koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

INFORMACJA:

dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
OK

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
CO JEST GRANE - LISTOPAD 2024 - nr 365Wrocławianka roku GalaARTYSTA BEZ GRANIC PAFAWAG
zmodyfikowano  8 lat temu  »  

Euroarabia, czyli niepokój

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 22 103 wyświetleń od 26 lipca 2016
  • od: 1 lipca 2016, piątek
    do: 31 lipca 2016, niedziela

Premiera projektu Julii Curyło, Lizy Sherzai i Katarzyny Górnej na Biennale Jeune Création Européenne we Wrocławiu.

“Euroarabia. Raj, Wygnanie, Inferno”, tryptyk fotograficzny Julii Curyło, Lizy Sherzai 
i Katarzyny Górnej, bada pola koegzystencji i buduje nową, wspólną wizualną przestrzeń chrześcijaństwa i islamu. Pracę można zobaczyć na Biennale Jeune Création Européenne (Biennale Młodej Sztuki Europejskiej), które trwa do 31 lipca we Wrocławskim Centrum Kongresowym Hala Stulecia.

Na tryptyk w formie instalacji multimedialnej składa się seria zdjęć, którym towarzyszy skomponowana specjalnie do projektu muzyka, będąca ilustracją każdej z części. Hipotetyczny twór, jakim jest “Euroarabia”, to miejsce symbolicznego współistnienia odmiennych kultur 
i religii. Od biblijnego i mitologicznego Raju, poprzez starotestamentowe Wygnanie, aż po Inferno, artystki testują strefy współżycia chrześcijaństwa i islamu. W pierwszej części tryptyku są one oparte na pełnej symbiozie. Nagie postaci, otoczone przez zwierzęta, zwracają się w stronę Boga – Boga chrześcijan i Boga islamu. Symbol boski jest kaligraficzną i znaczeniową parafrazą flagi ISIS z napisem “Jest jeden Bóg”. Pojawia się on w Raju i Wygnaniu, znika natomiast w Inferno, gdzie oddaje pole konfliktowi i walce cywilizacji, o której wspominali Michel Houellebecq, Samuel Huntington, czy Oriana Fallaci, z której pisarstwa zaczerpnięto pojęcie “Euroarabii”, Spoiwem łączącym tryptyk jest wszechobecna czerń, której niepokojąca obecność w Raju wprowadza pytanie, czy pokojowa koegzystencja w ogóle jest możliwa. Ta wątpliwość podkreślana jest dodatkowo przez pojawiający się kicz i przerysowania, sugerujące utopijność rajskiej sielanki.

“Euroarabia” przepełniona jest symboliką oraz parafrazą – pojawiają się charakterystyczne dla kultury judeochrześcijańskiej obrazy – gesty, jak splecione nagie ciała w biblijnym Raju, zasłonięte twarze i wykrzywione ręce w Wygnaniu. Obecne są  też nawiązania do malarstwa europejskiego, od średniowiecza poprzez renesans i malarstwo akademickie. Nagie postaci otaczają zwierzęta oraz rośliny, zaczerpnięte z prac między innymi Lucasa Cranacha, Pisanello, Giuseppe Arcimboldo, Jacopo Bassano, Melchiora de Hondecoeter czy Johna Woottona. Wszystkie części tryptyku bazują  zresztą  na symbolicznych przedstawieniach Raju, sceny wygnania oraz scen wojny, takich jak u Caspara Davida Friedricha, Jean Louisa Davida, Paolo Ucello, Michała Anioła, Matisse’a, Poussine’a i Gauguin’a. Elementem kultury islamu są nawiązujące do burkini kombinezony, skrywające połowę ciał w Wygnaniu i całe ciała w Inferno. Jest to komentarz na temat relacji wobec ciała kobiety we wszystkich radykalnych odłamach religii. Umieszczone na kombinezonach symbole widoczne w ostatniej części tryptyku – serce Jezusowe oraz Księżyc i Gwiazda – naznaczają dwie wrogie sobie kultury. Rezygnacja z nagości na rzecz ubioru, oddalenie od natury, a zbliżenie do cywilizacji, rodzi pytanie – czy we współczesną cywilizację wpisany jest chaos, walka i konflikt? Artystki nie udzielają jednoznacznej odpowiedzi.

Niezwykle istotnym elementem instalacji jest muzyka, będąca dopełnieniem oglądanych obrazów. Harmonijnemu współistnieniu w Raju towarzyszą  chóry i harfy, organy wprowadzają  niepokój Wygnania, sitar, afgański rubab i syntezatory ilustrują zaciętą walkę ukazaną  w finalnej partii projektu – Inferno.

Stworzony w “Euroarabii” patchwork kultur i wyznań jest komentarzem na temat obecnej sytuacji Europy, zmieniającej kształt i tracącej swą homogeniczność. Obecność tryptyku na otwarciu międzynarodowego biennale sztuki jest klamrą spinającą pytania i niepokoje, które rodzą się wobec rosnącego multikulturalizmu Europy.

“Euroarabia” jest kontynuacją wcześniejszych poszukiwań Curyło i Sherzai, które trwają od 2014 roku. W tym roku do projektu dołączyła Katarzyna Górna. Instalację można oglądać na Biennale Jeune Création Européenne we Wrocławskim Centrum Kongresowym Hala Stulecia do 31 lipca. W biennale bierze udział 56 artystów z Polski, Francji, Danii, Łotwy, Włoch, Hiszpanii 
i Portugalii. Kuratorką ekspozycji jest Ewa Sułek.

Organizatorem wydarzenia w Polsce jest Galeria Miejska we Wrocławiu.

autor:
zmodyfikowano  8 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ