Teatr Porywacze Ciał

scenariusz i wykonanie: Katarzyna Pawłowska i Agnieszka Kołodyńska

reżyseria: Maciej Adamczyk

'Kiedy Bóg Słońca przebywał w praoceanie Oko oddaliło się od Niego i zaginęło. Według jednej wersji Oko zostało wysłane na poszukiwanie dziecka, według innej samo Oko było zaginionym dzieckiem. Gdy powróciło do ojca stwierdziło, że na jego miejscu jest już inne Oko. Rozpłakało się z żalu lub ojciec się rozpłakał z radości, że dziecko wróciło i z tych łez wielkiego Boga powstała ludzkość. Bóg nazywał się Ra. Bóg nazywał się Re".

Spektakl utrzymany jest w konwencji otwartej próby toczącej się w domowej kuchni, przy bałaganiarskim stole, na którym znalazła się włoszczyzna, pantofle na szpilkach, gumowa maska, kalosz do przetykania zlewu, kilka sukienek, kilka książek, kij do gry w damską odmianę baseballu... Ten urokliwy śmietnik oraz klimat "babskiego gadania" miał posłużyć do opowieści o boskich łzach, z których powstała ludzkość, o uczuciach, o tym, co nas różni od mrówek, od kosmitów...

Ewa Obrębowska- Piasecka, Gazeta Wyborcza