Wykonawcy:
Konstanty Andrzej Kulka | skrzypce
Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa
Maciej Tomasiewicz | dyrygent

Program:
Gioacchino Rossini – Uwertura do opery Włoszka w Algierze
Karol Lipiński – Rondo koncertowe C-dur op. 18
Karol Lipiński – Wariacje na tematy z opery Kopciuszek Gioacchino Rossiniego op. 10

Gabriel Fauré – Pawana op. 50
Piotr Czajkowski – Serenada na orkiestrę smyczkową C-dur op. 48

Karol Lipiński należał do najprzedniejszych luminarzy muzyki polskiego romantyzmu i najznakomitszych wirtuozów swojej epoki – widziano w nim konkurenta Paganiniego, a nie brakowało też głosów stawiających wyżej walory gry Polaka i jego kompozytorski talent. Związany długo ze Lwowem, potem z Dreznem, koncertował też z wielkim powodzeniem na całym kontynencie. Historia nie obeszła się z nim jednak łaskawie, nawet w ojczyźnie jego dzieła grywa się wciąż zbyt rzadko (także dlatego, że tylko nieliczni skrzypkowie są w stanie sprostać ich trudnościom). Tym cenniejsza będzie możliwość wysłuchania jego dwóch kompozycji w wykonaniu prawdziwie legendarnego skrzypka, należącego do najznakomitszych w swym pokoleniu – Konstantego Andrzeja Kulki. Zaprezentuje utwory w typie szczególnie cenionym przez dziewiętnastowiecznych wirtuozów: koncertowe Rondo C- dur oraz operową parafrazę, tu ujętą wariacyjnie (i piętrzącą ogromne techniczne wzywania) – na motywach opery Kopciuszek Rossiniego. Twórczość tego arcymistrza opery w oryginale przywoła jego błyskotliwa i dowcipna uwertura do Włoszki w Algierze. Część drugą koncertu wypełni ekspresyjna i pogodna, klasycyzująca Serenada C-dur Piotra Czajkowskiego, dobywającą ze smyczkowego zespołu zaskakujące bogactwo barw i odcieni. Francuski neoromantyk Gabriel Fauré, którego subtelna wrażliwość harmoniczna i barwowa utorowała drogę generacji modernistów, jest dziś pamiętany dla kilku tylko dzieł, w tym niezwykle popularnego, wzruszającego Requiem oraz subtelnej, refleksyjnej, urzekającej eufonią Pawany. Pierwotnie fortepianowy, później zorkiestrowany utwór nawiązuje tytułem i charakterem do powolnego dworskiego tańca z epoki renesansu i wczesnego baroku; był jednym z pierwszych, które zapoczątkowały modę na historyzujące stylizacje w muzyce końca XIX oraz w XX wieku. Ciekawostką jest też, że istnieje jeszcze inny jego wariant z udziałem chóru.
Dyrygent wieczoru Maciej Tomasiewicz jest związany z Orkiestrą Kameralną Archetti, z którą współpracował jako skrzypek – a od 2014 roku jako jej dyrygent. Prowadzi ożywioną działalność pedagogiczną jako dyrygent szkolnych orkiestr młodzieżowych, z którymi osiąga sukcesy podczas konkursów i festiwali. Jest dyrygentem Polskiej Młodzieżowej Orkiestry Symfonicznej w Bytomiu, prowadzi też koncerty wielu renomowanych zespołów w Polsce i za granicą. Niedawno wygrał konkurs na stanowisko Asystenta Dyrygenta – Dyrektora Artystycznego Filharmonii Narodowej.

|oprac. Piotr Maculewicz|

Więcej na: www.sinfoniaiuventus.pl