Nowy rok w Galerii Sztuki rozpoczyna nietypowa ekspozycja o enigmatycznym tytule Labirynt idei zdarzeń. Nawiązuje on do charakteru przestrzeni i wystawy, która jest jednym z efektów wieloletnich działań artystycznych i badawczych Małgorzaty Kazimierczak. Autorka zaprasza nas do specjalnie skonstruowanego labiryntu, jednocześnie za drogowskaz dając pewną narrację – czarne i białe ciągi zapisów, słów, zlepków zdań i powtarzających się sformułowań. Podążając za słowami, a także wgłębiając się w czekające „na końcu drogi” instalacje video art, sami stajemy się częścią procesu, nadanej sytuacji artystycznej. Tym samym wkraczamy – zarówno w sensie fizycznym, jak i mentalnym – w świat emocji i przemyśleń artystki.

Półmrok, w którym oglądamy wystawę, epatujące siłą powtórzeń teksty, kakofonia dźwięków pochodzących z projekcji i kolejne stopnie, poziomy czy etapy do przejścia których jesteśmy prowokowani – wszystko to nadaje pozór odrealnienia, a drugiej strony zaprasza odbiorcę do przeżywania, doświadczenia przestrzeni intermedialnej wszystkimi zmysłami. To symboliczna droga, którą można przejść w może 5 a może 40 minut, ale też niepowtarzalny proces, w którym można stać się jednym z mediów tej interaktywnej ekspozycji.

Tytułowa idea zdarzeń to twórcza koncepcja Małgorzaty Kazimierczak podkreślająca procesualny i intermedialny charakter jej przestrzeni instalacyjnych wypełnionych zmiennymi obrazami projekcji filmowych, dźwiękiem, interaktywnymi obiektami i działaniami twórczymi otwartymi na widza.

Przestrzenie samodefiniujące się, jak określił je kiedyś Marek Śnieciński, to przestrzenie samookreślające własną istotę, dialogujące i otwarte na relacje z odbiorcą.

Przestrzeń dialogująca jest twórczą koncepcją przestrzeni wchodzącej w intelektualną relację z widzem. Jest to przestrzeń wypełniona słownymi przekazami, nawiązująca za pomocą idei korelację, wymianę i łączność z widzem na wielu płaszczyznach. W przestrzeniach instalacyjnych Małgorzaty Kazimierczak odbywają się audio-wizualne procesy zdarzeń. Odbiorca nie ogląda przestrzeni wyłącznie z zewnątrz, lecz jej doświadcza, wchodzi do wewnątrz i staje się z nią na chwilę całością.

Według słów samej artystki, sztuka jest nieustającym procesem, próbą poznawania, kształtowania i wyrażania procesów wewnętrznych poszukiwań jednostki w zderzeniu z potocznością, kulturowością oraz strategią społeczną. Jest to proces otwarty, ciągły, charakteryzujący się przenikaniem wielu płaszczyzn, dopełniający się. Proces "w trakcie", w ciągłym ruchu, gdzie doświadczenia, przeniesione z jednego obszaru życia i tworzenia na inny, uzupełniając się powodują zaczyn do następnych poszukiwań. Procesowi temu towarzyszy pojawienie się stałych elementów: znaków własnych. Owe znaki przybierają nowe kształty, formę i znaczenie wchodząc drogą poszukiwań i eksperymentów w różne media. Umożliwia to pokazanie jednego zagadnienia z wielu stron, w sposób dynamiczny, wielopostaciowy, różnorodny. Jest to dążenie do procesu otwartego, nieograniczonego, rozwijającego się w czasie…

Małgorzata Kazimierczak (ur. w 1968 r. w Lubaniu) ukończyła studia na wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby ASP we Wrocławiu. Uzyskała tytuł doktora sztuki i pracuje na stanowisku adiunkta na macierzystej uczelni w pracowni Fotografii i Intermediów w Katedrze Rzeźby i Działań Przestrzennych. Artystka od lat pracuje w obszarze sztuki idei, koncepcji, przestrzeni instalacyjnej, obiektu, rzeźby, rysunku, grafiki, fotografii, filmu, performansu, video artu. Zrealizowała kilkadziesiąt wystaw zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą, jest zapraszana na międzynarodowe festiwale sztuki. Otrzymała nagrodę jury na wystawie,,Inne Media,’’ BWA Wrocław. Jest związana od pierwszej edycji z wrocławskim festiwalem WRO, gdzie wielokrotnie prezentowała swoje instalacje i filmy oraz z Galerią Entropia. Prowadzi warsztaty artystyczne w kraju i za granicą. Jest animatorką wielu artystycznych inicjatyw. Kilkanaście lat zajmowała się eksperymentalnym teatrem i pracowała w sferze ekspresji performatywno-ruchowej, poznając swój potencjał poprzez ruch, improwizacje i ciało w alternatywnym teatrze poszukującym - Wrocławskiej Grupie Działań Teatralnych. Jej dotychczasowy dorobek artystyczny został uhonorowany wytypowaniem audio-wizualnej instalacji przestrzennej pt.:,,Inkubator Utopii’’ do reprezentacyjnej kolekcji Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych we Wrocławiu oraz w do kolekcji Muzeum Współczesnego Wrocławia.

Wernisaż wystawy w Galerii sztuki w Legnicy 25 stycznia o godz.: 18:30. Zapraszamy!