"Nic" Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego, to medytacja teatralna inspirowana Czarnym kwadratem na białym tle Kazimierza Malewicza, poezją Bolesława Leśmiana, Czesława Miłosza czy filozofią Heideggera.

W księżycowy wniknąć chłód,
Wejść w to srebro na wskroś złote,
W niezawiłej śmierci cud
I w zawiłą beztęsknotę!
Był tam niegdyś czar i śmiech,
Tłumy bogów w snów obłędzie —
Było dwóch i było trzech —
Lecz żadnego już nie będzie!
(Bolesław Leśmian, „Wiersz księżycowy”, fragment)

Nic to spektakl poetycki, wciągający i wieloznaczny. Krzysztof Garbaczewski w atrakcyjnej formie proponuje widzom zaglądanie pod podszewkę rzeczywistości, podróż w rejony, które dotknąć i opisać może tylko poezja. Reżyser i autor adaptacji brawurowo łączy poezję Leśmiana, Miłosza i Celana, filozofię Heideggera i duchowość Wschodu, znajdującą wyraz m.in. w rozbudowanych układach choreograficznych. Przede wszystkim jednak dumne rojenia awangardy o wyrażeniu absolutu przez sztukę zderza z prozą cielesnej egzystencji, nieuchronnie zmierzającej ku śmierci i przede wszystkim – niepojętą grozą Holokaustu, po którym pozostaje już tylko milczenie.

„Nic jest spektaklem, który ogląda się z fascynacją i ciekawością (…). Bo jest uniwersalną opowieścią o powadze spraw ostatecznych, momencie krytycznym, po którym zostaje «nic». Warto się zanurzyć w tę formalnie skonstruowaną opowieść.” (Łukasz Gazur, „Dziennik Polski”).
Obsada: Olga Belinskaia (gościnnie), Bogdan Brzyski, Maciej Charyton, Krystian Durman, Roman Gancarczyk, Grzegorz Grabowski, Magda Grąziowska, Mikołaj Jodliński (gościnnie), Zygmunt Józefczak, Paweł Kruszelnicki, Mikołaj Kubacki, Błażej Peszek, Krzysztof Zawadzki.