Jestem miłością - Barbara Bujakowska

"Jestem miłością" to performatywny projekt na granicy teatru tańca, performansu i działań parateatralnych. To spotkanie dwóch kobiet, których konsekwencją jest wspólne penetrowanie przestrzeni społeczno – religijno- kulturowych, które blokują naturalny rozwój jednostek.Dużym czynnikiem i punktem zapalnym w pracy nad projektem były pytania o poczucie wolności, a także poczucie winy. Poczucie winy w swojej elementarnej definicji utożsamiane jest ze stanem emocjonalnym powstającym w sytuacji uświadomienia sobie czynu moralnie niedozwolonego.Wielokrotnie związane jest z koniecznością poddania się karze, którą jednostki same na siebie nakładają, ma to służyć zadośćuczynieniu, albo nawet długiej procesji odpokutowania. Wielokrotnie poczucie winy nie jest jednoznaczne z faktycznym przewinieniem, co jednak w poczuciu jednostek przepełnionych poczuciem winy nie ma znaczenia. Stan odczuwalny staje się rzeczywistością daleką od stanu faktycznego, można powiedzieć, że w dużej mierze za poczucie winy odpowiadają systemy społeczne, kultura, w której uczestniczymy, a także systemy religijne. Celem projektu nie jest jednak obwinianie przysłowiowego "Pana Boga" za to, że wywołuje w nas poczucie winy, ale przypatrzenie się uwikłanym jednostkom, w tym wypadku kobietom jakie emocje nimi targają i czy są w w ogóle stanie znaleźć jakąkolwiek przestrzeń autonomicznej wolności, wolnej od poczucia winy.