koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Muzyczne Opowieści EuropyBANKSYCO JEST GRANE - kwiecień 2024 -nr 359TpL repertuar
zmodyfikowano  11 lat temu

NO LANDSCAPES

Kraków »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 21 768 wyświetleń od 1 stycznia 2007
  • od: 18 lipca 2006, wtorek
    do: 2 września 2006, sobota

wystawa zbiorowa

Artyści:

  • Basia Bańda
  • Ryszard Grzyb
  • Katarzyna Markiewicz
  • Monika Szwed
  • Jakub Julian Ziółkowski

Tytuł wystawy pochodzi z filmu Powiększenie Michelangelo Antonioniego.

*Nie ma żadnych obrazów. Nie ma pejzaży. Sprzedane. Wszystko sprzedane* – uprzedza pytanie bohatera filmu opryskliwy staruszek z antykwariatu.

Antykwariat znajduje się na rogu ulicy, naprzeciwko parku, gdzie… no, wiecie.

W rezultacie odpychającej obojętności, znudzenia, pustej ciekawości – bohater kupuje duże, drewniane śmigło.

No dobrze, ale co to ma wspólnego z naszą wystawą. Prawdę mówiąc, nic, niewiele…

Poza tym, już niebawem hołota tak zniszczy pejzaż za oknem – za naszymi oknami – że nikomu nie będzie się chciało przez nie patrzeć. Pozostaną tylko obrazy.

Piękne, wyjątkowe obrazy. Oczywiście bardzo, bardzo kosztowne…

Basia Bańda urodzona w 1980 roku w Zielonej Górze. Tegoroczna absolwentka poznańskiej ASP. Mieszka i pracuje w Zielonej Górze.

Witalne malarstwo Basi Bańdy sprawia, że krew szybciej krąży w żyłach. Głównym punktem odniesienia jej twórczości jest ona sama i jej najbardziej intymne przeżycia, pragnienia i fantazje. Bańda wyraża je poprzez intensywną gamę barwną, w której dominują róże, fiolety i czerwienie; ekspresyjny rysunek i dosadne, żywe słownictwo. Jej emocjonalność i szczerość przywołują sztukę Tracey Emin. Pokrywające płótna Basi Bańdy niedbałe rysunki i całkowite wyzbycie się intelektualnej pozy nawiązują do twórczości Cy Twombly’ego czy Jean-Michela Basquiata.

Na wystawie No landscapes będzie można obejrzeć trzy płótna Artystki z 2006 roku, wszystkie utrzymane w soczystej gamie kolorystycznej – od bladego różu, poprzez jagodowe fiolety na jaskrawych akcentach czerwieni, magenty i oranżu skończywszy. Bańda kontrastuje intensywną kolorystykę tła i wyszywanych kolorowymi nićmi motywów z transparentnymi jak w akwareli rysunkami ludzkich postaci.

Ryszard Grzyb urodzony w 1956 roku w Sosnowcu. Absolwent warszawskiej ASP. Współzałożyciel i członek legendarnej GRUPPY. Mieszka i pracuje w Warszawie.

W latach osiemdziesiątych Ryszard Grzyb tworzył malowane z rozmachem temperą na kartonie wielkoformatowe, ekspresyjne kompozycje. Jego ówczesna twórczość wpisywała się w nurt Neue Wilde i była ironicznym, a niekiedy obscenicznym odreagowaniem ówczesnej sytuacji politycznej. Początek lat dziewięćdziesiątych w twórczości Grzyba to powrót do malarstwa i zmiana stylu - przejście od ekspresji do bardziej dekoracyjnych kompozycji. W jego obrazach zaczynają dominować uproszczone postacie zwierząt – nosorożców, dziobaków, krów, królików, które Artysta wkomponowuje w wielokolorowe olejne mozaiki.

Na wystawie w Zderzaku pokazane zostaną akwarele Ryszarda Grzyba nawiązujące do jego malarskich kompozycji z lat 90-tych.

Katarzyna Markiewicz urodzona w 1956 roku w Warszawie. Absolwentka warszawskiej ASP. Mieszka i pracuje w Warszawie.

Katarzyna Markiewicz od prawie trzydziestu lat swoje obrazy haftuje na tkaninach. Jako tła swoich kompozycji używa zużytych materiałów takich jak stare, sprane worki jutowe, o wystrzępionych krawędziach i wyraźnie zaznaczonym splocie tkaniny, ozdobione dodatkowo handlowymi stemplami. Na tym tle Artystka wyszywa charakterystyczne dla siebie motywy – ptaki, zwierzęta, kępki traw, drzewa. Jej kompozycje są surowe – składa się na nie kilka powtarzających się elementów, a gama kolorystyczna ograniczona jest do czerni, bieli, szarości, błękitów. Prostota haftów Markiewicz przywołuje stare chińskie malarstwo.

Artystka tylko pozornie nie angażuje się w rzeczywistość. W 84’ roku wyhaftowała monumentalną 11-metrową tkaninę Pożar, przedstawiającą zwierzęta uciekające z płonącego lasu – wyrazistą metaforę atmosfery w Polsce po stanie wojennym.

Na wystawie No landscapes Katarzyna Markiewicz zaprezentuje swoje prace po raz pierwszy od jej indywidualnej wystawie w Zderzaku w 1991 roku. Tym razem Artystka na jutowych workach wyhaftowała muchy.

Monika Szwed urodzona w 1978 roku w Poznaniu. Absolwentka poznańskiej ASP. Mieszka i pracuje w Puszczykówku pod Poznaniem.

Wyrafinowana i subtelna sztuka Moniki Szwed to jedno z największych odkryć artystycznych ostatnich lat. W Zderzaku prezentowane do tej pory były jej dwa cykle rysunków 23 Koany (2005) i tegoroczny Innocent Homes. Na wakacyjnej wystawie w Zderzaku zostaną zaprezentowane dwie nie pokazywane jeszcze prace z najnowszego cyklu Artystki.

Rysunki Moniki nie są rzeczywiste. Ale ich związek z realnością przypomina reakcje przebudzonych pielgrzymów z Roads To The Western Lands Burroughsa, którzy nieoczekiwanie ogarniali wzrokiem kulistość ziemi

Ktoś powiedział; że rzeczywistość jest dla tych, którzy nie potrafią kontynuować swych marzeń sennych.

Artyści bywają profetyczni.

W tym sensie Monika należy do elitarnego grona przodowników.

(Piotr Kurka)

Jakub Julian Ziółkowski urodził się w 1980 r. w Zamościu. Absolwent krakowskiej ASP. Mieszka i pracuje w Krakowie.

Podchodzący do swojej pracy z euforycznym entuzjazmem młody malarz bierze na warsztat najważniejsze nurty i nazwiska w malarstwie XX wieku. Tworzy całe cykle będące malarskimi wariacjami na zadany sobie temat i swobodnie przemieszcza się pomiędzy rozpracowywaniem twórczości Kandinskiego, Wróblewskiego czy Neo Raucha, a światem własnym wyobrażeń; pomiędzy abstrakcją a malarstwem figuratywnym, pomiędzy intensywną, a monochromatyczną gamą barwną. Erupcja twórczych pomysłów i malarska pasja stawiają JJZ wśród najbardziej obiecujących artystów najmłodszego pokolenia.

Na wystawie w Zderzaku zostaną pokazane trzy prace Ziółkowskiego z 2004 roku nawiązujące do surrealistycznych kompozycji Maxa Ernesta.

zmodyfikowano  11 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ