OPARY - wystawa w ABC GALLERY

komentarz autora

Wystawa będzie zbudowana wokół wątków związanych z ograniczaniem, zawłaszczaniem, więzieniem, zamknięciem, wyznaczaniem granic, przemocą. Obserwując ludzkie relacje, pejzaż, media widzę wszechobecność tych wyzwalających lęk zachowań. Czerpiąc z rzeczywistości moje ostanie prace wyrastają ze wspomnianych wątków czy to bezpośrednio odnosząc się do działań wojennych jak w „Obrazie pożerającym scenę batalistyczną”, czy - jak w obrazach żywicznych - w których to właśnie gest agresji nadaje im ostateczną formę (np. obraz tektoniczny) lub w „Obrazie pożerającym stalowe klatki”, który wypełniają fragmenty ogrodzeń i płotów izolujących przestrzenie, ludzi, zwierzęta, rośliny. Metalowe przedmioty opresji to w większości klatki jakie dostałem podczas swojej zbiórki przedmiotów już niepotrzebnych różnym osobom. Te elementy do zamykania niewielkich zwierząt same zostają zatrzaśnięte i zdeformowane w krośnie obrazu. Coś co więzi samo zostaje uwięzione, zmieniając tym samym hierarchię siły. Obrazy żywiczne mają także swój ukryty mroczny etap w swoim procesie powstawania. W czasie utwardzania się płynnej, zabarwionej masy wydzielają się niewidzialne, a bardzo niebezpieczne dla zdrowia opary, które potrafią przenikać do organizmu przez skórę czy są wchłaniane podczas oddychania. Po czasie schnięcia plastyczna masa nabiera właściwości bezpiecznych dla użytkownika jak plastikowe pojemniki na wodę pitną.

OBRAZ POŻERAJĄCY NARZĘDZIA REKREACJI - realizacja na terenie VISUAL PARK

„Obraz pożerający elementy rekreacji” wpisuje się w cykl „Obrazów pożerających rzeczywistość” inspirowanych klasycznymi wątkami malarskimi jak malarstwo religijne, batalistyczne, martwa natura, scena rodzajowa, pejzaż.

Tym razem praca wychodzi na zewnątrz galerii wpisując się w pejzaż, z którego jednocześnie czerpie zarówno inspirację, jak i materiał z którego jest zbudowana. Do powstania pracy zostały wykorzystane przedmioty z placu zabaw dla dzieci, rowery wodne, łodzie, stroje pływackie, wędki, piłki oraz elementy z parku – części ławek, płotu, pomostu, itp. kojarzone z minionym czasem, jak z pocztówkowych pejzaży z lat 70-tych czy 80-tych.

W ostatnim czasie takie miejsca, jak poznański Strzeszynek szybko się zmieniają. Jednak mimo, że zostają poddane rewitalizacji, ślady przeszłości wciąż dadzą się odnaleźć, budując narrację historii nie tylko samych miejsc, ale także zwyczajów, potrzeb i zainteresowań korzystających z nich ludzi.. Stare jest wchłaniane i trawione przez nowe i przez naturę, stając się powoli ich częścią, elementem, śladem.

Również mój obraz pożerający zbiera i wchłania już niechciane już i nieużywane elementy pejzażu tego miejsca. Sprzęty składające się na kompozycję są oryginalne, pochodzą z lat 70-tych i 80-tych, doświadczyły samozaparcia, potu, krwi, woli ćwiczenia i nadziei na relaks i zdrowie tysięcy ludzi. Są też niemym pytaniem o to, czy naprawdę były niezbędne do osiągnięcia celu, jakim jest odpoczynek i zdrowie. Dlaczego potrzebujemy coraz więcej i coraz bardziej wyspecjalizowanego sprzętu, by po prostu odpocząć. Czy naprawdę go potrzebujemy. Czy sprzęt do rekreacji nie stał się fetyszem i narzędziem presji wywieranej przez modę, trendy, kult ciała, młodości, wiecznego wellness i fitness? Czy wreszcie sama rekreacja nie przekształciła się z odpoczynku i przyjemności w kolejne zadanie od wykonania?

BARTOSZ KOKOSIŃSKI

Ur. 1984. Studia na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie, dyplom w 2009 r.. Zajmuje się obrazem i obrazowaniem. Wykorzystując malarstwo i kolekcje przedmiotów tworzy obrazy pożerające rzeczywistość. Autor prac malarskich, obiektów, instalacji i wideo.

2013 – nominowany do Paszportów Polityki 2013 2014 – I miejsce w rankingu Rzeczpospolitej „Kompas młodej sztuki 2014”