Monika Rubaniuk, Jerzy Zajączkowski Melanż/Melange – obiekt, malarstwo, instalacja

Wystawa prezentuje prace małżeństwa artystów Moniki Rubaniuk i Jerzego Zajączkowskiego. Tytułowy MELANŻ to związek i przenikanie się osobowości, zainteresowań i talentów tej pary artystów, a zarazem ich pierwszy wspólny projekt. Monika prezentuje obiekty ze szkła, Jerzy – malarstwo. Na wystawie zobaczymy abstrakcyjne, pełne zdecydowanych i wyrazistych form geometrycznych malarstwo Jerzego oraz instalacje i obiekty Moniki o charakterystycznych biomorficznych kształtach, złożone z multiplikowanych kawałków szkła.

Obrazy Jerzego są połączeniem warstwowo nakładanych kropek, kół, kwadratów, trapezów, trójkątów i linii tworzących geometryczne piękno i indywidualny, charakterystyczny język artysty. W jego pracach widać inspiracje z wieloma nurtami w sztuce konstruktywizmu, minimalizmu, pointylizmu i abstrakcjonizmu geometrycznego. Malarstwo Zajączkowskiego wyróżnia się przestrzennością, intensywnością barw, powtarzalnością i rytmem. Sam artysta przyznaje: Rytm, powtarzalność, pełnia i pustka dominują moje malarstwo. O obrazie decydują emocje, ale początek to konstrukcja – Bryła z plexi, blachy, mdf-u i płótna. Proste, geometryczne figury wypełniam kolorowymi punktami. Różnobarwne mozaiki, skrupulatnie nakładane, tworzą porządek rządzący się własnymi regułami jak keks w foremce.

Rzeźby Moniki to jednorodne formalnie szklane obiekty, oscylujące wokół biomorficznych kształtów, których nieregularna struktura, złożona z multiplikowanych kawałków szkła nadaje im niepokojący i drapieżny charakter. Obłe, z pozoru miękkie formy skontrastowane są z ostrymi krawędziami szkła, nawiązując tym samym do świata natury, zwłaszcza do mikrosfery wirusów i bakterii. Artystka czerpie inspiracje z przyrody niemal od początku swojej twórczości, przedstawiając związane z nią zjawiska w uproszczony, skodyfikowany sposób. Jej prace bardzo często tworzone są z myślą o krajobrazie naturalnym, w którym zostają usytuowane. Zawieszane na drzewach, układane w trawie czy wbijane fragmentarycznie w ziemię stają się naturalną kontynuacją otaczającego świata (Chochoły, Kokony, Chmura deszczowa, Sople, Kamienie, Kapusta). Wówczas nabierają one innego znaczenia, zyskując biologiczne konotacje i stając się częścią przestrzeni, w której funkcjonują.

Wystawę można ogladać do 11 marca, natomiast na wernisaż zapraszamy 23 lutego o godz. 18:45.

Jerzy Zajączkowski – urodził się w 1972 roku we Wrocławiu. Jest absolwentem Wydziału Malarstwa, Grafiki i Rzeźby wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom uzyskał w 1997 roku w Pracowni Rzeźby prof. Alojzego Gryta. W latach 2002- 2007 studiował malarstwo w pracowni prof. Seana Scully na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Do tej pory wziął udział w 11 wystawach indywidualnych i 15 zbiorowych, w Polsce i Niemczech.

Monika Rubaniuk - urodziła się w 1972 r we Wrocławiu. Ukończyła studia w PWSSP we Wrocławiu na Wydziale Ceramiki i Szkła w pracowni prof. Zbigniewa Horbowego. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w 1996 r. W latach 1996-2001 studiowała na Wydziale Malarstwa i Rzeźby ASP we Wrocławiu. Otrzymała stypendium Ministra Kultury i Sztuki oraz Stypendium Rządu Greckiego. Brała udział w wielu wystawach w Polsce i zagranicą.