Scenariusz i reżyseria: Adam Sajnuk

Aranżacje: Michał Lamża Tłumaczenia piosenek: Pola Mikołajczyk Autor: Roddy Doyle ZESPÓŁ MUZYCZNY: Joachim Łuczak - skrzypce Wojciech Gumiński - kontrabas Szymon Linette - instrumenty perkusyjne Michał Lamża - instrumenty klawiszowe

występują: Aneta Todorczuk-Perchuć

Obok tego spektaklu nie da się przejść obojętnie. Nie da się go przemilczeń, ani o nim zapomnieć.

Ta piękna opowieść w połączeniu z hipnotyzującym głosem Anety Todorczuk sprawi, że przepadniecie bez reszty.

Opowieść o potrzebie akceptacji, uznania, szacunku dla każdego człowieka, broniąca tzw. ludzi nieważnych.

Jest to opowieść o świecie współczesnego Dublina wielkodusznym i przepojonym marzeniami. Autentycznym, do głębi realnym i odczuwalnym.

To wstrząsająca historia czterdziestoletniej kobiety, która wbrew wszystkiemu poszukuje własnej wartości i z nadludzką determinacją próbuje ocalić resztki godności. Potęga siły życiowej skontrastowana z bylejakością codziennej egzystencji. Śmiech i łzy Pauli mają ten sam wymiar przetrwania kolejnego roku, dnia, kolejnych 10 minut. Niebywałe poczucie humoru potrafi ocalić ją w najbardziej krytycznych, przełomowych chwilach.

Monolog Pauli, matki czwórki dzieci, pyskatej, energicznej, upartej i wzruszającej, bohaterki dnia codziennego uzupełniają poetyckie teksty utworów Sinead O’Connor. Opowieści o szkole, dojrzewaniu, matce, dzieciach, pracy, mężczyznach, które wylewają się z ust Pauli w formie niekontrolowanego strumienia świadomości są dojmująco bezpośrednie, bezkompromisowe i hiperrealistyczne podczas gdy Sinead mówiąc o tych samych miejscach, tematach i bohaterach snuje historię pełną subtelności, metafor, delikatną i oniryczną, ale za to w warstwie muzycznej i w interpretacjach drapieżną i wściekłą.

Będzie to niezwykle kobiecy muzodram, w klimacie „Kompleksu Portnoya”, a wszystko w języku slangu i ulicy z muzyką na żywo - mówi Adam Sajnuk, reżyser.

MEDIA O SPEKTAKLU:

Inspiracją i ramą dla spektaklu opartego na tekście Roddy’ego Doylea „Kobieta, która wpadła na drzwi” są piosenki Sinead O’Connor z płyty „Universal Mother”, opowiadającej o doświadczeniu przemocy. I właśnie świetne muzyczne aranżacje Michała Lamży wraz z drapieżnym aktorstwem Anety Todorczuk napędzają ten spektakl.

„Historia przemocy”

Michał Centkowski

„Newsweek”

Muzodram jest przejmującym wołaniem przeciw przemocy. Aktorka zachwyca skalą swoich możliwości, otwierając psychologiczne głębie kryjące się w bohaterce. Bo to także jej opowieść o potrzebie akceptacji, uznania, szacunku dla każdego człowieka, broniąca tzw. ludzi nieważnych.

"Przeciw przemocy" Tomasz Miłkowski

„Przegląd”

MONODRAM ROKU wg Rude Rude Girl

Jestem przekonana, że pokochacie Paulę od pierwszego wejrzenia, od pierwszych wypowiedzianych przez nią słów. Ta piękna opowieść w połączeniu z hipnotyzującym głosem Anety Todorczuk sprawi, że przepadniecie bez reszty.

Rude Rude Girl

Obok tego spektaklu nie da się przejść obojętnie. Nie da się go przemilczeń, ani o nim zapomnieć. To, co zobaczymy na scenie, momenty z którymi się zderzymy, zostaną z nami na długo.

Agnieszka Kobroń

Afisz Teatralny