Impresja letniego wieczoru

"Była to bowiem ta tajemniczo-czarodziejska chwila letniego wieczoru gdy na ziemi - jak powiedział poeta: "gasnął dzień, noc się rodziła"."

...ten wieczór zapowiadał się... wyczekująco?! Może w jakimś parku…? Dlaczego nie? W jakim? W jakimś. Gdzie? GDZIEŚ!  Nieważne?!

 A skoro park - to aleje - te główne - z klombami i dostojnymi, pewnymi siebie  ławkami, na których przysiadają spacerujący - dostojni obserwujący, oceniający. Ale wystarczy lekko skręcić w małe, kręte i wąskie alejki a tam wśród drzew i krzewów stoją cierpliwie czekające, zachęcające – tajemnicze ławeczki. Ławeczki pełne historii losów ludzi, którzy tu przysiedli. Ławeczki pełne radości i cierpień. Niejednokrotnie na swym drewnianym ciele noszą ślady wielu gwałtownych wybuchów  namiętnych emocji. Ławeczki samotności i łez.

Dlaczego ich szukamy? Dlaczego przysiadamy na nich samotnie lub

parami?

 Nieczęsto jednak zdarza się, by ktoś usiadł przy kimś nieznajomym. Na ogół szukamy "swojej" ławeczki.  Co nas oddala od siebie?

Czy musimy chować się za maskami, kłamać, udawać, odgrywać, by może w głębi siebie powiedzieć o sobie coś prawdziwego?

Choć na chwilę tak naprawdę odkryć swoja ISTOTĘ.

W czasie naszego spotkania próbujemy szukać odpowiedzi na te pytania.

Nasza „Impresja”  to tragi-komiczna bajka dwojga ludzi. Inspirowana duchem Czechowa, w aurze muzyki Sigur Rossa.

Pragniemy, aby każde nasze spotkanie z widownią w tej bajce było inne. Aby było rzeczywistym spotkaniem "TU i TERAZ".

Balansując w improwizacji pomiędzy skrajnymi emocjami, które przynosi

i wyzwala w nas życie chcemy opowiedzieć o każdym z NAS. Nie pozostaje nam nic innego jak serdecznie zaprosić Państwa na to spotkanie  -„Impresję…”