40 LAT MUZEUM MIEDZI

WYBRANE KOLEKCJE

Legnickie Muzeum Miedzi skończyło właśnie 40 lat. Jednak pierwsze muzeum w Legnicy powstało jeszcze w 1879 r. Jego budynek i bogate zbiory uległy niestety zagładzie wiosną 1945 r. Jedynym wspomnieniem po tym muzeum jest istniejąca do dziś ulica Muzealna. Utworzone od nowa w 1962 r. obecne Muzeum Miedzi otrzymało na swą siedzibę dawny pałac opatów cysterskich z Lubiąża usytuowany we wspaniałym zespole architektury barokowej, stanowiącym do dziś jedną z wizytówek Legnicy. Zbiory nowego muzeum musiały być budowane od podstaw. Początek stanowiły dary mieszkańców miasta oraz zabytki, głównie archeologiczne, znajdowane podczas prac budowlanych oraz badań ratowniczych prowadzonych w śródmieściu. Niemal od samego początku zainteresowanie muzeum skupiało się na dwóch równorzędnych dziedzinach: dziejach Legnicy i obszaru historycznie z nią związanego oraz miedzi i jej wykorzystywaniu przez człowieka. Obie te dziedziny, choć wiodące, nie stanowiły jednak całej oferty Muzeum Miedzi w ciągu minionego czterdziestolecia. Mogło się o tym przekonać blisko milion zwiedzających, na których czekało ponad czterysta wystaw prezentujących dawną i współczesną sztukę polską, sztukę i rzemiosło europejskie, archeologię, historię Śląska i Polski, dawną technikę, mineralogię, numizmatykę, militaria. Muzeum było też organizatorem kilkudziesięciu sesji naukowych, a także koncertów, konkursów i plenerów. W swoim dorobku wydawniczym ma blisko trzysta tytułów, w tym wiele pozycji naukowych i regionalnych. Dla każdego muzeum najważniejszą sprawą są jednak jego zbiory. Muzeum Miedzi w Legnicy udało się w ciągu czterdziestu lat swego istnienia zgromadzić ich ponad 32 000. W znacznej mierze są to zabytki dokumentujące dzieje i kulturę Legnicy od pradziejów po współczesność. Składają się na nie obiekty z zakresu: archeologii (ceramika pradziejowa i średniowieczna, narzędzia kamienne, przedmioty z brązu, żelaza, drewna, kości, skóry), numizmatyki i medalierstwa, rzemiosła artystycznego, malarstwa, grafiki, fotografii, filokartystyki, kartografii. Do kategorii tej zaliczyć też należy rękopisy, dokumenty, starodruki, materiały biograficzne, tłoki pieczętne, sztandary, sienkiewiciana. Legnica i jej okolice już od pradziejów znane były z przerobu miedzi i brązu, a od średniowiecza także z jej wydobywania. Muzeum posiada więc zbiór minerałów miedzi z całego świata, zabytki techniki z zakresu górnictwa i hutnictwa miedzi, kolekcje różnorodnych przedmiotów użytkowych i artystycznych z miedzi i jej stopów - narzędzia i broń, proste naczynia oraz sprzęty gospodarcze, ale też misternie zdobione wytwory kunsztu odlewniczego, kowalskiego, kotlarskiego. Szeroką gamę zastosowań miedzi jako tworzywa w sztuce uzupełniają kolekcje dawnej i współczesnej rzeźby brązowej oraz zbiór miedziorytów. Zachowując wierność obranym przed laty dziedzinom, Muzeum Miedzi stara się też poszukiwać nowe obszary działalności kolekcjonerskiej. Już od dwudziestu lat budowany jest zbiór polskiego złotnictwa współczesnego oparty o dokonania artystów okresu międzywojennego, lat późniejszych jak też uczestników legnickich przeglądów srebra. Drugim nowym polem gromadzenia są sovietica. Muzeum jeszcze przed likwidacją garnizonu rosyjskiego w Legnicy rozpoczęło zbieranie materiałów i przedmiotów ilustrujących pobyt tej armii w naszym mieście.