Grupy Rafała Kmity

*Spektakl na piątkę! Kilku aktorów wchodzi do teatralnej rekwizytorni i przebiera się za XIX-wiecznych Żydów. Po kwadransie na scenie stoi już cały galicyjski sztetl. Handlarze, domokrążcy i przekupki kłócą się i żartują z Boga i ludzi.* Łukasz Drewniak – PRZEKRÓJ

'Spektakl Aj Waj! Czyli historie z cynamonem Rafała Kmity przypomina starą pozytywkę. Nakręcony sprawną ręką reżysera, podszyty dźwiękami, co je kompozytor Bolesław Rawski pięknie ułożył, budzi uśpiony w zakamarkach pamięci żydowski skrawek świata, w którym ciasteczka z cynamonem smakują jak proustowska magdalenka.(…) I to jest najciekawsze w przedstawieniu Rafała Kmity, który wie, ze każdy, nawet najśmieśniejszy żart żydowski jest podszyty smutkiem, pewnym rodzajem melancholii drzemiącej w rozrzuconym po świecie narodzie. Dlatego swój rozpędzony, kabaretowy mechanizm potrafi powstrzymać w odpowiednim momencie, dorzucić do niego liryczną nutkę, zmienić rytm zapomnianej na strychu pozytywki…' Magda Huzarska – GAZETA KRAKOWSKA

Rafał Kmita 'pokazał literacki smak, poczucie humoru i fenomenalną zdolność, jak na człowieka, który wyszedł z kabaretu, przystało, puentowania scen. Niektóre puenty aż giną – przykryte zwielokrotnionym śmiechem (…) poprowadził spektakl w znakomitym rytmie, na zakładkę, bez zbędnych pauz. Bez modnych szarż.' Wacław Krupiński – DZIENNIK POLSKI

'Humor żydowski w teatrze czy kabarecie to samograj. Lecz pomyliłby się ten, kto by sądził, że Rafał Kmita poszedł na łatwiznę i daptował na scenę istniejące szmoncesy. Przeciwnie – cały tekst spektaklu jest jego autorskim dziełem. Niektóre skecze, jak choćby ten o swacie, który proponuje pewnemu kawalerowi same stare i brzydkie panny, wdowy i rozwódki, mają szansę przejść do kabaretowej klasyki. Śmiało mogą stanąć obok na przykład słynnego Sęku Konrada Toma spopularyzowanego niegdyś przez Edwarda Dziewońskiego i Wiesława Michnikowskiego w kabarecie Dudek.' Andrzej Dziurdzikowski – PREMIERY

'(…) to jeden z najlepszych spektakli teatralnych tego roku. Wspaniałe aktorstwo, nasycone humorem dialogi oraz przepiękna muzyka klezmerska autorstwa Bolesława Rawskiego, sprawiają, że żydowska filozofia trafia do widza w sposób najbardziej przystępny i chyba psychologicznie najwłaściwszy poprzez osłodzenie życiowych prawd i szarej codzienności cynamonowym żartem.' FORUM ŻYDÓW POLSKICH

Tekst i reżyseria: Rafał Kmita

Scenografia: Elżbieta Wójtowicz-Gularowska

Choreografia: Jarosław Staniek

Muzyka: Bolesław Rawski

Wykonawcy:

• Sonia Bohosiewicz/Marta Bizon
• Marcin Kobierski/Piotr Sieklucki
• Wojciech Leonowicz/Jacek Stefanik
• Tadeusz Kwinta
• Andrzej Róg
• Stefan Błaszczyński – flet
• Janusz Witko – klarnet, saksofon
• Jarosław Spałek – trąbki
• Marek Michalak – puzony
• Wojciech Marcinkowski – skrzypce
• Sławomir Berny – instrumenty perkusyjne
• Marek Piątek – gitara
• Jacek Hołubowski – akordeon
• Bolesław Rawski – fortepian
• Józef Michalik – kontrabas, gitara basowa
• Aleksander Wilk – reżyser nagrania

Bilety: 25, 22 zł