Już się zmierzcha, Nondescript

"Już się zmierzcha"

inscenizacja i choreografia: Ewa Wycichowska

Pierwotną, choć nie dosłowną inspiracją do "Już się zmierzcha" była dla Ewy Wycichowskiej słynna bergmanowska scena gry o życie ze Śmiercią w "Siódmej pieczęci". Wyrafinowany pojedynek jaki toczą bohaterowie z przytłaczającą swoją sceniczną postacią (tancerz na szczudłach) i eschatologiczną grozą - Śmiercią u Ewy Wycichowskiej kończy się przekornie i paradoksalnie optymistycznie, budując refleksje dotyczące prawdziwej siły i nadziei.

"Nondescript"

choreografia: Urszula Bernat-Jałocha

W spektaklu Urszuli Bernat-Jałochy człowiek pokazany jest jako bezosobowy, androgeniczny materiał złożony z ciała i jego nieograniczonych możliwości. Autorka spektaklu balansuje na niedookreślonej i dyskusyjnej granicy między pojęciami „płeć” i „gender”. Prezentując zjawisko zacierania się płci, zwraca uwagę na wiążące się z nim ryzyko dehumanizacji.