koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
CO JEST GRANE - listopad 2024 - nr 365Wrocławianka roku Gala
zmodyfikowano  11 lat temu  »  

Nieznana czy zapomniana ziemia białoruska: ludzie, miejsca i zdarzenia

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 25 558 wyświetleń od 28 października 2013
  • 5 listopada 2013, wtorek
    » 19-20:30

Myśląc Kresy, najczęściej mamy w pamięci miejsca najbardziej znane: Wilno, Lwów, Krzemieniec, Nowogrodek, Kamieniec Podolski, Grodno. Nazwy znane i bardzo ważne dla historii, literatury i pamięci zwykłego człowieka. Jednak często zupełnie nie znamy, lub nie chcemy pamiętać, o niewielkich miejscowościach, małych wioskach, wspaniałej kresowej dzikiej przyrodzie, o miejscach położonych poza licznie uczęszczanymi szlakami, które również odegrały niepoślednią rolę w dziejach. O takich zakątkach również warto pamiętać, o ludziach z nimi związanych i o zdarzeniach, jakie przez wiele lat wyciskały swoje piętno na tamtej kresowej krainy i na jej mieszkańcach. Są to żywe, nieznane dziś, historie i autentyczni ludzie, którzy tam mieszkali i żyją nadal. To historia na wyciągnięcie ręki, taka, której można dotknąć. Opowiada też o przeszłych pokoleniach, którzy trwali na tej pięknej, ale wymagającej, ziemi. Te miejsca są prawdziwe, można je zwiedzić, poznać, przypatrzeć się z bliska: Drohobycz Andrzeja Chciuka, dom Traugutta w Kobryniu, bagna Polesia tak pięknie opiewanego przez Marię Rodziewiczównę, osnute mgłami pasma Czarnohory czy kamieniste granie Gorganów, Niemen w Bohatyrowiczach, zapomniany cmentarz w Smolanach, miejsce bitwy pod Subkontami, i tyle innych… a jakże często pokrytych już mgłą niepamięci.

Katarzyna Węglicka – rodem z Mławy, sercem kresowianka. Studiowała filologię polską i Historię Sztuki. Od wielu lat przemierza ziemie kresowe, dziś zapomniane i mało znane, w poszukiwaniu pamiątek przeszłości, zapomnianych zabytków, pięknych krajobrazów, a zwłaszcza ciekawych ludzi. Urodę Kresów utrwala obiektywem aparatu fotograficznego i piórem. Zadebiutowała w 2004 r. książką pt. Opowieści kresowe. Litwa. Wydała bogato ilustrowane tomy gawęd Kresowym szlakiem (2005), Wędrówki kresowe (2006), Białoruskie ścieżki (2006), Na dalekiej Ukrainie (2007), Bliska Ukraina (2009) oraz Moja Litwa (2011), które spotkały się z dużym zainteresowaniem czytelników. Tropienie dziejów kresowych stało się jej kolejną pasją, której poświęca każdą wolną chwilę, przestrzega, że pasja ta może okazać się zaraźliwa…

Zapraszamy na pokaz zdjęć i opowieść o nieznanej Białorusi. Podczas spotkania będzie możliwość zakupu jednej z książek prelegentki.

autor:
zmodyfikowano  11 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ