Freddie McGregor & The Big Ship Crew Kingstone - Jamaica

+ Obora Records, 27 Pablo

Freddie swój romans z muzyką zaczynał od współpracy z Coxonem Doddem, dla którego nagrał debiutancką płytę "Bobby Babylon". Jest autorem i kompozytorem większości swoich piosenek, nad produkcją jego płyt czuwali tacy artyści jak Linval Thompson, Niney The Observer czy grupa Roots Radics (muzycy Dub Syndicate). W 1993 ukazał się na rynku album "Legit" nagrany z udziałem Cocoa Tea i nie żyjącego już Dennisa Browna, jedno z najciekawszych eksperymentów muzyki jamajskiej, polegającym na wzajemnym clashowaniu się wokalistów w trakcie jednego utworu. W ostatnich latach Freddie McGregor nie często koncertuje w Europie, ale jego wciąż potężny krystalicznie brzmiący głos bezustannie przypomina, że ten już nie młody, bo ponad czterdziestoletni artysta budzi respekt wśród twórców nowoczesnego reggae.

Freddie McGregor jak na artystę z najwyższej półki przystało jest wszechstronny w tym co robi, słynne są jego lovers songi, głębokie rootsy nagrane w początkowej fazie kariery i dynamiczne dancehalle, okraszone soulowym zacięciem wokalnym. Należy do twórców uniwersalnych, ceniony przez koneserów gatunku, zwolenników dobrej zabawy i lubiących posłuchać pięknych piosenek w profesjonalnej, niemal, że jazzowej oprawie światowego Reggae. W Blue Nocie usłyszymy jego największe przeboje z lat 70/80 i z ostatnich kilku płyt, nie zabraknie również przypomnienie którejś z kompozycji Dennisa Browna, przyjaciela artysty, zmarłego przed kilku laty.

Freddie McGregor / biografia

Kiedy wspomina się o klasycznych wykonawcach reggae, Freddie McGregor wybija się na czoło jako znane nazwisko dla fanów tego gatunku. Jako międzynarodowy piosenkarz, tekściarz, producent, wyrobił sobie markę w muzycznym biznesie i jest uważany za najbardziej konsekwentnego nagrywającego artystę Jamajskiego, który zbudował swój status jako jeden z największych ambasadorów reggae. Na uznanie zasługuje duża ilość hitowych piosenek takich jak I See It In You, z ostatniego albumu "Signature"; Push Come to Shove, Africa Here I Come, Reggae Ska, Guantanamera i ogromny kluczowy dla jego kariery hit Big Ship, od którego wzięła się nazwa wytwórni i studia nagraniowego. Śpiewać zaczął w wieku 7 lat przedkładając wysoką jakość nad ilość i utrzymując się na bardzo trudnym i kapryśnym rynku muzycznym. Odzwierciedla to w swoim podejściu - 'Zawsze myślałem o sobie jako o próbującym. Starałem się być lepszy w następnych próbach, myślę że powinno się patrzyć w ten sposób jako wykonawca, ponieważ od czasu kiedy powiesz sobie, że osiągnąłeś szczyt, wszystko się zatrzymuje ponieważ nie masz już do czego dążyć".

W wieku 7 lat Freddie był pod wpływem wielkiego ówczesnego producenta Clementa Coxona Dodda ze Studia One. Pod jego opieką oraz takich mentorów jak Bob Marley, Alton Ellis, Ken Boothe, Bob Andy, Freddie właściwie wykorzystał swój talent by zająć w przyszłości należne mu miejsce jako jedna z reggae legend. Wczesne nagrania takie jak Why Did You Do It, Do Good and Good Will Follow You sprawiły, że został zauważony w reggae biznesie do czego przyczyniły się jakość i styl jego twórczości które wypracował sobie w Studiu One jak wspomniano wyżej.

'Jeśli nie mógłbym się nauczyć czegokolwiek w Studio One niczego bym nie osiągnął". Stworzył zespół z Ernestem "Fitzroy" Wilsonem w połowie lat sześćdziesiątych jako duet Freddie i Fitzroy skupiał się na rozwijaniu swoich umiejętności. Jednak dopiero w czasie gdy przyłączył się do grupy The Claredonians zaczął zdobywać szerszą publiczność. Było to w czasie kiedy wzorował się na amerykańskim rhythm and bluesie, okazywał fascynację Stevie Wonderem, Eddie Levertem nieskazitelnymi tonami Phillipe Wynne z zespołu Detroit Spinners wydawanego przez Motown. Wbrew sporej liczbie dobrze przyjętych singli oraz rosnącej popularności w całej Europie, jednak nie nagrał przełomowego numeru dla swojej kariery. Mimo to w dekadzie glam rocka, Bay City Rollers oraz wzrostu popularności Boba Marleya, cały czas zaznaczał swoją obecność na scenie oraz zyskiwał doświadczenie jako śpiewak w Generation Gap, razem z Soul Syndicate oraz swoja przyjaźń z Earl "Chinna" Smithem. Poruszając się na peryferiach wielkiej sceny uporczywie dążył do prawdziwego przełomu. W 1975 roku jego muzyczna i tekstowa warstwa zmieniła się pod wpływem Rastafarianizmu. Poprzez skierowanie się muzycznie w kierunku roots and culture oraz wpływu wiary na słowa nagrał takie popularne rzeczy jak Mark Of the Beast, Sgt. Brown, I Am A Rasta, Rasta Man Camp. W 1977 r. wydał długo oczekiwany album "Mr. McGregor" produkowany przez Niney The Observera który zawierał filary reggae takie jak Zion Chant, Rastaman Chant i Walls Of Jericho.

To wydanie było kamieniem milowym w jego karierze. Kontynuował nagrywanie w Studio One hitów takich jak Africa Here I Come, Come Now Sister oraz reggae klasyka Bobby Bobylon. Aranżował i produkował płytę Judy Mowatt 'Black Woman" oraz Johnnego Osbourna i Jennifer Lara. Lata osiemdziesiąte wywarły ogromny wpływ na muzykę reggae. Wykrystalizowanie się dancehallu, śmierć reggae ikony Boba Marleya w 1981 roku i poszukiwania jego godnego następcy. Podczas gdy Freddie pozostawał w latach 70 w cieniu tak wielkich gwiazd jak Dennis Brown czy Gregory Isaacs jego hit z 1981 roku Big Ship postawił go w szeregu obok nich. Produkowany przez Linvala Thompsona i Roots Radics stał się reggae klasykiem i znakiem jakości dla Freddiego McGregora oraz dał nazwę wytwórni i studiu nagraniowemu. Odtąd uznanie dla niego wzrastało i zyskał międzynarodową sławę. Kiedy Push Come to Shove wielki reggae singiel w 1986 roku został jego pierwszym hitem na UK liście przebojów a potem Just Don't Want to Be Lonely, cover Main Ingredient wszedł jako nr 9, wytwórnia Polydor zawarła z nim kontrakt.

Jednak Polydor nie mogł połączyć szybkiego pięcia się na szczyt Freddiego McGregora z niezbędnym zaangażowaniem w promocję jego kariery. Wytwórnia uznała za konieczne zerwanie kontraktu. Z biegiem czasu okazało się to korzystne dla Freddiego i przyniosło nieoczekiwane korzyści jak sam stwierdza 'Jeśli jesteś porzucony przez wytwórnie z jakiejkolwiek przyczyny, oczekują że twoja kariera runie. Ale ja musiałem robić dalej moją pracę która zlecił mi Bóg, musiałem ją ukończyć". W 1989 roku, Freddie otworzył swoją własną wytwórnię Big Ship a pierwszym wydaniem było Jamaica Classics Volume One znalazły się na niej takie rzeczy jak Little Roy Prophecy i Derrick Harriots, The Loser. Przyjęcie tej płyty było tak dobre, że zaowocowało to wydaniem drugiej i trzeciej części. Projekt nie tylko pewnie trzymał Freddiego na rynku podczas gdy inni artyści byli w odwrocie ale także dał mu szansę na opiekę i poparcie dla młodych talentów dopiero co stawiających pierwsze kroki w muzycznym biznesie.

'W naszym muzycznym światku musimy zauważyć, że muzyka jest większa niż każdy z nas. Wszyscy też musimy opuścić muzykę. Więc trzeba chronić muzykę aby mogła przetrwać". Takie stwierdzenie oddaje rozmiar jego działania. Big Ship jest największym i najbardziej uznanym reggae labelem w Japonii, w jego studio nagrywają artyści wysokiej klasy jak General Degree, Cutty Ranks, Mikey Spice, Benjy Myaz, oraz córka Freddiego Yeshemabeth.

Wytwórnia Big Ship zajmuje się produkcją, fabrykacją, dystrybucją i promocją. Freddie McGregor zadowala reggae fanów i słuchaczy muzyki na całym świecie. Jest najznamienitszym artystą na Japońskim "Jumping Splash" od 1985 roku (z wyjątkiem 1995), występował z tak popularnymi artystami jak ASWAD, Inner Circle, Diana King i Anthony B Był pierwszym reggae artystą występującym dla Indian Hopi w Arizonie. Śpiewał na Reggae Sunsplash w Clapham Common w 1987 roku dla 300.000 fanów, na Cartegena Festival w Kolumbii w ciągu ostatnich 18 lat i na Midem w 1997 roku. Jego popularny kawałek Lovers Rock obwołany przez telewizje HBO Disappearing Acts. Wbrew wszystkiemu Freddie nie osiadł na laurach i dąży do doskonałości. Występował dla Prezydenta Mandeli i Księcia Charlesa oraz na Jamajskim EXPO w 1997 roku otwieranym przez Królową Brytyjską. W październiku 2000 roku występował z Johnem Holtem i Royal Ochestra w prestiżowym Londyńskim Hammersmith Apollo z wyprzedanymi biletami na dwa kolejne koncerty. 8 sierpnia 2003 został odznaczony przez Premiera Jamajki P.J. Pattersona prestiżową odznaką "Award of Excellence". Ostatnio wydany album "Anything For You" został nominowany do Grammy. Freddie McGregor zaskarbia sobie nowe rzesze międzynarodowych fanów i odnosi sukces w przemyśle muzycznym i poza nim.

bilety: 30, 35 zł

rezerwacja: agencja@minta.pl