TEN YEARS AFTER

TEN   YEARS  AFTER  
                      T Y A - krótka  historia
 Alvin Lee  urodził  się 19. XII  1944 w Nothingham. Pierwszy zespól  JAIBREEAKERS   założył  w wieku  13 lat    czyli w roku  1957.  Następne  grupy    to JAYMEN,   JAYCATS  i JAYBIRDS.  Ten ostatni  powstał  w roku  1965.  został  założony  przez  Alvina Lee i Loe   Lyonsa  (30.XI.1944 w Stanbridge ).
 Muzycy   Przyszłaego  TEN YEARS  AFTER   spotkali  się w Nothingham.  Grywali  też     od czasu  do czasu  razem  w Hamburgu.  Grywali  w tych  samych  klubach  co  wcześniej grywali  The  Beatles.    Po powrocie  do Brytanii  Alvin Lee  spotkał    swego  kolegę  szkolnego  obecnie  nauczyciela  muzyki - stypendysta  szkoły  muzycznej  Ricka Lee (20.X. 1945 Cannock w Hrabstwie Stafford – Anglia).  -. Po pewnym  czasie  dołączył do nich CHick  Churchill  ( 2.I.1949 -  Mold  w Walii ) instrumenty  klawiszowe.  Już jako  kwartet  rozpoczęli próby.  Różne krytyczne uwagi  spowodowały iż  zmienili  nazwę  z JAYBIRDS na TEN  YEARS  AFTER.   W 1966 roku  przenieśli  się do Londynu -  ówczesnego  centrum  muzyki  bluesowej.
Pracowali  nad repertuarem  oraz nad swym   brzmieniem.  Zabiegali o kontrakt na nagranie  oraz by zostać  zauważonym  na rynku  muzyki  Bluesowej.     Walczyli  o kontrakt  płytowy.    Rozpoczęli  od grania  w klubie  Marquee.   Dość  szybko  podpisali   kontrakt  z DECCA’S  DEREAM  na nagranie  pierwszego  albumu.  Album   wydano  bez  promocyjnego singla.  Krązek nosił tytuł    TEN  YEARS  AFTER 1967 DERAM.  Płyta  nie zrobiła  furory  ale dość  szybko  zauważono  talent  Alvina lee.   Póżniejszy  gitarzysta  Led  Zeppelin - Jimmy  Page   powiedział o nim  -  „to  po prostu  świetny  gitarzysta  i dodał -  lecz  czy prędkość  palców  to wszystko”. Czas  pokazał  jak  rozwinął się talent  Alvina Lee  jako  gitarzysty,  wokalisty  i kompozytora.
Do roku  1968 TYA   wydawali  się dalecy  od bycia  świadomym   wysokiego  miejsca,  jakie   zespól   zajmował  w hierarchii  grup  bluesowych.  Rok  1968 całkowicie to zmienił. Zwiększona  popularność  zespołu   zaowocowała   olbrzymią  ilość   koncertów   klubowych  na terenie  całej Anglii.     Przyszedł  również  czas  na nagranie drugiego  krązka.  Płyta   „UNDEAD”    została  nagrana  na podczas koncertu  -    16 sierpnia  1968 w Londynie  w Sali  Klubu  Klooks  Kleek.   Krążek   natychmiast   został   zauważony przez fanów  rocka  i bluesa.  Ugruntowało  to pozycje TYA  na rynku  brytyjskiego  bluesa   a Alvin  Lee powoli  stawał  się gwiazdą. 
 W maju  1969 ukazuje  się album  STONHENGE.  W czerwcu grają  na festiwalu  w Newport.  Zostają  zaproszeni  do udziału  w najsłynniejszym  festiwalu  Świata.   Grają  na festiwalu  WOODSTOCK.  Występ  grupy  został  zarejestrowany  na ścieżce   filmowej   oraz na trójpłytowym  wydawnictwie  rejestrującym  koncerty   festiwalu.  Te   11 minut  T.Y.A.  z utworem „ I’m  Going  Home”   przeszło do historii  muzyki  i rozsławiło  zespół.  Sławna  „solówka”  Alvina Lee  spowodowała  iż  ochrzczono  go   mianem  „najszybszego gitarzysty  świata”
Film  oraz płyta  ugruntowały  światowa  reputację  zespołu.  T Y A zostali uznani  za najlepszy  blues-rockowy  band  na świecie.  
W pażdzierniku   1969 ukazuje  się płyta  SSSH.  Płyta nagrana jest dla nowej wytwórni  Chrysalis.  Zdjęcie okładkowe  zrobił   sam  Graham Nash (członek C S N & Young)
Grupa  nieprzerwanie  koncertuje   po obu stronach  Atlantyku.   Znajdują   czas  na nagranie  kolejnego albumu.  W maju 1970 ukazuje się krążek    CRICKLEWOOD  GREE.  Zawiera on kolejny  mega hit zespołu  „love like  A Man”.
Rok  1970 to czas koncertów  ale znajdują  czas  na wejście  do studia.  Nagrywają  kolejny  album.  Nosi on  tytuł   WHAT  (CHRYSALIS 1970 ).
 Podobnie jest  w roku następnym.   Przynosi on nowe wydawnictwo  SPACE  IN  TIME – DERAM 1971).   W nagraniu  użyto sporo efektów  elektronicznych  co  było  nowością  wobec  dotychczasowych  produkcji  kwartetu.  Nowoczesne brzmienie  i ciekawy  materiał  spowodował  iż  krążek stał  się wielkim  sukcesem  komercyjnym  w USA.
W roku  1972 wychodzi  Lp    ALVIN  LEE  AND  COMPANY. (DERAM).  W tym  samym  roku  wydają   ROCK  &  ROLL MUSIC  TO THE  WORLD.  Ten krążek  nagrywają  dla  wytwórni  COLUMBIA 1972)
Rok  póżniej   muzycy tak jak  w roku  1968 pragną  przybliżyć  fanom   atmosferę  koncertów.  Dlatego  w roku  1973 T.Y.A.  wydają  podwójny album  koncertowy  RECORDED  LIVE.  Na płycie  zarejestrowano  koncertowe  wersje ich wielkich  przebojów. Płyta  prezentuje  fragmenty  koncertów  z Francji, Holandii, Niemiec i Anglii.

 Tradycyjnie  w maju   1974 wydają następne  wydawnictwo Jest nim     -   POSITIVE  VIBRATIONS (COLUMBIA, CHRYSALIS  1974 ) Po nagraniu   tego  albumu    Alvin   Lee  zmęczony  koncertami  oraz presją   najszybszego gitarzysty  wykonującego  I’m Going Home  na każdym  koncercie  rozwiązuje  grupę.  Pretekst  był  prosty -  to olbrzymia   popularność grupy,   setki  koncertów  zmęczyły  muzyków.
   Po raz  pierwszy  podejmują  decyzję   o rozwiązaniu  grupy.
Muzycy zespołu postanawiają poświęcić  się solowym  projektom.  Klawiszowiec  zespołu Chuck   CHURCIL  nagrał  solowa  płytę  YOU  AND  ME  (1975 ).    Basista Loe  Lyons  nawiązuje   współprcę  z UFO.
Warto  przypomnieć   iż  Alvin  lee  nabył XV- wieczny  zamek  a w nim  wybudował  własne  studio  nagrań.  Nagrał  tam  płyte  z pieśniarzem  gospel  Mylonem  LeFevre.  Płyta ukazała się pt. „ON THE  ROAD  TO FREEDOOM”  – 1973 COLUMBIA  / CBS.    Gościnnie na płycie wystąpili   Steve Winwod,  Jim Capaldi
, Gerge Harrison,   Ron Wood.
 Wiosną  1974 roku  A Lee  wraz  kolegami   pojawia się w londyńskim  Rainbow.  Powstaje  nowa 
 9-osobową  grupa ALVIN  LEE  &  CO.   Nagrywają   tam  płytę  koncertowa.  Okres  ten  zostaje  udokumentowany  albumem     ALVIN  LEE  AND  CO   -  „ IN  FLIGHT” (CRYSALIS 1974)
Kolejna zmiana  składu  zespołu  Alvin Lee  &  CO  owocuje  płytą  „PUMP  IRON”.   Na krążku  pojawia  się grając  na gitarze gościnnie  Al   Kooper.
W maju    roku  1975 w wyniku  zobowiązań  koncertowych  T Y A zbierają  się razem  i odbywają  kolejne tourne  po USA  W roku  1976 TEN  YEARS  AFTER  ponownie   zamilkli.

W  maju   1980 roku   rozpada się TEN YEARS  LATER   i Alvin Lee  zakłada  THE  ALVIN LEE  BAND.   W składzie   Stive Gould-  git,   Mickey  Feat-  bass,  Tom  Comton - perk.  Grupa nagrywa nastepujace płyty
   FREEFALL  (AVATAR RECORDS 1980).   Rok póznie wychodzi  R X 5 (AVATAR 1991) Na płycie Goscinnie  na gitarze  gra  Mick  Taylor.    Ostatnim wydawnictwem  jest  DETROIT DIESEL  (1986 )
 Rok  1983 jest  datą  kolejnego  powrotu  do życia  T.Y.A..   Panowie  w oryginalnym  składzie  wracają  na scenę    i ruszają  w trasę.   W sierpniu  1983 jak za dawnych dobrych  czasów  graja  ponownie  w klubie  Marquee.   TYA  zawieszają  działalność  by ponownie  reaktywować  w oryginalnym składzie. W roku    1989 roku.   Wydają   lp   ABOUT  TIME. ( CRYALIS  1989 ) -  (gościnnie  w nagraniach  bierze  udział  George Harrison).   Jest to bardzo dobra płyta   ale niestety nie odnosi komercyjnego sukcesu.. Powoduje to ostateczny rozpad grupy.
 ALVIN LEE  zamieszkuje w Hiszpanii  - w Balceronie     Rozpoczyna  się nowy etap  w zyciu  artysty.  Staje  na czele  własnej  grupy  -  ALVIN  LEE  BAND.  Rozpoczyna  całkowicie solową  karierę.   Występuje na terenie całej  Europy.  Gra w klubach i na dużych festiwalach.
  Rok 1994 był specjalnym  rokiem  dla  Alvina  Lee.  Wydał  wtedy  album  NINETEEN-NINETY-FOUR.  Zbiegło  to się z 25 rocznica  Festiwalu  WOODSTOCK  Wydaniu  płyty  towarzyszyła  entuzjastyczna  atmosfera.   Na krążku  zanalazły  się utwory  zarówno  bardzo osobiste  jak np. „Ain’t  Nobody’s  Busisnes”,  My  Baby’s  Come  Back  To Me”,  The  Bluest  Blues”,  jak i najnowsze wersje  klasyki   „Hear  You Knocking  czy I Want  You(She’s  So  Heavy)  Te   70 minut  muzyki  na płycie  ukazuje  również  że zręczność  i biegłość  są  nadal  atrybutem  palców  Alvina  Lee.  Na płycie nie zabrakło  goscci.  Zagrali  George  Harrison,   Tim   Hinkley..  Sa oni  niezaprzeczalnymi  wartościami.  Ale najważniejszy  jest  ON.. Alvin  Lee jest  zwyczajnie  sobą-  nikim  więcej  i nikim  mniej.
A LEE  zmarł   6 marca 2013 roku.
Kolejną  ważna datą  w historii  zespołu  jest rok  2002.   Koledzy  z grupy  po wielu  próbach  negocjacji  z Alvinem  postanowili dalej  działać  pod szyldem  T Y A.  Postanawiają  kontynuować   działalność  bez  Alvina  Lee.   Dookoptywują  nowego  muzyka -   gitarzystą.   Joe Gooch   podobnie   śpiewał   i potrafi  grać  równie  szybko  jak  Alvin.    Joe  GOOSH.  (3 maja 1977 w Highbury)  zostaje  wcielony  do zespołu.  Rozpoczyna  się nowy  -  kolejny  rozdział działalności  zespołu.   Po roku   Wydają  album  koncertowy  NIGHT  JAMMED.  Sporo  koncertują.  Grupa powoli  z nowym  frontmenem     scala  się.  Wracają  starzy  fani.  Efektem  koncertów i pracy w studio  jest  kolejny krązek  T Y A - NOW.  Wydany  zostaje  przez   wydawnictwo TYA
Rok póżniej   decydują się na kolejne    wydawnictwo. W roku  2005 ukazuje się podwójna płyta   koncertowa    cd  ROADEWORKS..
  Kolejny  przełom  w historii grupy to rok  2011. Od zespołu    odchodzą  basista
Leo  Lyons  i gitarzysta  Joe  Gooch. Odeszli  od zespołu  by założyć  nowy  zespól -   formację  Hundred   Seventy  
Split.      Próżnia  nie trwa  długo.  Zaowocowało  to kolejną  rotacją  w grupie.
Do zespołu  doszedł  genialny  basista  Colin Hodkinson.  Lista  zespołów  i muzyków  z którymi  współpracował  jest
obszerna  (  Aleks  Korner,    Peter Green,   Coleseum,   Spancer Davis Group,   Chris  Rea,  John  Lord,   czy własne    
Trio  Back Door.   O jego  umiejętnościach  jako  instrumentalisty  najlepiej  mówi  następująca  anegdota.
 Jeden  z dziennikarzy  który miał  za zadanie  opisanie  gry  Colina  Hodkinsona  napisał  - od kiedy  usłyszałem  grę  Colina  zrozumiałem  dlaczego  
firma  Fender  produkuje  również  gitary  basowe.   Nic  dodać  -  nic  ujać.    Miejsce  przy  mikrofonie  z gitarą  w 
dłoniach   zajął     Marcus   Bonfanti.  Jest  laureatem  British Blues Award.  A sposób gry  i śpiewu   winien 
zadowolić  najbardziej  ortodoksyjnie  nastawionych  fanów  talentu  Alvina Lee.
Zmiany  personalne  nie zmieniły  charakteru  wykonywanej  przez  zespól  muzyki.  To w dalszym  ciągu  pełna  pasji 
i energii   grająca   blues-rocka  grupa.  Wykonują  stare  przeboje  zespołu  dodając do nich  więcej   bluesowego  
smaczku     a partie bassu   są  ozdobą  każdego  utworu.   Na repertuar  koncertu  składają się stare  wypróbowane  
„przeboje.   Bo nie może  zabraknąć  takich  pozycji  jak  „I Woke Up This  morning”,  „Love  Like  A Man”,  Good 
Morning Little  Schooigirl”,  „I’m  Going  Home”,   The  Hobbit”  czy „Choo, Choo  Mama”
To sentymentalna  uczta  dla tych  co  pokochali  blues-rocka  wiele lat  temu  i do dnia dzisiejszego  ten
gatunek  muzyczny  jest ich ulubionym.   Bo TEN  YEARS  AFTER  to żywa  legenda  tego  gatunku.
opracował
Krzysztof  Ranus