Wystawa Tomasza Domańskiego Pomniki Czasu / dokument jest podsumowaniem realizowanego od 25 lat programu artysty, opartego na utopijnej próbie plastycznego zwizualizowania czasu, czyli tworzeniu sprzyjających warunków do umownej jego obserwacji. Jednym z głównych tematów wystawy jest wyjątkowe połączenie efemerycznego działania artystycznego z monumentalnymi i spektakularnymi instalacjami w przestrzeni publicznej.

Prace, które będzie można zobaczyć, powstały w wyniku fascynacji naturą oraz integralnie z nią związanymi procesami konstruowania formy i ich destrukcji. Tym, co zajmuje Tomasza Domańskiego, pisze Adam Sobota, jest usytuowanie człowieka w obrębie natury i wobec innych ludzi. Jego dzieła mówią nam, że jednostka musi stale określać się wobec zjawisk, które rozwijają się w czasie i mogą być identyfikowane poprzez relacje współzależnych czynników. Zobaczymy przekrojowy pokaz magnum opus artysty, od wczesnych prac z początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku aż po dzieła najnowsze, w tym projekty jeszcze niezrealizowane.

Tomasz Domański to badacz, obserwator. Jego widzenie wykracza poza utarte życiowo utensylia. On widzi na wskroś, napisała w publikacji Pomniki Czasu Sylwia Świsłocka-Karwot. I rzeczywiście, antycypowanie zjawiska topniejących lodowców na ogromną skalę w pracach z początku lat 90., np. Topnienie 1993 są dowodem na ogromną intuicję artysty.

Domański używa abstrakcyjnej formuły do przedstawienia swoich przemyśleń i przeczuć, by po chwili naprowadzić nas do sedna i istoty swojego działania. Gdy je odkrywamy, stajemy się odrobinę silniejsi w naszej prywatnej „bitwie” z czasem. Siła powodzenia tego programu artystycznego tkwi we wspólnym odczuwaniu czasu historycznego, nadbudowującego także nasze prywatne historie. W tym kontekście, nie bez znaczenia jest wiek artysty: młodość przypadająca na lata osiemdziesiąte aż po dojrzałą twórczość. To wspólna historia przemijania niezłomnie odradzająca się w strumieniu zdarzeń.

Kuratorki: Agnieszka Chodysz-Foryś, Beata Lubicka

Tomasz Domański

Urodził się w 1962 r. w Giżycku. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie w 1993 r. uzyskał dyplom z rzeźby, a w 2003 r. obronił doktorat, którego przedmiotem była rzeźba efemeryczna jako monument relatywny.

Jest autorem rzeźb, instalacji, obiektów, performensów, rysunków i fotografii. Artysta pracuje przeważnie z naturalnymi materiałami: wodą, lodem, ogniem, drewnem, słomą, popiołem, metalem, wykorzystując właściwe im procesy. Tworzy filmy i animacje jako integralne elementy wielu realizacji. W latach 1995-96, uzyskał stypendium Banaras Hindu University w Varanasi. Pięciokrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz wielu fundacji i instytucji, m.in. dwukrotnie Pollock-Krasner z Nowego Jorku, Laurenz Foundation z Bazylei, Montag Stiftung Bildende Kunst z Bonn, dwukrotnie UNESCO-Aschberg z Paryża, KulturKontakt z Wiednia, Adolpha i Esthery Gottlieb z Nowego Jorku. W 1997 nominowany przez Mariusza Hermansdorfera, byłego dyrektora Muzeum Narodowego we Wrocławiu, do Paszportów „Polityki”. W tym samym roku reprezentował Polskę na IX Triennale Sztuki w New Delhi. Swoje projekty i wystawy realizował m.in. w Polsce, Niemczech, Francji, Luksemburgu, Irlandii, Norwegii, Szwecji, USA, Kanadzie, na Alasce, w Hong Kongu czy Korei. Prace Tomasza Domańskiego znajdują się m.in. w kolekcjach takich instytucji jak: Dolnośląskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, MWW Muzeum Współczesne Wrocław, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Brał udział w pięćdziesięciu wystawach indywidualnych i ponad stu zbiorowych.

Od 2002 roku we wsi Komorowice na Dolnym Śląsku realizuje projekt symbiotycznego ogrodu rzeźb czyli WIEŻOGRÓD / TowerTopia.

Organizatorzy: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego, Kühlhaus Görlitz, Muzeum Śląskie w Görlitz.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych oraz z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego.

Wystawie towarzyszy monograficzna książka Tomasza Domańskiego „Pomniki Czasu”, która wydana została w 2018 roku przez Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu. Strefa Kultury Wrocław była Partnerem Wydawniczym Książki w ramach Wrocławskiego Programu Wydawniczego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego.