Łamiący utarte schematy, poszukujący nowych form wyrazu, wrośnięty, jak żaden inny nurt artystyczny, w tkankę miast – urban art na dobre zagościł w największych galeriach i domach aukcyjnych świata, rewolucjonizując sztukę współczesną. Już 15 lutego w Warszawie odbędzie się pierwsza w 2022 roku aukcja „Sztuka ulicy”. DESA Unicum, największy dom aukcyjny w Europie Środkowo Wschodniej zaprezentuje 50 prac cenionych artystów nurtu łączącego w sobie elementy street artu i graffiti, wśród nich dzieła Proembriona, Roberta Procha, Chazme 718, Noriakiego, Fresh One, Sicoer’a, Monstfura, Czarnobyla czy Pawła Swanskiego. Atrakcją jest wystawiona po raz pierwszy w Polsce praca Piera, pochodząca z głośnej wystawy towarzyszącej wydaniu kultowej w kręgach urban artu książki „Graffiti Goes East. 1990 – 2012".*

Intrygująca praca „Theory” z 2014 roku stworzona została w ramach współpracy Daniela Kalińskiego, malarza muralisty i architekta znanego jako Chazme 718, oraz nieżyjącego już Roberta Procha (pseudonim Tone), jednego z najbardziej uznanych twórców murali i street artu młodego pokolenia. Proch zajmował się malarstwem sztalugowym, graffiti, a także malarstwem wielkoformatowym. Odnosił też sukcesy jako reżyser filmów animowanych i autor teledysków. Swoje prace prezentował na kilku wystawach zagranicznych, w tym między innymi w Rzymie, Paryżu, Los Angeles czy Miami. Był pierwszym polskim artystą, któremu poświęcono indywidualną wystawę w kultowej londyńskiej galerii Steve’a Lazaridesa, współpracownika, kuratora i promotora Banksy’ego, ikony urban artu. Murale Procha zdobią ściany budynków w Polsce, Finlandii i Francji.

Na wystawie prezentowane są także trzy prace samego Chazme 718: „Lucid dream”, „Delayed gratification” i „Right up my street”. W swoich obrazach artysta łączy klasyczną mitologię ze współczesnym doświadczeniem urbanistycznym. Na jego malarski styl wpłynęło wykształcenie architektoniczne. Momentami utopijne, urbanistyczne pejzaże tworzą hipotetyczne wizje przestrzeni doskonale uporządkowanych. Poprzez swoje prace artysta niejako stawia pytanie dotyczące współczesnego wymiaru miejskiej egzystencji wobec architektury. Budowle ukazane w zgeometryzowany sposób tworzą wizje barwnych, idealistycznych miejsc, balansujących między snem a jawą, zatrzymanych w czasie i przestrzeni.

Proembrion, jeden z najbardziej znanych przedstawicieli twórczości miejskiej, jest wszechstronnie uzdolnionym artystą, malarzem, grafikiem i muralistą. Zaczynał od street artu, jako nastolatek malując uliczne graffiti. Absolwent architektury na Politechnice Gdańskiej fascynuje się barwami, figurami geometrycznymi, a także tworzeniem nowych skomplikowanych wzorów. Od zawsze lubił eksperymentować z matematycznymi prawidłowościami, coraz mocniej angażuje się w sztukę cyfrową, opierającą się na algorytmach. Jego dzieła można spotkać na ulicach wielu miast, jak również we wnętrzach publicznych i prywatnych. Na wystawie możemy zobaczyć jego nową pracę „Formation of Adimensionality”, będącą przykładem najbardziej charakterystycznych cech jego stylu: barwnych iluzji abstrakcyjnych przestrzeni, determinowanych matematycznie w procesie zaplanowanych improwizacji.

Od ulicznego graffiti i tworzenia wlepek w autobusach miejskich zaczynał także Pier, jeden z prekursorów nurtu znanego w świecie sztuki współczesnej jako post grafitti. Prace artysty wystawiane były w galeriach na całym świecie, m.in. w Kioto, Berlinie, Londynie, Nicei, Chicago czy Moskwie. Prezentowany w DESA Unicum kolaż „Space 57” z 2014 roku jest częścią cyklu 22 obrazów „Flowers in the Dustbin”, który Pier stworzył z okazji premiery książki „Graffiti Goes East. 1990 – 2012". Kultowa publikacja jest historią polskiej sceny graffiti przedstawianą przez samych jej twórców z 17 miast Polski. Wydaniu albumu towarzyszyła głośna wystawa „DIE, SUCKERS” zorganizowana w galerii Piktogram. Pier zaprezentował na niej monumentalną instalację składającą się setek zdjęć dokumentujących życie w latach 90. XX wieku.

Atrakcją lutowej aukcji są dzieła autorstwa Monstfura. Wirtualna postać powołana została do życia w ramach projektu artystycznego z lat 2006 – 2020 prowadzonego przez młodych artystów Bartłomieja Stypkę i Łukasza Gawrona. Monstfur należał do polskich przedstawicieli adbustingu i prowokacji kulturowej posługującej się strategią brandalismu. Autor tego terminu, Bill Posters, tłumaczy go jako proces, który polega na tym, aby „w miejsce perswazji o charakterze komercyjnym zamieścić prace street artu, aby za pomocą sztuki stawić opór destrukcyjnemu wpływowi branży reklamowej i wyrwać przestrzeń publiczną spod kontroli korporacji”. W stylu duetu widać inspirację wzornictwem przemysłowym i estetyką znaków towarowych. Monstfura inspirował rozpad, widać to zarówno w wykorzystywanych przez nich materiałach – skorodowanych blachach, tablicach informacyjnych z zamkniętych fabryk, murach starych zakładów przemysłowych – jak i w motywach ich prac. Na wystawie znalazło się aż pięć prac Monstfura, w tym blat deski snowboardowej jego projektu.

Poznański artysta Noriaki w swojej pracy „To nie jest fajka” nawiązuje w bardzo bezpośredni sposób do słynnego dzieła René Magritte’a „Zdradliwość obrazów” z 1929 roku. Belgijski artysta przy użyciu bardzo prostych środków formalnych uświadamiał widzowi złudność jego postrzegania wzrokowego, przekonywał, że widzialne sensy są tylko pozorne. Noriaki odwołując się do obrazu Magritte’a wykorzystuje środki wyrazu charakterystyczne dla swojej twórczości. W kształt fajki zostaje wpisana postać Watchera, którego wzrok skierowany jest wprost na widza. Samo wprowadzenie do kompozycji kształtu oka jeszcze bardziej podkreśla przesłanie tej pracy. Jednocześnie, w tym malarskim geście zawarte jest jednoznaczne potwierdzenie przesłania, które zostało namalowane poniżej przedmiotu – „to nie jest fajka”.

Najważniejszych twórców urban artu reprezentować będą również Fresh One, Sicoer, Czarnobyl czy Paweł Swanski.

Wystawa w siedzibie DESA Unicum dostępna jest od 4 do 15 lutego w godz. 11-19 (poniedziałek piątek) i 11-16 (sobota). Wstęp na ekspozycję jest bezpłatny.