Teatr Arka

http://www.teatrarka.pl

Teatr Arka powstał we Wrocławiu i nigdzie indziej by nie zaistniał, ponieważ właśnie Wrocław – miasto bez barier, miejsce czterech świątyń, skrzyżowanie kultur i tradycji, powołuje do życia zjawiska niecodzienne i niezwykłe, daje szansę na rozwój Artystom. Teatr Arka od 2004 roku jest antytezą dla teatrów instytucjonalnych, w których nie ma zjawiska „normalność inności”. Spotkają się tu dwie przeciwstawne wyobraźnie artystyczne - jedna, mająca konotacje ze sztuką naiwną, której twórcami są ci, których społeczeństwo nazywa krzywdząco niepełnosprawnymi, a druga to sztuka uprawiana „zawodowo” przez wykształconych artystów. W Arce w zawodowcy w pewnym sensie zaczęli uczyć się od nieprofesjonalistów, a ci drudzy od twórców profesjonalnych. Pojawiła się fascynacja aktorstwem "nieskażonym przez intelekt", płynącym prosto z duszy, niestępionym w akademiach teatralnych i teatrach instytucjonalnych. Artysta współczesny najpierw myśli, potem tworzy. Aktorzy „pełnosprawni inaczej” tworzą pod wpływem impulsu, ich sztuka mówi prawdę – ich prawdę, charakteryzującą się skrajnie subiektywnym punktem widzenia, prostymi technikami oraz bardzo często olbrzymim przywiązaniem do szczegółu. Często odwołują się do świata magicznego i symbolicznego. Utrzymujemy bliskie kontakty ze specjalistami z innych dyscyplin, takich jak psychologia, impostacja głosu, ruch, taniec, antropologia kultury itp. Repertuar kształtowany jest konsekwentnie do misji artystyczno-społecznej.

Odwiedza nas lub my ich odwiedzamy rocznie- około 13 tysięcy widzów, w tym 7 tysięcy to osoby z niepełnosprawnością. Pokazujemy nasze spektakle w wielu miastach Polski oraz w krajach Europy Zachodniej.

Nazwa Arka pochodzi na wpół od Arki Noego i od Arki Przymierza i jest połączeniem dwóch idei i dwóch kultur, na gruncie których wyrosła europejska cywilizacja. Dlatego tak ważny dla nas jest widz w stadium rozwoju duchowego, znajdujący się jakby na zakręcie psychicznym, szukający w widowisku klucza do poznania siebie i swojego miejsca na ziemi. Poprzez wielokulturową i wielowarstwową jakość sztuki, poprzez sięganie do elementów teatru średniowiecznego, czerpanie pomysłów od mistrza Grotowskiego i jego teatru blisko widza, teatru ubogiego, inspiracji od mistrza Kantora jesteśmy w ciagłej drodze, wykształcamy naszą metodę pracy teatralnej.