Czym jest butoh? Jest to awangardowy taniec japoński, ktory powstał w drugiej połowie XX wieku a jego tworcą był Tatsumi Hijikata. Butoh powstał w odpowiedzi na skostniałe sztywne zasady sztuki klasycznego tańca. Powolne ruchy ciała, dłonie „rozmawiające" z powietrzem, gruba warstwa spękanej białej farby na twarzy tancerza - rodzaj maski. W butoh jest ważne pozwolenie swojemu ciału na ruch i uzewnętrznianie emocji, ktore często bywają zaskakujące dla samych tancerzy butoh. W butoh, w przeciwieństwie do klasycznego tanca, brzydota, starość, smutek, niedoskonałość odgrywają bardzo ważną rolę, jako pokazanie pełni kondycji człowieka.

Prezentowane zdjęcia na wystawie zostały zrealizowane podczas kilkudniowego warsztatu tańca butoh w Łazienkach Krolewskich w Warszawie prowadzonego przez Aleksandrę Capigę - Łochowicz, jedną z wąskiego grona propagatorow butoh w Polsce, w lipcu 2011. Zdjęcia nie są standardowym reportażem o warsztatach butoh. Zdjęcia są pretekstem do proby uchwycenia natury butoh i stanu psychicznego, w jakim znajdowały się uczestniczki warsztatow. Okazuje się, że butoh jest czymś „rozmazanym", czymś w naszej kulturze europejskiej mało znanym i przez to często nie rozumianym właściwie. Butoh to filozofia tańca a zarazem bardzo intymne przeżycie własnej cielesności i psychiczności zintegrowanych w akcie tańca.

Agnieszka Kołodziejczak, urodzona w Łodzi 1976 roku. Niesłysząca absolwentka Akademii Sztuk Pięknych (dyplom z wyrożnieniem na Wydziale Tkaniny i Ubioru), Uniwersytetu Łodzkiego( filozofia), słuchacz studium fotografii Warszawskiej Szkoły Fotografii, stypendystka rządu Norwegii w dziedzinie sztuk plastycznych 2003/2004.

bilety:

free