„Interesuje mnie człowiek: ten, który jest bezpieczny, ale niechętny do przyjmowania innych – uciekających przed wojną, konfliktem, opresją, śmiercią, głodem. Interesuje mnie sytuacja konfliktu, zagrożenia, cierpienia. I to, co ów najedzony, zadowolony, zachodnioeuropejski człowiek czułby, gdyby znalazł się w takich okolicznościach – co czułby do ludzi, których codzienną rzeczywistością jest walka o życie.

Jednym z elementów wydarzenia jest dokumentacja performansu „Z wody”, który odbył się na plaży w Sopocie w październiku 2015 roku, w Dniu Solidarności z Uchodźcami. Performans był moim komentarzem w sprawie imigrantów ginących na morzu, chodziło o przeniesienie tych obrazów w naszą polską, namacalną rzeczywistość. I wzbudzenie empatii w oglądających, niereagujących obserwatorach”.

Tyle ludzi: niemowląt, dzieci, młodych mężczyzn i kobiet, par, rodzin, starszych i niepełnosprawnych, reprezentujących każdy etap życia i każdy typ człowieka, jakiego spotkalibyście w swoim sąsiedztwie.
Fragment tekstu wolontariuszki z obozu dla uchodźców w Dobovej (Słowenia)

Aurora Lubos