koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
KLIMT Wrocław
zmodyfikowano  12 lat temu

Jeż - Katarzyna Kotowska

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 27 187 wyświetleń od 1 stycznia 2007
  • 24 kwietnia 2005, niedziela
    » 14:30, 18:00

Kontrapunkt 2005

Spektakl w wykonaniu Teatru K3 w Białymstoku.

autor adaptacji i reżyser spektaklu: Krzysztof Rau

scenografia: Marek Braun

muzyka: Krzysztof Dzierma

występuja:

Ewa Mojsak, Marta Rau, Sława Tarkowska

Jury konkursu na produkcję spektaklu teatralnego promującego XL OPTMF KONTRAPUNKT w składzie: Marek Pasieczny – przewodniczący, Piotr Michałowski oraz Zbigniew Niecikowski wybrało do realizacji projekt Teatru K3 z Białegostoku - spektakl Jeż. Jak zapewniają jurorzy właśnie ten projekt został uznany za najbardziej wartościową propozycję, która rokuje największe nadzieje na powstanie widowiska o wysokich walorach artystycznych w tej formule przeglądu. A było z czego wybierać – tegoroczny, organizowany po raz piąty konkurs na produkcje festiwalową zaowocował rekordową liczbą zgłoszeń – 19 projektów (4 szczecińskie oraz 15 propozycji z całego niemal kraju).

Na stronie internetowej Teatru K3 www.republika.pl/teatrk3 aktorki Teatru o swojej twórczości piszą, że: interesuje nas teatr ważny i poruszający, chociaż nie będziemy stroniły od zabawy i uśmiechu. Będziemy poszukiwały najlepszej i najbardziej atrakcyjnej formy dla naszych przedstawień. W naszych spektaklach będzie ważna forma plastyczna, dzięki której chcemy odwoływać się do wyobraźni widzów. Będą to przedstawienia polegające na zabawie formą, ale też takie, które poruszają ważne dla nas tematy: samotność, przemijanie, miłość, rodzina, dom.

I dokładnie te wartości zostaną zawarte w kontrapunktowej realizacji, bo Jeż to historia rodziny. Mamy, taty i ich adoptowanego syna. Mówi o oczekiwaniu, cierpieniu, dojrzewaniu do miłości. Jest bardzo szczerym wyznaniem kobiety, pragnącej własnego dziecka. Kotowska opisuje jak trudna może być droga do miłości, do drugiego człowieka...

zmodyfikowano  12 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ