Serdecznie zapraszamy na wystawę multimedialną Piotra Soleckiego

Absolwenta Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, wydziału Grafiki. Piotr zaprezentuje cykl swoich animacji powstałych w ciągu trzech lat studiow. Gościem honorowym wystawy będzie prof. Błażej Ostoja Lniski, z ktorym Piotr wspołpracował przy tworzeniu wizualizacji 3D. Jakie efekty wspołpracy? Zapraszamy 20. listopada przekonajcie się.

Z przyjemnością informujemy,że Piotr od 2010 roku jest wspołzałożycielem zespołu muzycznego Bag Funk. Występuj

ąc w roli lidera i wokalisty tej grupy dwu krotnie grał w naszej galerii Koncert podczas Nocy Muzeow 2011, 2012. Zawsze mile widziany jest w naszych progach, mamy nadzieję, że chłopcy zagrają na wernisażu.

,,Zawsze lubiłem łączyć ze sobą rożne techniki a nawet dziedziny sztuki. stąd też zamiłowanie do animacji, bo jest wszechstronna....''

,,Narzędzie w rękach artysty''

Dla Piotra Soleckiego wystawa ta nie jest tylko prezentacją możliwości technik komputerowych, ktore będzie można zobaczyć w jego animacjach. Narzędziem w rękach autora jest jego wrażliwość. To, w jaki sposob określa swoją przestrzeń w wizualizacjach, teledysku, czy krotkometrażowych filmikach.

Techniki komputerowe pozwalają stworzyć rzeczy niewyobrażalne, szokują i stymulują wyobraźnię odbiorcy. Inaczej sprawa ma się dla autora widowiska. Osoba pociągająca za sznurki, musi z gory przewidzieć efekt, inaczej jego twor wymknie się spod kontroli. Trudno w takim przypadku mowić o spontaniczności czy przypadkowości, ktora jest wielce ceniona w rożnych dziedzinach sztuki.

To, co prezentuje sobą Piotr Solecki nie do końca jest powyższą regułą. Jego animacje nie wydają się przemęczone nadmierną analizą tematu, posiadają w sobie pewną lekkość. Artysta ceni sobie niedosłowność. Efekty, pokazują tylko to, co jest niezbędne by moc wyobrażać sobie więcej.

Na uwagę zasługuje cykl wizualizacji w 3d pt.,,Głowy''. Jest to wynik wspołpracy nawiązanej przez Błażeja Ostoi-Lniskiego z autorem wystawy. Są to formy wyjęte z grafik pierwszego artysty (rownież prezentowane na wystawie), ktore dzięki uprzestrzennieniu stanowią ich kontynuację. Dla Piotra Soleckiego natomiast, było to wyzwanie, ponieważ musiał stworzyć formę opowiadającą o wrażliwości drugiego artysty. Dzięki autorowi wizualizacji i jego indywidualnemu wyczuciu przestrzeni, możemy podziwiać efekt niebanalny, w wymowie dalej mroczny i tajemniczy tak jak grafiki Błażeja Ostoi-Lniskiego.