Secesja w Lublinie i sztuka Jana Wałacha - spotkanie

Promocja książek Hanny Bieniaszkiewicz "Architektura secesyjna w Lublinie" i Michała Kawuloka "Sztuka Jana Wałacha na tle działalności i piśmiennictwa Jerzego Warchałowskiego" będzie rozmową i prezentacją dwóch publikacji wydanych w 2019 roku przez Towarzystwo Naukowe KUL.

Data: 5 marca 2020, godz. 17:00 Miejsce: Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN", ul.Grodzka 21, Lublin Wstęp wolny

Spotkanie z udziałem autorów: Hanny Bieniaszkiewicz i Michała Kauloka oraz prof. Lechosława Lameńskiego i prof. Jerzego Życickiego.

Hanna Bieniaszkiewicz "Architektura secesyjna w Lublinie"

"Przez wiele lat, spacerując ulicami Lublina nie dostrzegałam, że z fasad kamienic patrzą na mnie kudłate maszkarony, rubaszne fauny, długowłose dziewczyny i zadumani starcy. Codziennie mija­łam elewacje i balkony oplecione omdlewającymi słonecznikami, winoroślą i wstęgami oraz witraże mieniące się kolorami słońca. Jednak z czasem, te delikatne, pełne elegancji motywy powstałe w duchu modnej na początku XX wieku Art Nouveau zafascynowały mnie do tego stopnia, że stały się tematem mojej rozprawy doktorskiej. W książce, powstałej na bazie pracy naukowej, postanowiłam opisać historię stylu secesyjnego w Lublinie, jego twórców, lokalizacje najciekaw­szych prac i źródła, z których czerpano wzory elementów dekoracyjnych Art Nouveau. Jestem przekonana, że ten fragment historii miasta zasłu­guje na uwiecznienie i bliższe poznanie, a miło­śników stylu, mam nadzieję, zachęcę do spaceru w czasie, śladami secesji." Hanna Bieniaszkiewicz

"Sztuka Jana Wałacha na tle działalności i piśmiennictwa Jerzego Warchałowskiego"

Książka Sztuka Jana Wałacha na tle działalności i piśmiennictwa Jerzego Warchałowskiego łączy biografię mało znanego, śląskiego arty­sty z aktywnością jego mecenasa - gorliwego propagatora sztuki sto­sowanej. W przypadku obu postaci silnie zaznaczył się charakter ich odmiennej działalności. Jan Wałach (1884-1979) tworzył w różnych technikach plastycznych: malarstwo olejne, drzeworyt, rysunek, akwa­rela itd., z kolei Jerzy Warchałowski (1874-1939) w konsekwentny sposób budował program sztuki użytkowej, pozostawiając po sobie m.in. duży zbiór piśmienniczy. J. Warchałowski działał w centrach artystycznych kraju (Kraków, Warszawa), J. Wałach przeciwnie - po powrocie ze studiów cały czas przebywał na prowincji (Istebna). Mece­nas odwiedzał go przy okazji wypoczynkowych pobytów w prywatnej willi Koliba w Wiśle. Dzięki zachowanej korespondencji w ich wza­jemnej relacji można zauważyć dużą zależność artysty od mecenasa, w kierunku zaś odwrotnym - bezinteresowną pomoc. Wspólne losy obu postaci poprzedza analiza głównych zagadnień w piśmiennictwie J. Warchałowskiego.