UNIWERSYTECKIE WYKŁADY NA ZAMKU: ”O fizyce widzenia tego co widzialne i co niewidzialne”

kiedy: 8.10., g. 18
gdzie: Hol Balkonowy
cena biletu: wstęp wolny

W październiku, Uniwersytet i Fundacja Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Centrum Kultury Zamek - jako współorganizatorzy - rozpoczynają drugi już rok cyklu pod nazwą Uniwersyteckie Wykłady na Zamku. Wykłady nawiązują do przedwojennych wykładów otwartych prowadzonych przez pracowników Uniwersytetu Poznańskiego. W tym czasie sporą część Zamku zajmował Uniwersytet a jedno z pomieszczeń przeznaczone było właśnie na biuro troszczące się o organizacyjną stronę wykładów.

Zarówno Uniwersytet Adama Mickiewicza, jak i Centrum Kultury ZAMEK mają w swojej ofercie różne wykłady, jednak ten cykl jest inny od już istniejących. W tym roku zastanawiać się będziemy nad tym, czy można zobaczyć i pokazać niewidzialne, a zatem dlaczego i co widzimy, czy można zobaczyć np. cząsteczkę, prawo, przeszłość? No, a jeśli tak, to po co? Podobnie jak w roku ubiegłym wykładowcami będą naukowcy o uznanej renomie z różnych wydziałów.

Wykłady obywać się będą w drugie wtorki każdego miesiąca. Organizatorami cyklu są UAM, Fundacja UAM i Centrum Kultury ZAMEK.

"O fizyce widzenia tego co widzialne i co niewidzialne" - wykład prof. zw. dr hab. Ryszarda Naskręckiego

Człowiek poznaje otaczający świat poprzez zmysły, wśród których rolę dominującą posiada zmysł wzroku. Narządy zdolne do tworzenia obrazów rzeczywistości najwyższy stopień rozwoju osiągnęły u stawonogów, mięczaków i kręgowców. Pomimo szczegółowych różnic to budowa oka determinuje wartości graniczne procesu widzenia, a więc to co jest jeszcze widzialne (obiekty małe położone blisko i obiekty duże, ale odległe). Rozwój optyki oraz wynalezienie mikroskopu i lunety przyczyniło się do istotnego spotęgowania możliwości ludzkiego wzroku w poznawaniu świata. Dziś poznawanie świata poprzez tworzenie obrazów rzeczywistości obejmuje już nie tylko metody optyczne. Nowe metody mikroskopowe wykorzystując nie tylko światło, ale także elektrony (mikroskopia elektronowa) czy siły oddziaływań międzyatomowych (mikroskop sił atomowych), pozwalają „zobaczyć” pojedyncze cząsteczki, a nawet pojedyncze atomy! Wielkie teleskopy wykorzystując fale radiowe pozwalają zajrzeć w najdalsze zakątki Wszechświata. Wielką przydatność mają zaawansowane metody obrazowania w medycynie. Pozwalają bowiem bezinwazyjnie „zajrzeć” do wnętrza ludzkiego organizmu. Rentgenografia, tomografia, ultrasonografia czy wreszcie obrazowanie za pomocą rezonansu magnetycznego wyznaczyły zupełnie nowe horyzonty widzenia tego co zwykle niewidzialne, poznawania poprzez tworzenie obrazów.Współczesna fizyka potęgując w sposób niezwykły możliwości narządu wzroku uczyniła z widzenia jedno z najwazniejszych narzędzi poznawczych.

Prof. zw. dr hab. Ryszard Naskręcki - fizyk, absolwent Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UAM. Na tymże uniwersytecie przeszedł wszystkie szczeble kariery akademickiej. Obecnie zatrudniony jest na stanowisku profesora zwyczajnego w Zakładzie Elektroniki Kwantowej Wydziału Fizyki UAM, jest kierownikiem Pracowni Fizyki Widzenia i Optometrii. Pełnił funkcję prodziekana (2002-2005) i dziekana Wydziału Fizyki UAM (2005-2012), przewodniczył też Ogólnopolskiemu Forum Dziekanów Wydziałów Fizyki i Dyrektorów Instytutów Fizyki (2005–2012). Od roku 2008 jest przewodniczącym Środowiskowej Komisji Akredytacyjnej Optyki Okularowej i Optometrii. Jest też członkiem Komitetu Fizyki Polskiej Akademii Nauk, gdzie obecnie kieruje Zespołem ds. kształcenia oraz Polskiego Towarzystwa Fizycznego, w którym kieruje Komisją dydaktyczną. Jest także ekspertem Polskiej Komisji Akredytacyjnej.

Główne zainteresowania naukowe prof. R. Naskręckiego dotyczą ultraszybkiej spektroskopii optycznej oraz fizyki procesu widzenia. W latach 1994–1999 odbył trzy długoterminowe staże naukowe w Centrum Badań Nuklearnych w Saclay i w Uniwersytecie w Lille; był stypendystą rządu francuskiego oraz Commisariat á l`Énergie Atomique. Opublikował ponad 90 artykułów naukowych, dydaktycznych i metodycznych, jest autorem lub współautorem ponad 100 wystąpień konferencyjnych. Wypromował 80 magistrów i 3 doktorów. W 2010 r. otrzymał tytuł naukowy profesora nauk fizycznych.