Parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Warszawie Kościoł Starokatolicki Mariawitów
Początki mariawityzmu w Warszawie obejmują pierwsze lata XX wieku i wiążą się z działalnością duchownych mariawickich w okolicznych miejscowościach (Lesznie k. Błonia, Cegłowie k. Mińska Mazowieckiego). Na prośbę zainteresowanych nowym ruchem religijnym mieszkańców Warszawy do ich obsługi duszpasterskiej skierowano pod koniec 1906 r. kapłana Szczepana Żebrowskiego. Wkrótce w Warszawie było około 15 tysięcy mariawitów, skupionych w trzech parafiach, którzy dysponowali trzema murowanymi kościołami przy ul. Karolkowej (Wola), Szarej (Powiśle) i Skaryszewskiej (Praga) oraz cmentarzem przy ul. Wolskiej. Parafie mariawickie były nie tylko ośrodkiem życia religijnego ale także miejscem prowadzenia ożywionej działalności społecznej oraz charytatywnej.