Człowiek z La Manchy

Mitchell Leigh

• libretto: Dale Wasserman
• teksty piosenek: Joe Darion
• eżyseria Stanisław Zajączkowski
• Kierownictwo muzyczne Piotr Sułkowski
• Scenografia Ryszard Melliwa
• Ruch sceniczny Tomasz Gołębiowski
• Przygotowanie chóru Ewa Bator

Napisana przez hiszpańskiego pisarza Miguela de Cervantesa powieść o błędnym rycerzu Don Kichocie z La Manchy jest jedną z najpiękniejszych historii świata. Autor próbuje w niej przekonać czytelnika, że mocna wiara w porządek i cnoty ludzkie pozwoli im w końcu na zwycięstwo. Historia walczącego z wiatrakami rycerza była wielokrotnie adaptowana na potrzeby sceny i filmu, wykorzystał ją również Dale Wasserman jako kanwę libretta musicalu Człowiek z La Manchy z muzyką Mitchella Leigha.

Jednoaktowy musical został wystawiony na Brodwayu w listopadzie 1965 roku i odniósł tam wielki sukces. Do historii przeszła paryska inscenizacja dzieła, w której w podwójnej roli Don Kichota i Cervantesa wystąpił Jacques Brel, a pierwszym polskim wykonawcą partii tytułowego Człowieka z La Manchy w 1970 roku w Gliwicach został Stanisław Ptak. Musical można było zobaczyć również w Warszawie i Chorzowie. Nie można oczywiście zapomnieć o jego ekranowej wersji, wyreżyserowanej przez Arthura Hillera siedem lat po nowojorskiej premierze scenicznej, gdzie obok Petera O'Toole'a w roli Cervantesa jako Aldonza wystąpiła sama Sophia Loren.

Akcja musicalu rozgrywa się w więzieniu, do którego trafia szlachcic, poeta, a jednocześnie poborca podatkowy Cervantes za obłożenie grzywną pewnego klasztoru. Według utartego zwyczaju więźniowie odgrywają przed sobą proces każdego nowo przybyłego, aby po wydanym wyroku zagarnąć jego rzeczy osobiste. Kiedy więzienny przywódca przyznaje Cervantesowi prawo do obrony, postanawia on zainscenizować historię błędnego rycerza Don Kichota i jego wiernego giermka Sancho Pansy, który mu towarzyszy. Wyimaginowany bohater walczy i przegrywa z wiatrakami oraz Rycerzem Zwierciadeł, a także zakochuje się w wulgarnej Aldonzie, nadając jej imię wymarzonej Dulcynei i wyśpiewując przy tym musicalowy przebój Impossible Dream. "Śnić sen, najpiękniejszy ze snów..." - powtarza szlachcic nawet na łożu śmierci, przy którym zjawia się odmieniona Aldonza. Powoli pieśń podejmują więźniowie, którzy patrzą za wyprowadzanym na przesłuchanie Cervantesem...