MOJA MUZYKA#76 Musica Posthumana

Musica Posthumana to połączenie koncertu, scenicznej instalacji i choreografii. Powstałe środowisko dźwiękowe łączy w sobie muzykę instrumentalną i elektroniczną oraz sonifikuje dane ruchu ciała. W spektaklu wykorzystane są m.in. strategie uczenia maszynowego i system motion capture.

Tytuł nawiązuje do boecjańskiej teorii trzech sfer, która wprowadza podział muzyki na musica instrumentalis - muzykę słyszalną przez człowieka, musica humana - muzykę harmonii duszy i ciała oraz musica mundana - muzyki harmonii Wszechświata. Spektakl poszerza ten podział o czwarty element - tytułową musica posthumana, w której zacierają się granice podziału zaproponowanego przez Boecjusza, zaś dźwięk otrzymuje autonomiczną sprawczość, wchodzi w dynamiczne relacje z innymi elementami środowiska i upodmiotawia byty nieożywione.

Spektakl Musica Posthumana jest w rozumieniu twórców środowiskiem, które funkcjonuje na podstawie relacji pomiędzy dźwiękiem, ruchem i technologią. Ich zaistnienie i ciągłe przeplatanie się sprawia, że trudno jest mówić o elementach spektaklu jako o odizolowanych od siebie, samowystarczalnych materiach. Korzystniejsza staje się więc perspektywa bytów funkcjonujących wyłącznie w oparciu o oddziaływanie na siebie.

Autorzy spektaklu:
Jakub Czerski
Przemysław Degórski
Marta Kaca
Jan Skorupa

Współtwórcy:
Patryk Durski
Anna Kamińska
Dominik Więcek

Sepia Ensemble – notka o zespole

Zespół powstał w 2012 roku w Poznaniu z inicjatywy Artura Kroschla i Rafała Zapały. W jego skład wchodzą muzycy, których łączy szczególna pasja wykonywania muzyki najnowszej. Zespół organizuje koncerty zarówno w poznańskich instytucjach kulturalnych, głównie w Akademii Muzycznej, jak również stara się wypełniać nową muzyką niestandardowe miejsca, poszerzając przy tym akustyczne brzmienia o środki elektroniczne. Sepia Ensemble posiada w repertuarze utwory polskich kompozytorów, cały czas poszerzając swój wachlarz programowy o partytury szczególnie interesujących twórców ze świata.

W grudniu 2012 roku zespół zrealizował dwa projekty z okazji Roku Cage’a, na które złożyły się dzieła amerykańskiego artysty, a rok później dwukrotnie wystąpił podczas Festiwalu Muzyki Elektroakustycznej Musicacoustica-Beijing w Pekinie. Od 2013 roku pełni rolę zespołu-rezydenta Festiwalu Muzyki Współczesnej Poznańska Wiosna Muzyczna, a od 2014 roku realizuje szczególny projekt artystyczny Zooming, czyli cykl koncertów poświęconych współczesnej muzyce poszczególnych krajów. Grupa koncertowała podczas Międzynarodowego Forum Kompozytorów w Poznaniu, Estonian Music Days w Tallinnie, Randfestspiele Zepernick w Zepernicku, Hugh Lane Gallery w Dublinie, Foyer Européen w Luksemburgu oraz International Contemporary Music Festival w Teheranie. W 2017 roku zespół został zaproszony przez kompozytora prof. Reinharda Kargera do udziału w koncercie jubileuszowym z okazji jubileuszu 200-lecia Uniwersytetu Muzycznego w Wiedniu. W roku 2018 Sepia Ensemble została oficjalnie artystą-rezydentem Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze, gdzie zagrała trzy koncerty (kameralny, edukacyjny oraz symfoniczny). Ponadto zespół sam tworzy ciekawe projekty koncertowe, np. w 2018 roku wykonał dwa autorskie koncerty poświęcone muzyce kompozytorek, z okazji 100-lecia nadania praw wyborczych kobietom. Sepia Ensemble regularnie współpracuje ze Związkiem Kompozytorów Polskich: w 2016 roku, zespół wystąpił na festiwalu 7 Nurtów + 7 Premier (obchody 70-lecia ZKP), a w 2018 roku, miał zaszczyt prezentować repertuar kompozytorki Moniki Kędziory w ramach programu Portrety Kompozytorów, organizowanego przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne. Trzon zespołu tworzy dwunastu muzyków-solistów występujących w rozmaitych konfiguracjach, od solowych do dużych składów ensemblowych.

Sepia Ensemble w składzie:
Paulina Graś-Łukaszewska – flet, Szymon Jóźwiak – klarnet, Bartłomiej Miller – perkusja, Tomasz Sośniak – fortepian, Olga Winkowska – skrzypce, Ostap Mańko – skrzypce, Kamil Babka – altówka
Anna Szmatoła – wiolonczela, gościnnie: Bogusz Tworek – kontrabas

Partnerzy:

Partnerem technologicznym spektaklu jest Poznańskie Centrum Superkomputerowo-Sieciowe oraz FutureLab - Inteligentna Przestrzeń Laboratoriów Przyszłości Poznańskiego Centrum Superkomputerowo-Sieciowego.

Centrum Rezydencji Teatralnej Scena Robocza.

Autorzy spektaklu są laureatami Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Młoda Polska.