Ursula Mayer. Co nas przetrwa

Fantastyczne kiedyś scenariusze, znane jedynie z książek i filmów, stały się rzeczywistością. Nie da się dziś poprowadzić prostej linii podziału na naturę i kulturę. Żyjemy w przyszłości, w której człowiek nie jest już miarą wszechrzeczy, a jedynie jednym z elementów wszechświata. O tym traktuje wystawa Ursuli Mayer Co nas przetrwa pokazywana w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. To pierwsza indywidualna prezentacja austriackiej artystki w Polsce.

kspozycja jest jak żyjący organizm, świątynia i plan filmowy. System pompujący wodę, który przypomina krwiobieg, łączy pomieszczenia podzielone według pięciu żywiołów. To sensualna przestrzeń, która angażuje wszystkie zmysły. Wypełnia ją dźwięk i zapach ziemi, ściany pomalowane są gliną i popiołem. Technologia i biologia wyznaczają tu kształt nowego świata, zarządzanego przez algorytm.

W sztuce Ursuli Mayer dotychczasowe podziały nie obowiązują, a granice naszej wspólnoty poszerzają się. W epoce szybkiego postępu technologicznego i katastrofy klimatycznej wartości, reguły i podstawowe definicje ulegają ciągłemu przeobrażaniu. Nie jesteśmy już autonomicznymi, skończonymi tożsamościami, raczej stajemy się, formatujemy w relacji z nie-ludzkimi istotami i maszynami. Technologia wyzwala nasze ciała z ograniczeń natury, ale jednocześnie jest narzędziem kontroli i zawęża naszą sferę wolności. Na wystawie Co nas przetrwa Ursula Mayer wnikliwie przygląda się tym zmianom. Artystka nawiązuje do prac badaczek nowej ontologii posthumanistycznej, Rosi Braidotti i Donny Haraway. Czerpie również z filozofii nauki, kosmologii Wschodu oraz dzieł feministycznych pisarek science fiction – zwłaszcza Octavii E. Butler i Ursuli K. Le Guin.

Ursula Mayer jest artystką multimedialną, autorką filmów, prac wideo, rzeźbiarką. Jest laureatką prestiżowej Nagrody im. Dereka Jarmana (2014), honorującej wybitnych autorów filmów eksperymentalnych. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Wiedniu (1996) oraz Goldsmiths College w Londynie (2005). Jej prace prezentowane były między innymi na wystawach w ramach 19. Biennale w Stambule, w Hayward Gallery w Londynie, Whitechapel Gallery w Londynie, Moderna Museet w Sztokholmie i Malmö, w Centre Pompidou w Paryżu, Palais de Tokyo w Paryżu, Kunsthalle Basel oraz 11 Performa w Nowym Jorku.