Gej w wielkim mieście + Orfeusz / AST Kraków

*„GEJ W WIELKIM MIEŚCIE” *

Reżyseria, tekst, dramaturgia: Filip Pawlik (on/ona/ono)
Dramaturgia: Krzysztof Wysłouch (on/jego)
Osoby aktorskie: Michał Badeński (on/jego) / IV r. Wydziału Aktorskiego (WA),
Kacper Kujawa (on/jego) / IVr. WA, Dominik Olszański (on/jego) / IVr. WA, Krzysztof Wysłouch, Filip Pawlik / IVr. WRD

„Kraków – wielkie miasto wielkich możliwości. Czterech ultracute i trendy gejów spotyka się jak co wieczór na drinki, jedzenie, ploteczki i serwowanie absolutnej pizdy na mieście.
Wielkie serwowanie. Jak to miasto. Wielkie miasto. Informatyk Czarek, małomiasteczkowy nerd –makijażysta Mirek, ikona stylu i urody – i Sam, wolny strzelec, bez przerwy zmieniający kierunki studiów. I ja, najzwyklejsza dziewczyna, artystyczna dusza bez życiowych i emocjonalnych zobowiązań, kochająca sztukę i życie – zresztą z wzajemnością...”

Jak mają się realia zachodnich społeczności queerowych do codzienności – tej prawdziwej
i wyobrażonej – będącej udziałem młodych osób LGBTQ+ żyjących w polskich miastach?
Czy odkrywanie własnej tożsamości po przeprowadzce z prowincji do centrum to proces,
do którego jesteśmy przygotowani?

Spektakl „Gej w wielkim mieście” przedstawia Kraków jako prywatny Nowy Jork – miejsce,
z którym rozpoczynające dorosłe życie młode osoby wiążą duże nadzieje, nie zawsze zdolne przetrwać próbę czasu. Dynamika tworzonej przez bohaterów mikro-społeczności odzwierciedla ich poszukiwania przynależności i tożsamości ponad stereotypami – zarówno tymi narzucanymi przez większościowe społeczeństwo, jak i przez nich samych.
Spektakl jest hetero friendly.

TW: alkohol, narkotyki, wulgaryzmy

Filip Pawlik (on/ona/ono)
Rocznik 2000. Dumna Krzyżowianka, Świdniczanka i niebinarka. Studiuje reżyserię (specjalność: dramaturgia) na IV roku Wydziału Reżyserii i Dramaturgii w Akademii Sztuk Teatralnych
w Krakowie. Osoba autorska tekstów dostępnych na portalu Pracowni Dramaturgicznej. Podczas pandemii stworzył projekt muzyczny o nazwie „Tofifi”, w którym śpiewa o jedzeniu – szlagiery takie jak „Maczugi” czy „Pampuchy z sosem truskawkowym” są dostępne na Youtube. Asystent reżysera Jędrzeja Piaskowskiego i Huberta Sulimy przy spektaklu “Marzenia Polskie. Les rêves polonais” w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie.

---

„ORFEUSZ”

Reżyseria: Anna Obszańska *
*Obsada: Marek Bula, Aleksander Gałązka, Bartek Cwaliński, Magdalena Malik, Agata Jędrzejczak, Agnieszka Ferenc

Spektakl stanowi trawestację mitu o Orfeuszu i Eurydyce. Porusza zagadnienia związane z kondycją artysty w świecie współczesnego teatru oraz jednocześnie bazuje na precedensie kastratów operowych. Wybór materiału wyjściowego jest nieprzypadkowy – opera „Orfeusz i Eurydyka” C. W. Glucka jest jednocześnie jedną z pierwszych w historii, w której jedna z ról napisana została specjalnie z myślą o udziale kastrata. Ten fakt oraz historie zawarte w libretcie i oryginalnym micie stają się pretekstem do postawiania pytań o naturę zmagań ze światem sztuki.

Autorka i reżyserka: Anna Obszańska Rocznik ‘96, studentka IV roku Wydziału Reżyserii Dramatu oraz absolwentka Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie. W roku 2017 była stypendystką prestiżowego Folkwang Universitat der Kunst w Essen (Niemcy). Występowała w spektaklu dyplomowym „CPH4” w choreografii Jacka Łumińskiego oraz „Hen. O końcu” w reżyserii Macieja Podstawnego. Aktorka oraz asystentka reżyserki Magdaleny Miklasz przy spektaklu „Piotruś Pan i Jakub Hak” (Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie). Jako choreografka współpracowała z Maciejem Podstawnym, Piotrem Pacześniakiem oraz Szymonem Kaczmarkiem. Laureatka Nagrody Głównej 12. Forum Młodej Reżyserii, nagrody ZASP dla najlepszej reżyserki oraz nagrody Rezydencji Scena Nowe Sytuacje w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. Reżyserka spektaklu „Carmen”w Teatrze Nowym w Łodzi.

(…) Scena, w której trzy tancerki wraz z Orfeuszem wyginają się, głaskają, dotykają, gładzą po włosach, delikatnie szczypią i naciągają fałdy skóry, pomagają sobie przy stawaniu na rękach czy powoli badają swoje granice, stając się niejako świadkami i świadkiniami zachodzącej u każdego z osobna przemiany, ujawnia szczególną wrażliwość reżyserki do myślenia za pomocą choreografii troski i do obnażania dzięki tym narzędziom rozmaitych zależności. W tym choćby tego, że na ostateczny efekt dzieła zawsze mają wpływ wszyscy zaangażowani w jego powstawanie. Orfeusz, inaczej niż w micie, nie jest tutaj główną gwiazdą, cierpiącym, osamotnionym, narcystycznym kochankiem, wokół którego toczy się cała tragiczna historia, ale jednym z elementów tego wielowymiarowego projektu, który nie mógłby istnieć bez relacji, obecności i wsparcia pozostałych.

Wiktoria Tabak „Cierpienie nie uszlachetnia artystek”, Dialog

***

Bezpieczne zakupy w Bilety24. W przypadku odwołania wydarzenia, gwarantujemy automatyczny zwrot środków potwierdzony komunikatem wysyłanym na adres e-mail, podany podczas zakupu.