Europę po dwóch wojnach światowych przenikają wciąż włókna i strzępy ideologii. Pier Paolo Pasolini udziela ostatniego wywiadu i w kilka godzin później ginie. Jego zmasakrowane ciało z plaży w Osti staje się ponurym prognostykiem dla Europy. Następnego dnia Oriana Fallaci pisze do niego list, ujawniając sekrety ich ambiwalentnej przyjaźni. U bram Włoch stoi obcy, by dołączyć do proletariackich mas...
Literacką inspirację dla scenariusza stanowią dwie postaci: ikona XX-wiecznego dziennikarstwa politycznego Oriana Fallaci oraz reżyser, dramatopisarz i poeta Pier Paolo Pasolini. Symbolizują dwa wyraziste, a jednocześnie przeciwstawne dyskursy dotyczące cywilizacji Zachodu i jej wyobrażenia – Innego, uosobionego w postaci wyznawcy Islamu, terrorysty, nielegalnego imigranta.
Michał Borczuch powołuje do życia bohaterów tamtych wydarzeń i ówczesne konflikty, które dzisiaj nabierają śmiertelnej wyrazistości. Osobiste przekleństwa Pasoliniego i Fallaci stają się pożywką dla upiornych współczesnych postaci. Trawieni przez obsesje, lęki, pożądania i melancholię, wybitni i jednocześnie małostkowi, tworzą diagnozę kultury i społeczeństwa, w którym żyją. I umierają.
Borczuch włącza się w tę dyskusję, stawiając pytania o to, w jaki sposób określając naszą europejską tożsamość, podążamy w stronę Pasoliniego lub w stronę Fallaci.
Apokalipsa Michała Borczucha zdobyła nagrodę dla najlepszego spektaklu 8. edycji Międzynarodowego Festiwalu Boska Komedia w Krakowie.
Spektakl wyłącznie dla widzów pełnoletnich.