Ballady Włodzimierza Wysockiego

Grzegorz Wiśniewski - gitara, śpiewAndrzej Gulczyński - kontrabas

Wiśniewski nie powiela ani Wysockiego, ani Kaczmarskiego. Korzysta w pełni z dobrego głosu i dykcji, tworząc śpiewane etiudy, śmieszne i wzruszające. Ballada o skandalicznej miłości słonia do antylopy jest aktorskim majstersztykiem. „Polowanie na wilki” zaśpiewał, a nie wykrzyczał. Jego bokser, nie lubiący od dzieciństwa bić w twarz, wygrywa siłą przekonań, a linoskoczek stawia pytania o sens i granice między uporem, a rezygnacją.

Stanisław Świątek „Nowości”

Do jego pieśni można się odnosić różnie. Można je lubić lub nie. Można je przyjąć lub odrzucić. Długo też można się o nie spierać. Jedno wszakże jest pewne: koło pieśni Włodzimierza Wysockiego nie da się przejść obojętnie. I nie należy udawać, że ich po prostu nie ma. Same pieśni nie pozwolą, by to zrobić. Nie pozwolą. Wysocki pisał bardzo różne utwory. Zupełnie własne. Można powiedzieć, że odeń nieoderwalne. Są nie tylko przedłużeniem jego życia. W nich zostało bicie jego serca, tętno krwi, charakter wykonawcy i dusza. Mało "śpiewny" głos Wysockiego nabierał w wykonywanych przezeń pieśniach niezwykłej gibkości i głębi, a zwykła skromna gitara potrafiła dźwięczeć z mocą dużej orkiestry.

Za Robertem Rożdzestwieńskim o Włodzimierzu Wysockim, ze strony internetowej poświęconej jego twórczości

bilety:

przedsprzedaż: 40 zł, sprzedaż: 50 zł