wystawa malarstwa

Dyplom na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie w pracowni prof. Włodzimierza Kunza, 1997 r.

Prace w zbiorach prywatnych w USA, Niemczech, Francji, Norwegii.

Wystawy indywidualne i wyróżnienia:

• 1995 - Wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie "Pejzaż w malarstwie współczesnym"
• 1995 - "Human Forms", Elements of Art Gallery Columbus, USA
• 1996 - Wystawa w Śródmiejskim Ośrodku Kultury, Kraków
• 1997 - "Postawy", Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Kraków
• 2003, 2004 - Poplenerowa wystawa "Międzynarodowych warsztatów artystycznych Myślenice", Myślenice
• 2004 - Wystawa - Miejski Ośrodek Kultury, Myślenice 2005 - "Paleta Erosa", Poznań
• 2005 - Wystawa i pierwsza nagroda w konkursie galerii "Huile", Zzillisheim, Francja

Kiedy maluję, nie zastanawiam się, jak wygląda otaczająca mnie rzeczywistość i co się w niej dzieje. Realizuję własne wyobrażenie o niej i mój obraz staje się odbiciem mojej wizji świata.

Maluję przede wszystkim kobiety. Interesuje mnie gest, poza, emocje wyrażone poprzez ciało, a nie poprzez mimikę. Może dlatego na obrazach rzadko pojawiają się twarze… Szczególnie ważne są dla mnie dłonie. Dłonie, które nigdy nie kłamią. Prawdziwie przekazują nasze emocje, zaskakując mnogością gestów, z których każdy ma swoje znaczenie. Moje obrazy wyrażają uczucia: od smutku po radość, od pożądania po obojętność.

Ukazane postacie, podobnie jak aktorzy na scenie - gestem lub układem ciała mówią o swoich przeżyciach.

Adam Wątor

Adam Wątor umieszcza postaci nagich kobiet w abstrakcyjnej rzeczywistości linii i barwnych plam, które otaczają i przecinają kontury sylwetek. Wydobywa ich cielesność za pomocą wyraźnego konturu. Pozbawione twarzy, płaskie sylwetki kobiet tylko gdzieniegdzie zyskują szczegóły. Malarz poświęca swoją uwagę głównie dłoniom i stopom, malowanym z niezwykłym wyczuciem i subtelnością. To one oddają charakter każdej z postaci. Istotny jest również układ poszczególnych części ciała – bohaterki prac przybierają najróżniejsze pozycje, budując w ten sposób nastrój obrazu: ciszy, skupienia, samotności. Delikatność kobiecych ciał artysta podkreśla poprzez dobór kolorów: pastelowych błękitów, beżów, zieleni, szarości i bieli, niekiedy brutalnie poprzecinanych przez mocne czerwienie.

Dorota Ćwik

bilety:

wstęp wolny