koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

INFORMACJA:

dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
OK

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
KLIMT Wrocław
zmodyfikowano  10 lat temu  »  

Unia w Akcie

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 17 476 wyświetleń od 1 grudnia 2014
  • od: 6 grudnia 2014, sobota
    do: 7 grudnia 2014, niedziela

W weekend 6-7 grudnia 2014 / sobota i niedziela / obejrzymy dwa przedstawienia Unii Teatru Niemożliwego: Toporland / 6.12.2014 godz. 18.00 / i Drugi pokój / 7.12.2014 godz. 17.00 /. Spektakle odbędą się w siedzibie Teatru Akt na Koziej Górce/Olszynce Grochowskiej przy ulicy Łaziebnej 9. Prezentacje współfinansuje m.st Warszawa.

Tak napisali o sobie i swoich spektaklach...

Unia Teatr Niemożliwy Współpracujemy ze sobą od 20 lat, zajmujemy się głównie teatrem lalek dla dorosłych. Przy czym termin „lalka” rozumiemy nie tylko jako twór homoidalny ale także znak, symbol, jakąkolwiek ożywioną materię na scenie. Wszystkie nasze spektakle tworzymy z artystami zajmującymi się swoją profesją zawodowo. Są wśród nas reżyserzy, scenografowie, muzycy, aktorzy, wielokrotnie obdarzani nagrodami i stypendiami m.in. przez polskiego ministra kultury, festiwale. Nasze spektakle z powodzeniem prezentowaliśmy w: Austrii, Belgii, Białorusi, Bułgarii, Czechach, Czechosłowacji, Estonii, Finlandii, Francji, Niemczech, Rosji, Słowacji, Szwecji, Turcji, USA, Włoszech i Wielkiej Brytanii. Wielokrotnie byliśmy laureatami nagród indywidualnych i zbiorowych (np. PIERROT 2000 – nagroda zbiorowa za poszukiwanie nowych nurtów i indywidualna dla naszego kompozytora za muzykę). Oprócz działalności stricte teatralnej organizujemy: Koncerty, Wystawy, Warsztaty, od lat organizujemy Międzynarodowy Festiwal Teatru Lalek i Animacji Filmowych dla Dorosłych Lalka też Człowiek. Toporland "Toporland - suita bez słów na Tekturę i Kontrabas, inspirowana twórczością Rolanda Topora i Johanna Sebastiana Bacha, wg scenariusza i inscenizacji Wojciecha Olejnika do kompozycji muzycznej wykonywanej na żywo przez jej autora - Bogdana Edmunda Szczepańskiego" taki jest pełny tytuł, w skrócie może być: " "Toporland - suita bez słów na Tekturę i Kontrabas scenariusz i inscenizacja: Wojciech Olejnik muzyka: Bogdan Edmund Szczepański współpraca scenograficzna: Violetta Halenka i Katarzyna Rogowiec występują: Dorota Anna Dąbek, Marek b. Chodaczyński, Maciej Dużynski, Bogdan Edmund Szczepański.

Był sobie rulon tektury. Ożył on, dzięki aktorom, niczym taśma filmowa - przewijany w rytmach współbrzmiących z kontrabasem, ukazał ciąg zaskakujących scen, podszytych czarnym humorem Rolanda Topora.

(...)To krótkie, bo zaledwie czterdziestominutowe dziełko, rozpoczyna wyjście na scenę muzyków. Po rozstawieniu pulpitów i ukłonie, jak na koncert przystało, rozpoczyna się animowanie ogromnego rulonu z tektury. Przebiega ono w rytm muzyki wykonywanej na żywo przez Bogdana Szczepańskiego. Muzyka i obraz dopełniają się wzajemnie w stopniu doskonałym. Zresztą sami twórcy nadali swemu przedstawieniu podtytuł Suita na Tekturą i Kontrabas. Dwójka animatorów rozkłada partyturę, która w tym wypadku składa się z serii grafik.(...) (J.K.)

"Drugi Pokój - impresja według Zbigniewa Herberta "

Inscenizacja i reżyseria: Dorota Anna Dąbek Skróty tekstowe: Wojciech Olejnik i Dorota Anna Dąbek

nad spektaklem, wiedzeni ręką doświadczonego reżysera: Doroty Anny Dąbek, pracowali debiutujący na deskach sceny i młodzi artyści: Grzegorz Małkowski - muzyk, autor i wykonawca muzyki, Tomasz Taracha - fotograf, autor scenografii, Piotr Stec - adept sztuki lalkarskiej. Zadebiutowała także Pani Anna Ponieważ - mieszkanka Domu Opieki Społecznej w Kwidzynie. Gościnnie wystąpił Marek Tynda - aktor Teatru Wybrzeże w Gdańsku.

Spektakl Drugi Pokój - impresja według Zbigniewa Herberta to przedstawienie łączące dwa różne języki sztuki - sztukę teatru z szeroko rozumianą sztuką fotografii. Dwie przestrzenie, w których główną rolę odgrywają czarno - białe obrazy ukazujące zwykłą nużącą codzienność w poetycko - nastrojowej interpretacji. Dwa czasy, które mimo swej równoległości płyną w innym rytmie. Oszczędne słowo, warstwa muzyczna spektaklu, budują niezwykłą atmosferę tworząc precyzyjną konstrukcję dramatu scenicznego opartą na słuchowisku radiowym. W spektaklu nie ma miejsca na budowanie psychologiczne postaci, tę warstwę pozostawiono widzowi, który przez swoją obecność staje się bezimiennym obserwatorem, (może sąsiadem?) uczestniczącym w zdarzeniach. To krótka wypowiedź artystyczna posługująca się spokojną kompozycją.

autor:
zmodyfikowano  10 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ