez narracyjność bliższe są literaturze niż plastyce, bo czuję się bardziej poetą niż plastykiem, jestem plastykiem. Ciągle wątpię i mam nadzieję. Boję się brutalności i przemocy, ale trochę okrucieństwa, ktore jest w każdym z nas i mnie nie jest obce. Wieczny niepokoj, niepewność jutra mojego i jutra wszystkich miesza się ciągle z nadzieją i wiarą, że człowiek pokona zwierzę, że duch pokona ciało. Czasami, a może zawsze mowię mentorskim tonem, bywam napuszony, kamufluję prostactwo zakrętasami poźnego baroku i secesji. W pustym, ciemnym pokoju, mały człowieczek miota się i szuka promyka światła."

Grafika a rysunek: "Grafika wymaga precyzyjnej techniki, rygorystycznego opanowania warsztatu i długiej, żmudnej pracy. Po kilkudziesięciu godzinach nadal nie wiem, czy nie popełniłem błędu. Dopoki nie wykonam pierwszych odbitek, nie mogę być pewny efektu. Rysunek jest formą bardziej spontaniczną i impulsywną, dlatego po grafikach chętnie tworzę rysunki. To jak odpoczynek w ciszy po długim słuchaniu muzyki."

Toskania w tworczości Leszka Rozgi: "Dlaczego Toskania? Wracam do źrodeł. W pewnym wieku człowiek skłonny jest z perspektywy lat przebytych spojrzeć wstecz krytycznie. Szuka prawdy poza sobą. Wszystko przemija, a to, co jest inspiracją dla tego, co widzi, słyszy, czuje, istnieje poza czasem. W przyrodzie jest wszystko. Gdy oglądam obrazy mistrzow renesansu, poza ich treścią i formą istnieje notacja pejzażu. Treści i formy przemijają, a pejzaż, w tym wypadku pejzaż Toskanii, pozostaje taki sam, niezmieniony, niezmienny. Budzi się refleksja, ja przeminę, a te wzgorza, ten zapach, to niebo, cyprysy pozostaną, pozostanie też duch miejsca. Pozostanę rownież "ja" w "mojej" Toskanii. Dlatego Toskania."

Tworczość. "Cała moja tworczość to jakby rozmowa z samym sobą i rownież obserwowanie siebie z boku."

Nota biograficzna:

Leszek Rozga (ur. 1924 r.) w czasie II wojny światowej przebywał na

przymusowych robotach w Niemczech. Uczył się prywatnie malarstwa. Studia

artystyczne odbył w latach 1948 - 1954 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk

Pięknych (obecnie Akademii Sztuk Pięknych) w Łodzi i katowickiej filii

Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Grafiki Propagandowej

(1948-1954). Otrzymał dyplom w 1954 roku z malarstwa u Rafała Pomorskiego

oraz z projektowania graficznego u Bogusława Goreckiego. W 1967 roku

rozpoczął pracę pedagogiczną w PWSSP w Łodzi. W latach 1971 - 1978

sprawował funkcje prodziekana Wydziału Grafiki, a od 1975 roku

kierownika Katedry Grafiki Warsztatowej. Uzyskał tytuł profesora

nadzwyczajnego w 1979 roku, natomiast w 1990 roku nadano mu miano profesora

nadzwyczajnego. Uprawia grafikę warsztatową (techniki metalowe,

monotypie), rysunek i malarstwo. Zajmował się także projektowaniem

graficznym (do 1971 roku) i malarstwem ściennym (do roku). Leszek Rozga

uprawia rysunek, malarstwo i grafikę warsztatową, początkowo monotypię,

poźniej - ze względu na zamiłowanie do precyzyjnego rysunku -

akwafortę, także akwatintę i suchą igłę. Od 1961 roku, ujmuje swoje

prace w cykle, rozbudowując wypowiedzi i naświetlając je z wielu

punktow widzenia. Łączy w nich wirtuozerię warsztatu, stylizowanego na

grafikę poźnego średniowiecza i finezję delikatnego rysunku z

surrealną wyobraźnią. Przez niektorych krytykow uznawany jest za

czołowego przedstawiciela tzw. nurtu metaforycznego. Jednak,

najprawdopodobniej ze względu na rożnorodność i wielość

podejmowanych tematow, jego tworczość interpretowana jest na wiele

sposobow. Wielu krytykow wskazuje na oscylujący między nastawieniem na

wyszukane piękno poetyckiej metafory, a poszukiwaniem bezwzględnej prawdy

naszych czasow - symbolizm, jako źrodło z ktorego wywodzić się może tworczość graficzna Leszka Rozgi.

Fot. L.Rozga, Toskania, 1997 rok, kolekcja Galerii Sztuki K.Napiorkowskiej

bilety:

wstęp wolny