„Berlińskie dzieciństwo około roku tysiąc dziewięćsetnego” Waltera Benjamina i „Pamięci, przemów” Vladimira Nabokova to dwie literackie medytacje nad światem dzieciństwa, a zarazem nad samą możliwością wydobycia w tekście obrazów pamięci. Spoglądając na swoje dzieciństwo z drugiego brzegu katastrofy dojrzewania i emigracji, obaj pisarze zastanawiają się, na czym polega „autentyczny” obraz dzieciństwa, jaką rolę w jego konstruowaniu odgrywają pamięć oraz fantazja i jaką funkcję pełni ów obraz w konstrukcji naszego „ja”. Proponowane przez obu pisarzy rozwiązania są nader odmienne, rzucają wszakże na siebie nawzajem ostre światło, otwierając tym samym drogę wzajemnej dekonstrukcji.

Adam Lipszyc – dr. hab. nauk filozoficznych, pracuje w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Tłumacz, eseista, badacz twórczości Waltera Benjamina. Autor następujących książek: „Międzyludzie. Koncepcja podmiotowości w pismach Harolda Blooma” (2005), „Ślad judaizmu w filozofii XX wieku” (2009), „Rewizja procesu Józefiny K. i inne lektury od zera” (2011), „Sprawiedliwość na końcu języka. Czytanie Waltera Benjamina” (2012), „Czas wiersza. Paul Celan i teologie literackie” (2015). Laureat nagrody „Literatury na świecie” im. Andrzeja Siemka i nagrody Allianz Kulturstiftung.

WSTĘP WOLNY

http://msl.org.pl/pl/wydarzeniams/wydarzenia/obrazy-dziecinstwa-kopie-i-znieksztalcenia-benjamin-nabokov--wyklad-prof-adama-lipszyca.html