opracowanie i reżyseria:
Jerzy Stuhr
scenografia:
Natalia Kitamikado
kostiumy:
Elżbieta Terlikowska
muzyka:
Jerzy Satanowski
przygotowanie wokalne:
Adam Rymarz
ruch sceniczny:
Tomasz Dajewski
reżyseria światła:
Rafał Wróblewski
kaskaderzy:
Paweł Audykowski, Kacper Gaduła-Zawratyński, Łukasz Gosławski, Bartosz Turzyński, Katarzyna Żuk/Wojciech Oleksiewicz, Stachu Madej
asystent reżysera:
Gracjan Kielar
inspicjentka:
Agnieszka Choińska
premiera:
8 grudnia 2017 r., Duża Sala
występują:
Monika Buchowiec, Magdalena Kaszewska, Wojciech Bartoszek, Łukasz Gosławski, Gracjan Kielar, Michał Kruk, Tomasz Kubiatowicz, Marek Lipski, Konrad Michalak, Adam Mortas, Krzysztof Pyziak, Piotr Seweryński, Viet Anh Do (gościnnie), Adrian Dang Xuan (gościnnie), Kacper Gaduła-Zawratyński (gościnnie)
Są takie sztuki, na które przychodzi czas i wtedy trzeba je wystawiać. Dzisiaj jest czas na Szewców Witkacego. Jest tak wiele tematów które dręczyły autora i niepokoją nas dzisiaj w równym stopniu. Te niepokoje wracają kiedy jesteśmy świadkami przemian, co do których celowości nie jesteśmy pewni. Nie jesteśmy pewni też co do ludzi, którzy te przemiany zdecydowali się wprowadzać. Ten nasz niepokój to jeden z tematów Szewców. Czy prawo jest dla ludzi czy dla władzy? To Szewcy ale i nasz dzisiaj dylemat. Kim jesteśmy? Europejczykami czy przede wszystkim Polakami? I o tym są Szewcy. Czy kultura narodowa czy europejska ma być naszą tożsamością? I o tym mówią Szewcy. Czy wielka siła kobiecości i jej praw ma zdominować coraz bardziej pogrążający się w kryzysie system patriarchatu? To też są pytania Witkacego. A przede wszystkim ten wielki dylemat, że każda rewolucja pozostawia po sobie niedosyt i niespełnienie. Strach! Metafizyczny strach istnienia. Pokazanie go na scenie może trochę nam wszystkim pomoże. Dlatego Szewców dzisiaj wystawić trzeba!

Jerzy Stuhr