ekumeniczny-chorkameralnyKościół parafii p.w. Apostoła Andrzeja
Kościół parafialny pw. św. Karola Boromeusza w Warszawie znajduje się przy ul. Chłodnej 21 na Mirowie.
Wybudowany w latach 1841-1849 w stylu neorenesansowym według projektu Henryka Marconiego.
Miejscowa parafia jest czwartą z kolei (po kościele NMP na Nowym Mieście, katedrze św. Jana i kościele św. Krzyża) parafią katolicką w Warszawie. Jej pierwszą siedzibą był kościół św. Andrzeja na placu Teatralnym, po 1815 przeniesiono ją do kościoła reformatów przy Senatorskiej 31, by ostatecznie znaleźć siedzibę w nowym kościele zbudowanym w miejscu istniejącego tu w latach 1820-1840 Placu Pod Lwem. Kościół, ufundowany przez księżniczkę Klementynę z Sanguszków Małachowską, właścicielkę dóbr lubartowskich, która przeznaczyła na ten cel 200 000 zł, wzniesiony został u zbiegu ulic Chłodnej i Elektoralnej na terenie Placu Pod Lwem, na zakończeniu Osi Saskiej. Kamień węgielny położono 18 sierpnia 1841 roku. Po śmierci Klementyny Małachowskiej w Paryżu 26 grudnia 1841, chwilowo przerwano prace przy budowie. Wtedy rząd postanowił przeznaczyć na budowę początkowo 150 000 z (w październiku 1847). Wzorowany na rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore, zbudowany został na planie krzyża łacińskiego; trójnawowy, płaski strop kasetonowy oparty na żeliwnych kolumnach korynckich. Fasada flankowana dwiema wieżami, poprzedzona trójarkadowym przedsionkiem. Na fasadzie figury apostołów Piotra i Pawła. Fasadę wieńczy fronton z tympanonem, przedstawiającym patrona kościoła, Carlo Borromiego, udzielającego sakramentu Komunii mieszkańcom Mediolanu w czasie epidemii dżumy w 1567 r. Schody przed głównym wejściem (od zachodu) ozdobione rzeźbami dłuta Ludwika Kaufmana i Pawła Malińskiego wykonanymi w latach 1849-51 i przedstawiającymi Ojców Kościoła, świętych: Augustyna, Ambrożego, Grzegorza i Hieronima.
Źródło: Parafia św. Andrzeja Apostoła
ekumeniczny-chorkameralny
