koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
CO JEST GRANE - kwiecień 2024 -nr 359TpL repertuar
zmodyfikowano  11 lat temu  »  

#NIE JESTEŚ MI OBOJĘTNY: The Show Goes On! - wykład Joanny Warszy o Jérôme Belu

Poznań »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 28 911 wyświetleń od 30 lipca 2013
  • 16 września 2013, poniedziałek
    » 18:00

kiedy: 16.09., g. 18
gdzie: Scena Nowa
cena biletu: wstęp wolny

Zapraszamy na wykład "The Show Goes On! Teatr, taniec, performatyka Jérôme`a Bela" wprowadzający w twórczość Jérôme Bela, którego spektakl „Disabled Theater” zaprezentowany zostanie w ramach czwartej odsłony programu „# nie jesteś mi obojętny”. Elementem wykładu będzie prezentacja fragmentów spektakli artysty, zaś po wykładzie zaprezentowane zostanie pełne nagranie spektaklu „Véronique Doisneau” (2004).

Jérôme Bel mieszka w Paryżu, pracuje na całym świecie. Jest jednym z najważniejszych współczesnych artystów tańca, badającym granice i wciąż pytającym o istotę teatralnego przedstwienia. Jego pierwszy spektakl, „nom donné par l`auteur” (1994) to choreografia przedmiotów. Kolejny, „Jérôme Bel” (1995), opiera się na całkowitej nagości wykonawców. W trzeciej realizacji, „Shirtology” (1997), w centrum uwagi znajduje się aktor ubrany w kolejne warstwy koszulek. „The last performance” (1998), poprzez cytaty z solowego występu choreografki Susanne Linke, a także z Hamleta i André Agassiego, jest próbą zdefiniowania ontologii spektaklu. Choć Jérôme Bel utrzymuje, że „Xavier Le Roy” (2000) to jego realizacja, autorem choreografii jest tak naprawdę choreograf Xavier Le Roy. W „The Show Must Go On” (2001) spotyka się dwudziestu wykonawców, dziewiętnaście popowych piosenek i jeden DJ. W 2004 roku, Bel został zaproszony do przygotowania spektaklu dla baletu Opery Paryskiej – „Véronique Doisneau” (2004) o tancerce Véronique Doisneau, należącej do zespołu baletowego opery. „Isabel Torres” (2005), opracowany dla baletu Teatru Miejskiego Rio de Janeiro jest brazylijską wersją produkcji dla Opery Paryskiej. „Pichet Klunchun and myself” (2005) powstał w Bangkoku, we współpracy z Pichetem Klunchunem, tajskim tancerzem tradycyjnym. W 2009 roku, Bel opracował choreografię do „Cédric Andrieux” (2009), spektaklu którego bohaterem jest ten właśnie tancerz, członek Merce Cunningham Dance Company a następnie zespołu baletowego opery w Lyonie. W 2010 roku, wraz z Anną Teresą De Keersmaeker, Bel stworzył „3Abschied”, spektakl oparty na „Pieśni o ziemi” Gustava Mahlera. Dla Festival d’Avignon 2013 przygotował spektakl „Cour d’honneur” oparty na wspomnieniach widzów z wcześniejszych edycji festiwalu. „The show must go on” przyniosła Belowi, przyznaną w Nowym Jorku w 2005 roku, Bessie Award. Z kolei w 2008 roku, Bel i Pichet Klunchun otrzymali Routes Princess Margriet Award przyznawaną przez Europejską Fundację Kultury za wspieranie różnorodności kulturowej.

Joanna Warsza – kuratorka pawilonu Gruzji na Biennale w Wenecji, współ-kuratorka 7. Biennale w Berlinie, autorka tekstów poświęconych choreografii ruchów politycznych i kuratorka wielu projektów z dziedziny performansu, architektury, przestrzeni publicznej. Wyklada m.in. na HTZ w Berlinie, gdzie mieszka.

autor:
zmodyfikowano  11 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ