Performans „La fin” dotyczy głęboko rozumianej ekologii kultury czy też – mówiąc za Jerzym Grotowskim – ekologii międzyludzkiego. To nie tylko ekologia zachowań, mikro- i makrorytuałów, lecz przede wszystkim ekologia środowiska komunikacyjnego i prawa do wyrażania siebie wobec innych, co z jednej strony stanowi fundament kultury zachodniej, jakim jest personalizm, z drugiej – nakazuje pamiętać, iż stwarzamy się każdorazowo „w” i „dzięki” kontaktowi z drugim człowiekiem.

W performansie wykorzystanych jest ok. czterdziestu początkowych, kilkusekundowych fragmentów utworów stanowiących kanon kultury muzycznej Zachodu.

Działania w trakcje performansu będą swoistym aktem Ablucji.

Koncepcja: Jarosław Fret i Monika Wachowicz
Ruch sceniczny, kostiumy i wykonanie: Monika Wachowicz
Muzyka: „Adagio for Strings” Samuela Barbera
Tekst: fragmenty Ewangelii Tomasza oraz „Społeczeństwa spektaklu” Guya Deborda
Muzyka na żywo: Jakub Karpoluk (japoński bęben ko-tsuzumi), Jan Skopowski (wiolonczela)
Dziewczynka: Amelia Helena Mazur
Produkcja: Instytut im. Jerzego Grotowskiego i Monika Wachowicz Studio Ciała i Emocji