Jerzy Jakubów

wernisaż: sobota / 11 czerwca - godzina 18.00

wystawa czynna do 2 lipa 2011r.

W programie wernisażu występ rapera Khaesa.

Na wystawie zaprezentowane zostaną prace na płotnach z cyklu „Hagiografy I - VII" (kolaże z elementami gobelinu tworzone z wykorzystaniem przedmiotow gotowych, rok 2000), powstałe w latach 1990 - 2011 drzeworyty oraz instalacja pt."Przestrzeń chroniona" (formy przestrzenne o charakterze rzeźbiarskim tworzone z granitu, brązu oraz włokien naturalnych, rok 2005).

Zanurzenie w materii, w konkretności - to bardzo charakterystyczne i wspolne we wszystkich poczynaniach artystycznych Jerzego Jakubow. Choćby przedmiotem „rozważań" plastycznych artysty były sfery tak na pozor abstrakcyjne jak te z cyklu „Na pograniczu myśli", to nawet i wtedy poprzez tworzywo i technikę ciążą ku konkretowi, materializują się.

Ten wychowanek słynnej szkoły Kenara od razu i głęboko pojął fundamentalną zasadę sztuki, że koncepcje, metafory, wyobraźnia żyć mogą tylko w tworzywie i poprzez nie; że to, co wydaje się ograniczeniem, jest wyzwaniem; że opor jest jedyną drogą wyzwolenia wyobraźni. Stąd jego wierność starym technikom manualnym i trudnym, twardym tworzywom, stąd jego wierność rzemieślniczemu, rękodzielniczemu trudowi tworzenia.

I jest jeszcze jedno uwikłanie w tworczości Jerzego Jakubow, ktore trzeba mocno podkreślić. Rownież i ono, jak to uwikłanie w materię, nie jest jarzmem, lecz wyzwaniem. Jest to zanurzenie w t ę ziemię, w t e n krajobraz, w t o miasto: w Kowary, Karkonosze, Kotlinę Jeleniogorską.

(...) W tworczości Jerzego Jakubow odnajduję ontologiczną stabilność. Podziwiam ją za zmysłową, wyobrażalną metaforykę, ktora abstrakcyjne sensy zakorzenia w ciałach stałych, dotykalnych, gęstych.

To, co wzburzone w bezpośrednim doświadczeniu, ustala się u niego w perspektywie plastyczności, stabilizuje w odkrywanym Porządku. Przy czym ta kosmogonia jest „gospodarska". Jest to zaklinanie świata w stan zadomowienia.

„Gospodarskość" wyobraźni, ale także narzędzi wyrazu plastycznego, rzetelność doboru środkow, rzetelność konstrukcji grafiki, celność nazywania rzeczy „jakby" znanym, tylko jednocześnie „jakby" zapomnianym imieniem, dają widzowi natychmiastową pewność, że ma do czynienia ze sztuką ważną. Wspołczesną czy nowoczesną, ale jednocześnie klasycznie klarowną. Pozbawioną błędow eksperymentowania. Wyważoną w każdej warstwie.

Ten poetycki Uhrwerk, ta z reguły nie ujawniająca się, czy też skomplikowana lub nieczytelna warstwa „jak to jest zrobione", od początku była w pracach Jerzego Jakubowa „jakby" na wierzchu, przejrzysta, jasna i prosta. Proszę bardzo - demonstruje mimochodem artysta - to kunsztowne jest ot, tak po prostu zrobione i łatwe jak fuga Bacha.

(Andrzej Więckowski)

Jerzy Jakubow ur.19.10.1957r. w Cieplicach, mieszka w Kowarach. Rzeźbiarz, grafik, ilustrator. Absolwent PLSP im. Antoniego Kenara w Zakopanem. Członek ZPAP. Stypendysta MKiDN. Autor kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz uczestnik wielu wystaw zbiorowych w kraju i za granicą.

Zainteresowanie sztuką zawdzięcza ojcu, ktory był tworcą amatorem. Pierwsze samodzielne kroki tworcze stawiał pod kierunkiem art. grafika Jozefa Gielniaka. Na drogę świadomego rozwoju wprowadzili go pedagodzy „Szkoły Kenara". Technikę drzeworytu odnalazł i pogłębił rownież w zakopiańskich pracowniach grafikow zafascynowanych Skoczylasem, Kulisiewiczem i „Rytem". Duży wpływ na krystalizowanie się indywidualnej postawy tworczej miały osobiste kontakty z prof. Alfredą Poznańską. Jakubow permanentnie poszukuje sposobow powiązania tradycyjnych technik z możliwościami własnego wyrazu artystycznego. Narracyjne proby łączenia tradycji z prądami wspołczesności stanowią charakterystyczny rozpoznawalny akcent całej jego tworczości. Wtajemniczony w arkana sztuki typograficznej manipuluje monochromatycznym obrazem upraszczając i wzbogacając otaczającą rzeczywistość.

Wystawa zrealizowana ze środkow Powiatu Jeleniogorskiego.