TRUFFAUT 30 LAT PÓŹNIEJ. SUBIEKTYWNY PRZEGLĄD FILMÓW FRANÇOIS TRUFFAUT

17-22.02.2015

Bilety: 11 zł, karnet na cały przegląd 50 zł (dostępne w kasie CK Zamek od 15.01.)

François Truffaut był jednym z prekursorów francuskiej Nowej Fali, do dziś pozostaje jednym z najbardziej wpływowych reżyserów europejskich. Twórca kina autorskiego. Wśród filmów festiwalu, będzie można zobaczyć takie dzieła, jak: „400 batów”, „Jules i Jim” czy „Ostatnie metro”.

Program:

17.02., g. 19

SKRADZIONE POCAŁUNKI (Baisers volés), Francja 1968, 90’ Bohaterem nominowanego do Oscara w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny obrazu Truffaut jest ponownie Antoine Doinel, alter ego reżysera. Kiedy Antoine zostaje wyrzucony z wojska, skupia się na odnalezieniu swojej miłości, wiolonczelistki Christine Darbon z którą utrzymywał kontakt listowny w czasie służby. Dziewczyna spędza jednak czas na nartach z przyjaciółmi. Kiedy wraca, odwiedza Antoina w hotelu, gdzie ten pracuje jako portier. Wydaje się, że odtąd życia chłopaka ustabilizuje się. Szybko jednak traci pracę. Podobnie jest z kolejnymi posadami... Historia Antoina na zmianę śmieszy i wzrusza. To także fantastyczny portret Paryża okresu kontestacji. Jak pisał krytyk "New York Timesa", nie ma w niej jednego przypadkowego zdarzenia, bohatera ani ujęcia.

18.02., g. 19

STRZELAJCIE DO PIANISTY! (Tirez sur le pianiste!), Francja 1960, 85’ Truffaut portretuje w nim Charliego Kollera, mężczyznę o podwójnej tożsamości. Niewielu zna jego przeszłość. Mało kto zdaje sobie sprawę, że Charlie to tak naprawdę Eduard Saroyan, doceniony pianista, który po samobójczej śmierci żony przerwał karierę, skupiając się na wychowaniu młodszego brata. Dziś Eduard jako Charlie Koller przygrywa do kotleta klientom w podrzędnym barze... Po latach badacze twórczości Truffaut odnaleźli w tym filmie wiele z jego prywatnych problemów. Reżyser uchodził za kobieciarza, który ze swoimi aktorkami zdradzał żonę. Potępiany nie mógł znaleźć empatii wśród osób, które nie potrafiły zrozumieć, że w ten sposób odreagowuje własną nieśmiałość w stosunku do kobiet.

19.02., g. 19

DZIKIE DZIECKO (L'enfant sauvage), Francja 1970, 83’ Scenariusz filmu inspirowany był prawdziwymi wydarzeniami, jakie miały miejsce w XVIII wieku w lasach środkowej Francji. To tam znaleziono zdziczałego chłopca, który trafił pod opiekę lekarza Jeana Itarda (w filmie wciela się w niego sam Truffaut). Pierwsza zauważa go prosta kobieta, w której budzi strach. Przerażona ucieka. Kiedy napotyka myśliwych, informuje ich o znalezisku. To wtedy rozpoczyna się jedna z najbardziej poruszających scen tego filmu, w której mężczyźni w towarzystwie rozszczekanych psów urządzają obławę. Wreszcie chłopiec zostaje schwytany. Trafia do paryskiego przytułku dla głuchoniemych... Film zwrócił uwagę widzów i krytyków pieczołowicie odtworzonymi realiami epoki, pięknie nakręconymi kamerą Néstora Almendrosa (za co został uhonorowany nagrodą Amerykańskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych). Doskonale dobrana muzyka Antonio Vivaldiego nadała mu niepowtarzalny klimat, który pamięta się na długo po projekcji.

20.02., g. 19

MĘŻCZYZNA, KTÓRY KOCHAŁ KOBIETY ((L'homme qui aimait les femmes), Francja 1977, 120’ W tej ironicznej komedii o współczesnym Casanovie uwielbienie do kobiet prowadzi do tragedii. Moranes jest biegły w sztuce uwodzenia. Żeby zwabić do domu młodą dziewczynę, udaje samotnego ojca, który potrzebuje opiekunki do dziecka. Kiedy dziewczyna zjawia się w jego mieszkaniu, widzi kilka szmat upchniętych pod kołdrą. Na pytanie, co to jest, słyszy w odpowiedzi: to ja. A to tylko jeden z wielu przypadków. Po drodze pojawiają się jeszcze żona lekarza, właścicielka sklepu z bielizną i sześć kobiet, z którymi umawia się w ciągu zaledwie dwunastu dni. Moranes cieszy się powodzeniem, ale nie umie znaleźć tej jedynej, prawdziwej miłości... Film Truffaut został bardzo dobrze przyjęty przez krytykę i widzów. Włodarzom Hollywood spodobał się do tego stopnia, że w 1983 roku Blake Edwards zrobił jego remake z Burtem Reynoldsem w roli głównej.

21.02., g. 19

OSTATNIE METRO (Le dernier metro), Francja 1980, 128’ Akcja nominowanego do Oscara i Złotego Globu filmu Françoisa Truffaut dzieje się w czasie II wojny światowej w okupowanej hitlerowskiej Francji. Główną bohaterką jest piękna Marion Steinar, aktorka, która przejęła od swojego męża stanowisko kierownika teatru Montmartre. Pozostali pracownicy sądzą, że mężczyzna, w związku ze swoim żydowskim pochodzeniem, emigrował do Ameryki Południowej. Prawda jest jednak inna. Lucas Steiner, wybitny dramaturg i reżyser, mieszka w podziemiach teatru, skąd wydaje żonie instrukcje przygotowania nowego przedstawienia, będącego adaptacją jego sztuki "La Disparue". Tytuł tego nagrodzonego dziesięcioma Cezarami filmu odnosi się do godziny policyjnej, którą wprowadzili w Paryżu naziści. W zimowych miesiącach paryżanie przychodzili do teatru głównie po to, aby się ogrzać. Sztuki kończyły się o takiej porze, aby każdy z widzów mógł złapać ostatnie metro, które przed godziną policyjną zawiezie ich do domu.

22.02., g. 19

JULES I JIM (Jules et Jim), Francja 1962, 95’ Akcja nominowanego do nagrody BAFTA filmu rozpoczyna się przed wybuchem I wojny światowej. Nieśmiały pisarz Jules, Austriak z pochodzenia, dzieli miłość do literatury, sztuki i kobiet z Francuzem Jimem. Mężczyźni żyją na modłę bohemy. Czas zajmują im podróże, którym cel wyznaczają osiągnięcia rzeźby i architektury. W czasie wyprawy na jedną z wysp na Morzu Adriatyckim poznają żywiołową Catherine, w której obaj się zakochują... Film został zapamiętany - głównie za sprawą zjawiskowej Jeanne Moreau - jako portret kobiety, która przekracza granicę związku dwojga ludzi. "Jules i Jim" wywołał tym samym prawdziwe poruszenie w katolickiej prasie, oskarżającej reżysera o szerzenie amoralności i bezwstydność. Feministki z kolei widziały w autorze wieszcza seksualnego wyzwolenia kobiet. Sam reżyser nigdy nie utożsamiał się z tymi opiniami, całe życie uciekając przed politycznymi szufladkami.

22.02., g. 20.45

400 BATÓW (Les quatre cents coups), Francja 1959, 93’ Bohaterem nominowanego do Oscara za scenariusz filmu, laureata Złotej Palmy w Cannes, jest Antoine Doinel, alter ego reżysera, który mieszka z atrakcyjną matką i ojczymem w skromnym mieszkaniu na paryskich przedmieściach. Antoine źle znosi duszną atmosferę domu. Podobnie jest ze szkołą, w której dręczy go surowy nauczyciel, zwolennik represyjnych metod wychowania. Zbuntowany chłopak namawia kolegę z klasy i zarazem jedynego przyjaciela, Rene Bigeya do pójścia na wagary... Obraz po upływie ponad pięćdziesięciu lat od premiery nie stracił na aktualności. Historię zbuntowanego Antoine'a wciąż śledzi się z równym przejęciem. Reżyser tłumaczył fenomen tego filmu prawdziwością przedstawionej historii i wielowymiarowymi bohaterami.

Dystrybutor: VIVARTO